Het vrije vers

'Kijk daar nou die schatjes de bar binnen zweven'
Ik draaide me om, ze had niet overdreven
Een laagje thermiek op de vloer leek het wel

Hij zei: 'ik doe Rechten', zij zei: 'oh vertel!'
Zo raakten hun werelden langzaam verweven
Ze werden magneten, ze bleven maar kleven
Wat keken ze gretig, wat straalden ze fel

Wij voelden de vonken, we volgden het spel
Het stond op de deuren en ramen geschreven:
Dit afspraakje duurt nog de rest van hun leven
En iedereen wist het, behalve dat stel

Zij staarden slechts, stamelden, alles vergetend
Een jongen, een meisje, zo heerlijk onwetend

 

 

 

Een kleermaker (haute couturier) rapporteert:
'Een goed ogend maatpak is altijd een pré
De stijlvolle heer die die stelregel eert
En elke persoonlijke aanval pareert
Laat mannen verbleken in prêt-à-porter'

 

 

 

 

Familiejubileum ….

‘Schrijf jij een vrolijk vers?
Jij zat op het lyceum
en werkte bij de pers.’

Elk heeft wel een excuus
om niet te hoeven schrijven.
Kees ligt aan het infuus,
Manon moet rustig blijven.

Henk ziet maar voor een kwart,
Toos tobt met haar gekuch,
Bert heeft het aan zijn hart,
Ron heeft het in zijn rug.

Zelf ben ik wat reumatisch.
‘Wij zorgen voor de slingers,’
roept iedereen empathisch,
‘jij hebt het in je vingers.’

 

 

 

Wat een ellende toch!
Vaders begrafenis
Dominee predikt
Van dood en verderf

Kinderen prevelen
Hoogrendementsgebed:
Schenk uw genade
En zorg dat ik erf

 

slaap, eet en drink. Ik denk niet veel
en als ik denk, denk ik aan niets.

Gebroken dromen worden heel;
het eiland wekt het kind in mij.
De wind verleidt en streelt. Ik speel!

De wolken dartelen voorbij.
Ik kus de herfst en voel me vrij.

 

 

 

 

 

Ik raak steeds meer aan Oostenrijk gehecht
Ik dans de wals en doe aan wintersporten
Ik drink veel schnaps en eet hier sachertorte
Die lederhosen staan mij ook niet slecht

En na dat ongelukje bij het rodelen
Bleek ik ineens verrassend goed te jodelen

 

 

 

 

De koffiebonen zijn verbazend schaars op het moment
Vervelend als je, net als ik, verslaafd aan koffie bent
Ik zocht en zocht maar nergens bleek een voorraadje te zijn
Bij Jumbo niet, bij Ekoplaza, Spar noch Albert Heijn
Ten slotte heb ik mij er moedeloos bij neergelegd
Zo kwam ik als vanzelf weer bij de slijterij terecht

 

 

 

 

Enorm kon de kritische opzichter zeuren

Zo'n betweter die op je zenuwen werkt

Een fout of gebrek had hij spoedig bemerkt

Altijd stond hij klaar om je werk af te keuren

 

Hij liep op de bouwplaats naar fouten te speuren

En vond de funderingen matig versterkt

Werd niet door zijn vocabulaire beperkt

vervloekte je misstap in geuren en kleuren

 

Vernederend, kwetsend, gemeen, ongehoord

Zijn leiderschapsstijl was behoorlijk ontspoord

Hij kon met zijn woorden je zelfbeeld verscheuren

 

Vandaar dat wij nu zelfs een dode betreuren

De opzichter is met een heikraan vermoord

Hij werd door collega's de grond in geboord

 

 

Jan-Willem is beslist geen punktalent.

Ik vroeg hem: ‘Laat eens horen wat je kunt.’

Hij zei: ‘Ik heb een pa die alles plant,

’t gaat niet om wat je kunt maar wie je kent,

dus vroeg of laat komt er een kantelpunt.'

 

Doe dit aleer je schoenen kopen gaat:

Bepaal je eigen schoenmaat van tevoren

Het personeel hoef jij dan niet te storen

Je weet van elke voet de lengtemaat

 

Een rolmaat of een duimstok werkt niet mee

Een plankje met een schuif, dat meet veel beter

Jouw voet plus anderhalve centimeter

En dat dan weer keer drie gedeeld door twee

 

Wat valt er meer te meten aan jouw leest:

De hoogte van de wreef, de boog, de assen,

De breedte van de zool, een heel gedoe

 

En ben je het gemeet nu meer dan moe

Dan kun je maar het best wat schoenen passen

Die geur van leer... dat is het grootste feest

 

 

Zijn rugzak was een wonder der techniek.

Zijn jas was in het poolgebied van Zweden

getest in barre weersomstandigheden.

Zijn schoenen konden naar de hoogste piek.

 

Zo stapte hij met zijn gezonde blos

die middag door het Amsterdamse Bos.

