‘In Brabant is de laatste spreeuw gevlogen’
Zo sprak een buurvrouw in een jammerklacht
De winter klopt, en in haar monologen
Aanhoorde ik een zweem van mededogen

‘De laatste spreeuw. Hun trek is thans van kracht
Verdomd, ik zag ze met mijn eigen ogen
’t Is hard, soms denk je dat ze ons niet mogen
Gevlucht, als dieven in de najaarsnacht’

Het lieve mens dat mij dit ‘nieuwtje’ bracht
Had in de verste verte nooit verwacht
Dat haar geouwehoer weloverwogen
Door mij ooit in een versje werd herdacht

De laatste spreeuw kan zo op aanzien bogen
Maar wat te doen met buuf van nummer acht?


(Schaduwgedicht op 'In Lapland is de eerste sneeuw gevallen' van Drs. P)

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Nieuwbouwwijk

nieuwbouwwijk
WikimediaCommons
 
Met knip- en plakwerk schonk de architect
illusies van op smaak gemaakte huizen,
omhulsels van klimaatneutrale kluizen
waar via vezels netflix binnen lekt
 
Natuurlijk met veel tuintegels incluis,
men wil geen voedingsbodem voor suspecte
gedragingen van stalkende insecten
en waar geen blad is, vind je ook geen luis
 
Gelukkig heeft de nieuwbouwwijk een rand,
wat kadastrale resten zonder waarde
met willekeurig opgeworpen aarde
waarop veelkleurig onkruid is gestrand;
 
door kinderen tot speelterrein verklaarde
herinnering aan ongeschonden land