Het vrije vers

 

De gasprijs ging de perken ver te buiten,
het personeel kwam helemaal uit Polen,
de kweker moest onfrisse stoffen spuiten,
maar moeder krijgt vandaag haar gladiolen.

 

 

mijn vrouw liet mij een briefje vol gepriegel

ze nam gezien de ruimte mijn Espace

ze had me in mijn slaap niet willen storen

 

een dag vol stilte kon me wel bekoren

het enige geluid was wat gewiegel

de schommelstoel waarin ik rustig las

 

mijn lief die met haar moeder shoppen was

liet tot die avond niets meer van zich horen

ik wist niet wat ze had, ze was wat kriegel

 

ze hadden eerst mijn wagen goed ontsmet

waarna ze op wat tissues moesten zitten

 

ze bleef maar over stank en rotzooi vitten

dit onrecht heb ik krachtig rechtgezet

 

ik had toch echt een geurboom aan mijn spiegel

 

 

Die toelage van anderhalf miljoen

Heb ik destijds vrijwillig opgegeven

Maar er is veel veranderd in m’n leven

Nu zeg ik: kom maar op, Mark, met die poen

 

Eén heel klein vraagje heb ik nog daarbij

Het is toch wel gewoon belastingvrij

 

 

 

Een flapmol te Vleuten, een huisluis te Vlijmen

een geinzwijn uit Stroe en een beunhaas uit Drie

bedachten een herberg speciaal voor poëten

Ze bouwden hun huis om tot Airbnb

 

De flapmol vindt diepgang pas echt poëzie

De huisluis zit graag in de pels met hermeten

Het geinzwijn heeft alles van Stip en O’Mill

De beunhaas leest niets waar hij erg op moet zweten

 

De een heeft de ander een wansmaak verweten

De sfeer in de Airbnb wordt wat kil

Met goede gesprekken zijn breuken te lijmen

De komst van de eerste poëet is op til

 

Omtrent één aspect is geen meningsverschil

Zij laten zich graag in sonnetvorm berijmen

 

 

 

 

“Een sloddervos, wonend te Exloërkijl”

Dat schreef ze toen ik haar op Internet vond

Haar lach was betoverend, mooi was haar mond

Hoe zeg ik het netjes…. ze had gewoon stijl

 

Haar aandacht en liefdeslied brachten mij heil

Ze stuurde me foto´s (ook naakt) van haar kont

Haar lijf was fantastisch, haar borsten zo rond

Hoe zeg ik het netjes….ik ging voor de bijl

 

Na nachtenlang chatten, ik kreeg het verlangen

Om haar te ontmoeten, maar nu komt het wrange

Het bleek dat die vrouw in het echt niet bestond

 

De oplichter werd door agenten gevangen

Bejaarde met bierbuik (door Grimbergen blond)

Een kalende koekelekoe uit Koekange

 

 

 

Mijn vaders hoge hoed en twee konijnen

Ik in mijn nieuwe goochelboek

Druk naar de juiste spreuk op zoek

Die beesten moesten wel spontaan verdwijnen

 

Ik liep nog even weg, niet slim misschien

Bij terugkomst waren het er zeventien

 

 

Die Christo was een heel kunstzinnig man

Hij stond als excentriekeling te boek

Hij pakte de Pont Neuf in met een doek

Ik ben daarom het volgende van plan

 

In kwestie hier is Pisa's scheve toren

Ik neem wat stroken tartan metersbreed

Waarmee ik dan dit monument omkleed

Ik hoop zo in de kunstwereld te scoren

 

Het aangezicht wordt ongetwijfeld knots

De Pisatoren is dan scheef en Schots

 

De kast en het bed en de lamp bij de stoel en de bank en het kleed en een prent in een lijst en een plant

Hij kijkt om zich heen: dit is thuis en hij wil hier niet weg; maar de buurt wordt gesloopt en dus moet hij verkassen

