ik word met geweld in een tunnel geschoven
contrastvloeistof loopt onderwijl in mijn arm
een balletje rechts in geval van paniek
de koptelefoon zit wat scheef op mijn oren
is ‘Jesus he knows me’ een teken van boven
naast drilboor, gebeier, een specht en alarm?
journaal en de files, geluidenfabriek
‘nog zeven minuten’ wordt mij nu bezworen
ik zet de ervaringen pijlsnel op rijm
probeer ook een luchtige clou te verzinnen
en denk bij mezelf: nooit verzuim ik een plicht
ik lig in de scan want ik viel laatst in zwijm
een kakofonie aan sensaties hierbinnen
maar na elke tunnel komt altijd het licht
