Het pantoum is een uit Frankrijk afkomstige versvorm, gebaseerd op het Maleisische pantun (zie aldaar) die is opgebouwd uit een onbepaald aantal kwatrijnen. Regel 2 en 4, worden overgenomen in het volgende kwatrijn als regel 1 en 3. Zo gaat het door, tot de laatste strofe. Daar komen regel 1 en 3 uit het eerste kwatrijn terug als regel 4 en 2.


Rijmschema

A1 B1 A2 B2 B1 C1 B2 C2 ... X1 A2 X2 A1


Overige informatie

Het is vrij ingewikkeld om een pantoum te maken, zeker om een verhalend pantoum te maken. Kies een treffende eerste/laatste zin en werk het gedicht vervolgens uit.

Stel uzelf een beloning in het vooruitzicht voor de voltooing van het pantoum: een glas wijn (of beter nog een fles/doos)


Meer informatie

Zie 'Versvormen, leesbaar handboek', Drs. P, Uitgeverij de Stiel, Nijmegen 2000


Voorbeeld

Mexico

'Nu zit ik bij de Mexicaanse grens'
Ik schreeuwde het die dag van alle daken
Een huis in Mexico dat was mijn wens
Ik dacht dat niemand me nog iets kon maken

Ik schreeuwde het die dag van alle daken:
'Het was een zéér geslaagde overval'
Ik dacht dat niemand me nog iets kon maken
Toen slipte ik, er klonk een doffe knal

Het was een zeer geslaagde overval
De Texas State Police bleek stukken trager!
Toen slipte ik, er klonk een doffe knal
Viel ik in handen van een premiejager?

De Texas State Police bleek stukken trager!
Toen ik mijn pick-up in een cactus reed
Viel ik in handen van een premiejager
Ik bood hem geld. Maar niks, hij lachte wreed

Toen ik mijn pick-up in een cactus reed...
Ik sprak de rechter van mijn groot verlangen
Ik bood hem geld. Maar niks, hij lachte wreed
Ik kromp ineen en zag mezelf al hangen

Ik sprak de rechter van mijn groot verlangen
Een huis in Mexico, dat was mijn wens
Ik kromp ineen en zag mezelf al hangen
Nu zit ik... bij de Mexicaanse grens

(Quirien van Haelen, uit Testosteron 2005)

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Transactie

Transactie
Flickr.com
 
Ze stelde voor de liefde te bedrijven
en klonk zowel vrijmoedig als decent
maar maakte wel als voorwaarde bekend
ter plekke een sonnet voor haar te schrijven
 
Hij voelde zich een ogenblik verstijven,
dit soort transacties was hij wat ontwend
sinds hij als een door tijd vergrijsde vent
te schraal leek om voor liefde in te lijven
 
Haar ogen schroeiden bijna in zijn rug,
hij hoorde onrust door de kamer lopen
en schreef zijn veertien regeltjes zo vlug
dat taal al voor het einde was ontspoord
 
Nog nooit zag men een oude man zo hopen
als hij deed op zijn allerlaatste woord