  

Je kunt hier vele kleuren pistes doen

Ik durf de blauwe, soms ook wel de rode

Maar op de zwarte sterf ik 1000 doden

En zomers zijn ze trouwens allen groen

 

De gele helling is veruit de vieste

Die waar mijn zoontje op de piste pieste

 

 

 

Juist nu dit jaar de vrijheid tachtig wordt
Begint ver weg een dolle hond te blaffen
Die dreigt opnieuw de onschuld af te straffen
Waarbij hij ons in de ellende stort

 

Mark Rutte doet zijn machteloze lach
Hij krijgt de kaken haast niet verder open
Zijn houdbaarheid is plotseling verlopen
Geschutter neemt de plaats in van gezag

 

Als we in mei de vrede nog eens vieren
Dan doen we dat met een bezwaard gemoed
‘Bevrijdingsfestival’ klinkt bitterzoet
Boven het Westen cirkelen de gieren

 

Europa roept uit alle macht: ‘Nooit weer!’
Europa, ook satire helpt niet meer

 

Ik heb voor Unicef gecollecteerd,
ik belde hoopvol aan bij villa Klever
en dacht: ‘Hier woont beslist een gulle gever.’
Maar mijn veronderstelling bleek verkeerd.

Ze opende de deur en stond te stralen.
‘Ha,’ riep ze blij, ‘wat kom je mij betalen?’

 

 

 

 

Haar aria weergalmt vanaf het meer
Een watershow, de dikke dame zingt
Vanuit haar boot klinkt puur gekwinkeleer
Een zuiver lied dat zielen binnendringt

In dit moment ontstaat een vredessfeer
Gezang dat ieder mens tot zwijgen dwingt
Haar aria weergalmt vanaf het meer
Een watershow, de dikke dame zingt

Maar dan, ze gilt er volgt een ommekeer
De boot wordt door een wespenzwerm omringd
Het evenwicht is zoek, ze slaat, ze springt
haar sloepje deint onrustig op en neer
Haar aria weergalmt niet langer meer
Een watershow, de dikke dame zinkt

 

 

Deze rondel prime won de tweede prijs in Afbakvers 68 

 

 

 

Bij de presentatie van de bundel van Ton Peters waarover wij eerder berichtten

Ik heb niet bijster veel met Felis Catus
Met Misty Boris Luna of Minoes
Ik twijfel aan hun onvolprezen status
En ben daarbij vooral niet voor de poes

Een deel van mijn belangrijkste bezwaren
Onuitgenodigd springt zij op je schoot
Om daar al snorrend wat te gaan verharen
En dan kruipen er nagels uit zo'n poot

 

Die door je broek het dijbeen binnendringen
Waarop je plots wat schorre kreten slaakt
En als je daarna Suzy los wil wringen
Heeft zij zich onverstoorbaar vastgehaakt

 

Nu je probeert je minnares te lozen
Kijkt het gezelschap om je heen vertederd toe
Men weet van dit eenzijdig minnekozen
Kent het verloop van deze wrede amour fou

 

Ik wijs op hinderlijk parmantig dwepen
De staart omhoog verleidelijk koket
Maar word je door aanminnigheid gegrepen
Dan speelt zo'n slettebak weer hard to get

 

En in de vroege lente is het janken
Ze slijpt bij nacht en ontij langs de straat
Dan schieten alle katers van hun banken

Zonder dat sneetje tussen droom en tussen daad

 

Door heiligheid omgeven in Egypte
Daarna ook veel mysterie toegedicht
Leidt hier tot het gedrag van een geflipte

En die gewichtigheid van haar is vederlicht

 

Ton Peters laat zich door de mythe leiden
Ziet ziel en zin in alles van de kat
‘t Is hier helaas dat onze wegen scheiden
Temeer daar ik zijn werk op waarde schat

 

Een bundel vol bijzondere sonnetten
Die uitstijgt boven elk gekissebis
Maar zo'n romance kan je ook besmetten
Zie Ton die zelf half kat geworden is

 

Bewijst u hem vandaag nog alle eer
Dat kan na zijn transitie straks niet meer

 

 

Fronsende wenkbrauwen!
Weifelend aftasten
Loei van een feestzaal
Droefgeestige sfeer

Brandende vraag op de
Oudebekendendag:
Help me nou even
Wie ben je ook weer?

 

De zon verschroeit het volgepakte strand.
Laat mij maar even in het water blijven.
Terwijl de meute langzaamaan verbrandt,
blijf ik hier rustig in de Noordzee drijven.

Ik mijd de drukte en het hete zand,
de kinderen, het gillen en het kijven.
De zon verschroeit het volgepakte strand.
Laat mij maar even in het water blijven.

Mijn uitzicht hier is namelijk briljant:
ik word omringd door zongebruinde lijven
die ik met liefde droog zou willen wrijven
– maar dan komt in mijn zwembroek iets tot stand…
Laat mij maar even in het water blijven.

 

 

 

 

 

 

 

 

Al zie ik al die plaatjes
En calorieënstaatjes
En drink ik enkel spaatjes
En eet geen chocolaatjes
Of zoete hopjesvlaatjes
En van huzarenslaatjes
Alleen de paprikaatjes
Van vega-loempiaatjes
Uitsluitend nog de draadjes
Van sesambrood de zaadjes
Van vis alleen de graatjes
Van gatenkaas de gaatjes
Ik pas niet in de maatjes
Van slanke-lijnfanaatjes
Op fitnessapparaatjes
In chique uitgaansstraatjes
In herenmodeblaadjes