Het vrije vers

 

Het was een onweerstaanbare gedachte

om Shakespeares Hamlet te gaan zien in Diever.

Maar ja, wat deden we na afloop liever,

naar huis toe of ter plaatse overnachten?

 

We kwamen er niet uit zo een-twee-drie:

to B&B or not to B&B.

 

 

 

 

 

Dé Dienaar des Geloofs dat is de rede

Zo zei de Rotterdamse humanist

En niet de Roomse Kerk met al haar staatsie

 

Haar leergezag werd sterk door hem betwist

Geen dogma deugt, zo was zijn redenatie

Het draait slechts om het hart en liefdewerk

 

Zo had hij invloed op de Reformatie

Maar bleef toch in de katholieke kerk

Alleen ter wille van de lieve vrede

 

Hij schreef dan wel vol spot De lof der zotheid

Maar kneep hem toch wel voor de christengodheid 

 

 

Uit Dat peinst en piekert maar! Rijmcanon van de westerse wijsbegeerte (2012)

 

 

 

Nee, zuipen zou ik het niet willen noemen

Ik drink gewoon een glaasje bij de dis

Omdat het lekker en ontspannend is

Ja, ik drink graag, dat zal ik niet verbloemen

Maar zuipen, nee, zo zou ik het niet noemen

 

Nee, zuipen zou ik het niet willen noemen

Maar is een goed glas wijn niet evident

Een essentiële maaltijdcomponent?

Kom, drink met mij en laat ons Bacchus roemen

Doch zonder dit nu zuipen te gaan noemen

 

Verslaving, nee, zo zou ik het niet noemen

Ik kan de fles ook heel goed laten staan

Al vind ik er dan toch wat minder aan

En zal zo’n enkel glaasje mij verdoemen?

Dus nee, laat ons dit geen verslaving noemen!

 

 

Ook dit jaar werd het 31 mei

Die dag beleef ik nooit meer onbevangen

Al is er uiteraard veel blijven hangen

Die tijd werd in mijn hoofd één dikke brij

 

Temidden van infusen en van slangen

Was ademen voor jou een hels karwei

Tal van machines hielpen je daarbij

Maar nooit kwam er een kleurtje op je wangen

 

Zo klein, maar wat was jij een sterke meid

Wat heb je liggen knokken voor je leven

 

Jij toonde wilskracht, al je pijn ten spijt,

Mijn machteloosheid is mij bijgebleven

 

Ik weet heel goed, geen mens leeft voor altijd

Slechts negen dagen waren jou gegeven

 

 

 

Het was wel welletjes, die kop

Al twee jaar telkens op TV

Helaas, het zit bepaald niet mee

De apenpokken rukken op

 

Waar gaan we met dat virus heen?

Men wil het naadje van de kous

Dus viruspaus Ab Osterhaus

Zit weer aan tafel bij Op1

 

 

Mijn tante is een pannenkoekenwap,

ze zit er altijd heerlijk van te kanen,

in plaats van pasta, pistolet of pap.

Ze zegt: ‘Het boeit me niet of ik er ooit van knap,

ze temperen mijn apenpokkenwanen.’

 

 

Het begint langzamerhand een traditie te worden: De Driekdag.

 

Ieder jaar wordt de sterfdag van Driek van Wissen in Groningen herdacht. De immer vrolijke herdenking vindt plaats in café De Wolthoorn, de stamkroeg van Driek en zijn vriend Jean Pierre Rawie. Na een onderbreking van twee jaar vanwege een niet nader te noemen virus was het op 22 mei 2022 weer zover.

 

En alle ingrediënten waren weer aanwezig: optredende light verse dichters, uitreiking van een poster met een gedicht van Driek (intussen collectors item), gratis drank voor de artiesten aangeboden door de kroegbaas, een geweldig diner na afloop voor de dichters en muzikanten in het huis van Corien, de weduwe van Driek.

 

Het werd een vrolijke middag mede dankzij de bijdragen van Niek Kalberg en Christiaan Abbing. Er werd zelfs meer dan 1700 euro bijeengebracht door de bezoekers ten bate van een Driekmonument. Volgend jaar weer, dus boek nu alvast een reis naar Groningen!