ikdichtplezier
 
Roodkapje 
 
Roodkapje was een tikkeltje verbaasd
bij ’t zien van grote tanden, ogen, oren.
Ze dacht: het zal bij grootma’s ziekte horen.
Maar daarmee zat ze er behoorlijk naast.
 
Kunt u geen wolf van oma onderscheiden?
Dan is het zaak de Veluwe te mijden.
 
Dit is een van de vele verzen uit de nieuwe light-versebundel Ik dicht plezier van Wim Meyles, deze week verschenen bij uitgeverij Elikser. 160 pagina's met snelsonnetten, Trijntje Fops, filosoviertjes (kwatrijnen met enige diepgang) en amuses (kwatrijnen zonder enige diepgang).
 
 
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Eens wat anders om te zingen dan den co-ho-ho-ninc van

Het Wilhelmus ("In dese tydt heeftmen gesongen dit volgende Liedeken; ‘twelcke groote vrucht onder vele luyden schafte/ elcke eerste letter des veers vervolgens medebrengende den naem des Princen voorsz.”), tiende couplet:

Niet doet my meer erbarmen
   In myn swaer ongeval
Dan datmen siet verarmen
    Des Conincx Landen al.
Dat u de Spanjaerts krencken
    O edel Nederland!
Als ick dat gae bedencken,
    Myn edel harte brant.