De wijk moet veranderen volgens de wethouder: nieuwer en jonger en groener, dat stond in de krant

Geen plek meer voor arbeiderswoninkjes; niet te verduurzamen én veel te oud om nog aan te gaan passen

 

Het bed en de lamp en de stoel en de bank met het kleed en de prent in de lijst en de plant naast de kast

Zijn kleren al ingepakt, net als zijn dekens en lakens, al had hij die best nog een keer mogen wassen

Dat vond ook zijn schoondochter, die hem kwam helpen met inpakken nét toen hij weer in zijn broek had geplast

Hè getver pa, zei ze en zocht naar een broek die hij aan kon, alsof hij een kind was waar zij op moest passen

 

Een lamp en een stoel en een bank en een kleed en een prent in een lijst en een plant en de kast en het bed:

Hij weet het nog prima, zijn kop is nog goed en zijn tanden zijn echt; dat hij hooguit wat vaker moet plassen

Komt door een vergrote prostaat, zegt de dokter; geen zorgen, al is ook zijn darmfunctie niet je-van-het

Wat zou het, dan eet hij wat minder, zijn riem kan wat strakker, ‘t is niet dat 'ie ooit nog een broek af moet passen

 

De stoel naast de bank en het kleed en de prent in de lijst en de plant op de kast en het bed bij de lamp

Want wat neem je mee? En vooral: wat mag weg? De servetten? Het peper-en-zoutstel? Zo'n rekje met dassen?

Een zomerse jurk van zijn vrouw - ach zijn vrouw - maar zijn droevig gepeins wordt verstoord door geronk en gestamp

De wagen staat voor en zijn zoon stapt er uit en hij zwaait wel, maar vraagt zich toch af: gaat dat allemaal passen?

 

De bank, dan het kleed en die prent in die lijst? Niet die plant! Eerst die kast en dat bed en de lamp en die stoel

Nee, tóch eerst de kast, dan de bank en als laatste de lamp en dat plantje; het wagentje kreunt op z'n assen

Als alles is ingepakt, sluit hij de voordeur nog één keer goed af met een donker weemoedig gevoel

En doet dan weer open: vergat hij toch bijna het gas en het tasje met bank-, bieb- en andere passen!

 

Het kleed en de prent in de lijst en de plant en de kast naast het bed en de lamp bij de stoel op de bank

Het hotst en het botst in de bak door elkaar; en zijn zoon heeft de rare gewoonte bij bochten te gassen

Als of ‘ie coureur is, alsof ‘ie F1 rijdt! Hij dommelt wat, mompelt nog lodderig woorden van dank

Kijkt dan naar zijn vrouw - ach zijn vrouw in die jurk - en ze scheuren per cabriolet over bochtige passen

 

De prent in de lijst en de plant en de kast; ook het bed en de lamp en de stoel en de bank met het kleed

Ze hebben de rit overleefd; kijk, hier is het en daar staat zijn schoondochter met de verhuispaperassen

Zo'n studio, pa, in een appartementencomplex, da's toch nét iets voor jou? vroeg dat valse secreet

Nee écht, een gevangeniscel is er ruim bij; maar och, van het bed naar de badkamer is maar drie passen

 

De lijst met: 1 plant (check), 1 kast (check), 1 bed (check), 1 lamp (check), 1 stoel (check), 1 bank (check), 1 kleed en die prent

(Het is een abstract schilderij van een Russische kunstenaar, feitelijk is het niet meer dan wat krassen

Een foeilelijk ding, maar zijn vrouw - ach zijn vrouw - vond het mooi en inmiddels is hij er allang aan gewend)

De lijst wordt gecheckt en correct afgevinkt en daar gaan ze; hij wil niet gaan huilen, dat vindt hij niet passen

  

De plant op de kast bij het bed en de lamp naast zijn stoel en de bank op het kleed en de prent in de lijst

