vogels
© CreativeCommons
 
 
Het najaar valt en wolken drommen samen
De vogels trekken naar het zuiden toe
Ik weet nog dat ze in de lente kwamen
En hoe de tijd vervloog, het maakt me moe
 
Ik weet nog dat ze in de lente kwamen
Vanuit het niets, ineens, geen mens wist hoe
Ze floten en ze krasten onze namen
En riepen op tot moord en amour fou
 
Ze floten en ze krasten onze namen
Het werd een drama en een hoop gedoe
Ik weet nog dat ze in de lente kwamen
En hoe de tijd vervloog, het maakt me moe
 
Gelukkig is er kaas en rode port
Ik eet en drink en zie wel wat het wordt.
 
 
Redacteur Jeroen van den Heuvel van de literaire website ooteoote.nl besprak dit sonnet uit onze jubileumbundel Er is light. (Dank, Jeroen!) Zijn bespreking is hier te lezen.
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Joris en de dertig draken

joris2
Publicdomainpircutes.net
 
‘Ach vaderlief,’ zei Joris met een blos,
‘het kiezen van een loopbaan doet me stressen.
Ik wil me onderscheiden van het gros,
maar waar o waar behaal ik mijn successen?’
 
Zijn vader sprak: ‘Het Amsterdamse Bos,
dat is de beste plaats voor levenslessen.
Betoon je dapper, steek er maar op los,
rijg daar eerst dertig draken aan je messen.’
 
Dus stapte Joris op zijn stalen ros,
hij speurde tussen loofhout en cipressen.
De draken waren een voor een de klos,
zodat hij trots zijn pa kon sms’en.
 
Die stuurde snel een appje: ‘Zo te merken
kun jij wel in het onderwijs gaan werken.’