Ik concentreer me op mijn ademhaling,
maar hoor het suizen van "the plane".
Je vangt hierboven veel meer straling,
maar aan dat feit heb ik nu maling;
da’s niet zo erg in ’t algemeen.
We vliegen over alles heen;
dat blijft nog zo tot na de daling.
Ik hoop nu enkel en alleen
dat wij niet vallen als een steen;
dan blijkt zo’n vliegreis toch een dwaling.
Straks sta ik met mijn beide benen
op verre buitenlandse grond.
De angst voor vliegen is verdwenen.
Ik zeg dat ik het spannend vond.
Geschreven op 30.000 voet boven de Atlantische Oceaan