Dromer

Gegevens
treinrt
Wikimediacommons
 
Ik schreef wat in de sneltrein naar Breda
Een dame vond de drank geen goed idee
En noemde mij meteen 'poète maudit’
Al nam ze wel een glas van mijn bordeaux
Nog altijd ruik ik haar ‘Le Temps Perdu’
 
Zoiets gebeurt me vrijwel continu
Al schenk ik ook weleens een glas pinot
Of is het in een trein uit Krommenie
Pas als ik uitstap denk ik: jeminee
En ren die trein wanhopig achterna
 

Het vrije vers

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Menu

Forum Recent

Bijdragen

Uit het archief

De mopperkont

 


Wellicht komt het wel door die lange dagen
dat mijn gemoed door treurnis wordt geplaagd
of door de zwoele wind die met zijn vlagen
de laatste wolken uit de hemel jaagt.

De hete zon is haast niet te verdragen
die zengend het verdorde land belaagt
en ook nog die verrekte lange dagen;
’t is logisch dat mijn geest zo wordt geplaagd.

Het buiten zijn is om verbranden vragen
zodat je daar benauwde kleren draagt
en steeds maar weer die eindeloze dagen
waarop mijn geest door treurnis wordt geplaagd.

Voor mij is het beslist geen welbehagen
die rooie kop het is toch geen gezicht,
dat krijg je met die bloedgeslagen dagen;
een flinke onweersbui, dat help wellicht.

Ter voorkoming van misverstanden: dit versje is NIET autobiografisch.

Licht

Liederlijk

Interessant