Pixabay
Ik ga maar niet meer naar dat worstelpand,
waar ik reeds velen naar het leven stond.
Het zwembad wil me niet meer hebben, want
ik raak vaak medezwemmers en de rand.
Niet hygiënisch, steeds zo’n spartelwond!
Ik vrees dus dat het iets gezapigs wordt,
iets solitairs ook, met mijn korte lont.
Nu slenter ik wat in mijn eentje rond,
heel eufemistisch heet dit ‘wandelsport’.