Hij kijkt om zich heen: dit is thuis, maar hij wil hier niet zijn, in dit flatje zo tussen de dozen en tassen

Verpoot als een boom, maar hij gaat hier niet wortelen, niet in beton en linoleum, grijzer dan grijst

Hij heeft niks te kiezen, dat weet hij zelf ook wel; maar hád hij te kiezen, hij zou er met liefde voor passen

 

https://www.wannapik.com/vectors/1205

Een worm doceerde in Aalsmeer:
‘Ons aards bestaan kent glans noch eer.
Qua levenskansen zijn we arm,
daarom herhaal ik mijn alarm
dat dit een wet is zonder maas:
wij dienen slechts als merelaas.’

 

 

Een pa en een moe en een zoon en zijn maat en een neef en een nicht en een oom en een zus en haar broer

besloten om samen naar Constantinopel te reizen vanwege de constante stroom aan stressoren.

Op zoek naar de post-Byzantijnse folklore verkozen de negen een passend vakantievervoer

door via Parijs over Wenen en dwars door de Balkan naar übertoeristisch Turkije te sporen.

 

De moe en de zoon en zijn maat en de neef en de nicht en de oom en de zus en haar broer en de pa

bespraken het arrangement (dat bestond uit de reis en volledig pension) nogal ruim van tevoren.

Aldus had eenieder (dat zou je haast zeggen) voldoende de tijd om zich voor te bereiden, maar ja…

zoals te verwachten viel, stond dit gezelschap in Zwolle te posten bij negen verschillende sporen.

 

De zoon en zijn maat en de neef en de nicht en de oom en de zus en haar broer en de pa en de moe

herstelden al bellend en rennend de orde en zo bleef hen daar geen minuutje vertraging beschoren

en na de omhelzingen stapten de avonturiers in de trein en vergaten al snel het gedoe.

Neeflief liep vol ongeduld spoorslags naar voren omdat hij de treinmachinist nog wat aan wilde sporen

 

De maat en de nicht (zonder neef) en de oom en de zus en haar broer en de pa en de moe en de zoon

besloten de neef achterna te gaan: Moedertjelief, wat een gruwelijk krijsen bereikte hun oren!

Ze troffen hem aan bij een lijk op de grond en de hoofdconducteur schreeuwde hard in een mobilofoon

en pa riep gestrest: "Geen paniek allemaal, ik ben boa geweest, dus ik ga wel op zoek naar de sporen!"

 

De neef en de nicht en de oom en de zus en haar broer en de moe en de pa en de zoon en zijn maat

beschouwden (koelbloedig, spontaan en daadkrachtig) de locus delicti en zagen de doodsoorzaak gloren.

Zij roken een weeïge knolamanietlucht, de groene waarschijnlijk (de slotsom na luttel beraad,

want binnen de nobele mycologiewetenschappen verdienden de negen, zo bleek wel, hun sporen).

 

De nicht en de oom en de zus en haar broer en de pa en de moe en de zoon en de vriend en de neef

bespraken de wildste scenario's, speurden naar tekens en hints en benoemden fictieve actoren,

waarin ze dusdanig verwikkeld geraakten dat niemand zich afvroeg waar ex-boa pa nou toch bleef.

Want paps was vertrokken en volgde behoedzaam al jodium druppend, het blauwige spoor van de sporen.

 

De oom en de zus en haar broer (zonder pa) en de moe en de zoon en de vriend en de neef en de nicht

verlustigden zich in hun intelligentie (zo worden toch immers complottheorieën geboren?).

Ze checkten intriges uit boeken van King en van Poe en van Christie: de misdaadauteurs van gewicht.

Hun puzzel geleek wel een mengpaneel met een verwerkingsvermogen van enkele duizenden sporen

 

De zus en haar broer (zonder pa) en de moe en de zoon en de vriend en de neef en de nicht en de oom

verdeden hun tijd met de gekste suggesties en waren al kletsend de realiteit wat verloren.

Terwijl onze speurneus, het sporenspoor volgend, de killer in zicht kreeg, verdampte meteen ook zijn droom:

de dader sprong juist uit de trein en klom snel op een paard dat gereed stond en gaf die meteen ook de sporen.

 

De broer en de pa en de moe en de zoon en de vriend en de neef en de nicht en de oom en de zus

vertelden in Istanboel aangeland, vreemde en vage verhalen bij al hun politieverhoren.

 

 

Een witzige muis riep te Heeten
'U moet van de muizenval weten:...'
toen stak hij van wal
wat bleek het geval
daar had ie geen kaas van gegeten

 

 

In een hete periode

kwam in Boerennederland

het gebed weer in de mode:

zon had ook een schaduwkant.

 

Droogte kwam zo ongelegen

dat men om depressies bad.

Nou, die hebben we gekregen,

sinds oktober is het nat.

 

Tegenslag in mensenlevens?

God biedt uitkomst, telkens weer,

maar vergun me dat ik tevens

hier een leidraad presenteer.

 

Het klimaat met Hem bepraten?

Bid gerust, maar vraag met mate.

 

 

massa in krachtenveld

Brits natuurkundige

uiterst bescheiden

was liever alleen

 

won de Nobelprijs voor 't

Brout-Englert-Higgsboson

en valt nu zelf weer

in deeltjes uiteen

 

 

Waar blijft de tijd - waar blijft de tijd

Dat je nog makkelijk een negen kreeg voor vlijt

En dat het plukken van een pruim je gauw berouwde

Dat je je zomaar waagde op de hoogste tak

En dat je vader nog als beste vriend beschouwde

Daar hij je zweepje repareerde als het brak

Waar je je broertje dan mee sloeg (uit aardigheid)

Waar blijft de tijd - waar blijft de tijd?

 

Waar blijft de tijd - waar blijft de tijd

Van de Comanches en Apachen en hun strijd

Je kon pas slapen als je held weer was ontkomen

En dat je maliën gewis geen kolder vond

Kortom: al ridders, ruiters, rovers in je dromen

Totdat je ’t allermooiste boek op zolder vond:

Het menselijk lichaam, zestig platen uitgebreid

Waar blijft de tijd - waar blijft de tijd?

 

Waar blijft de tijd - waar blijft de tijd

Dat je nog hinkelde in vierkantjes van krijt

De dagen dat je vader nog je tol betaalde

En dat je niet knikkerde om knikkers maar om ’t spel

Dat je een helling op wou hoepelen – en het haalde

Bij de oude Sien trok je het beste aan de bel

Want door haar krukken had je eventjes respijt

Waar blijft de tijd - waar blijft de tijd?

 

Waar blijft de tijd - waar blijft de tijd

Dat je door vader in iets nieuws werd ingewijd

Hij sprak vertrouwelijk van de bloemen en de bijen

Want ook met meisjes scheen er iets apart te zijn

En toen kwam Miesje op die stille avond bij je

Alleen haar vader bleek wat ouderwets te zijn:

Ze werd als non voorgoed het klooster ingeleid

Dat duurt een tijd – dat duurt een tijd

 

 

 

Ik loop in mijn skipak sinds jij hier vertrok

De ijstijd die aanbrak met bittere kou

Verkilde ons huis van de vloer tot de nok

De vorst kreeg vrij spel zonder warmte van jou

 

Ik slaap in een bontjas sinds jij mij verliet

Ons bed is een tweepersoons ijsschots geworden

De woonkamer lijkt wel een Arctisch gebied

Daar staan voor de zekerheid slipgevaarborden

 

Er hangen zelfs ijspegels aan mijn gezicht

Terwijl het nu overal vriest in het land

Een koudefront dat boven Leeuwarden ligt

Houdt volgens De Bilt nog wel wekenlang stand

 

De ijsmeesters durven al hardop te dromen

Met dank aan mijn Thea, die Tocht gaat er komen