Passie
- Gegevens
- Geschreven door Jaap Bakker
De Amsterdamse marathon blijft lokken:
dat bikkelen, zo lijf aan lijf aan lijf.
Vergeet ook niet de Nijmeegse Vierdaagse,
de carnavalsparade in het Zwaagse
en zeker niet het mooiste tijdverdrijf:
op zaterdag in winkelstraten sjokken.
dat bikkelen, zo lijf aan lijf aan lijf.
Vergeet ook niet de Nijmeegse Vierdaagse,
de carnavalsparade in het Zwaagse
en zeker niet het mooiste tijdverdrijf:
op zaterdag in winkelstraten sjokken.
Voor alle varianten sta ik open,
want elke dag wil ik wel hordenlopen.
want elke dag wil ik wel hordenlopen.
Op twee torren
- Gegevens
- Geschreven door Louise Dorren
Wikimedia.Commons
Een kniptor uit Ohé en Laak
werd onlangs in zijn kapperszaak
rondom zijn neus en lippen bleek
toen hij zijn klant eens goed bekeek
want met die lok en ook dat snorretje
zat daar een rasecht dictatorretje
Rust
- Gegevens
- Geschreven door Wim Meyles
Flickr.com
Ik ben geen fervent Vandervalk-personage,
ik eet met mijn lief op mijn zolderetage,
geef ons een glas wijn en een Brusselse wafel.
Soms geeft ze me nog een ontspanningsmassage,
zo mijden wij samen het massagetafel.
Er woonde in Jemeppe
- Gegevens
- Geschreven door Daan Zonderland
Flickr.com
Er woonde in Jemeppe
(Een plaatsje dicht bij Luik)
Een graaf die Vlaams en Frans sprak
En bovendien nog buik.
Vlaams sprak hij met de boeren
En Frans met de pastoor.
En met zijn knechten sprak hij Vlaams
Met Frans er tussendoor.
Doch buik sprak hij uitsluitend
In zijn studeervertrek,
Als hij behoefte voelde
Aan een intiem gesprek.
Ter nagedachtenis aan Daan Zonderland (Daan van der Vat) 15-08-1909 – 05-008-1977
Uit: 'Redeloze Rijmen', Het Spectrum 1952.
Door tot het gaatje
- Gegevens
- Geschreven door Hendrik te Paske
Wikimedia.Commons
Rot voor de Rot-aanhang
Jan heeft zijn eind in zicht
Taalvirtuoos
Maar te weinig bekend
Hoor zijn ontroerende
'Als-ik-straks-dood-ben'-lied
Fraaie hertaling van
Dido’s Lament
Singer/songwriter Jan Rot (63) heeft onlangs bekend gemaakt dat hij ongeneeslijk ziek is. Een grote slag voor zijn jonge gezin en zijn schare trouwe fans. Jan is vooral beroemd om zijn hertalingen van bekende songs en van de Matthaeus Passion. ‘Als ik straks dood ben’ schreef hij al 20 jaar geleden. In Op1 vertelde hij dat hij wil blijven optreden tot het echt niet meer kan.
Vol
- Gegevens
- Geschreven door Jaap Bakker
Flickr.com
Ik had mijn koelkast volgestopt
Met hopen witlof, bergen sla
En ook andijvie in de la
Mijn vrouw keek alles nog eens na
En zei, behoorlijk afgetobd:
Je hebt het té lang opgekropt
Rondeel voor een kater
- Gegevens
- Geschreven door Willem Wilmink
Flickr.com
Zijn kruis is licht en toch zo zwaar
zijn dierb’re last is hem ontsneden
Men weet niet wat hij heeft geleden
of men verbergt het voor elkaar
‘Hij weet niet wat hij mist, nietwaar?
Hij is gezet en dus tevreden’
Zijn kruis is licht en toch zo zwaar:
zijn dierb’re last is hem ontsneden
Hij laat zijn sporen hier en daar,
maar word door ‘t krols gebroed gemeden,
men noemt hem ‘theemuts’ zonder reden,
jawel, hij is er mooi mee klaar:
zijn kruis is licht en toch zo zwaar.
Ter nagedachtenis aan: Willem Wilmink 25-10-1936 – 02-08-2003
Uit: Verzamelde liedjes en gedichten, Bert Bakker 2004
Superlatief
- Gegevens
- Geschreven door Frits Criens
ClipArtKey
Zijn zwemproef of een covidtest gedaan
Een flinke plensbui fietsend getrotseerd
Een boze medeleerling genegeerd
Of van de hoge glijbaan afgegaan
Gestruikeld en alleen weer opgestaan
Het tafeltje van tien perfect geleerd
Geen traantjes, ook al is haar knie bezeerd
Of driftbui, zelfs al stond haar iets niet aan …
U heft uw kind of kleinkind op het schild
Voor elke kleinigheid, vindt dat normaal
Waarbij het hoogste woord als waarheid geldt
Maar wat u daar ook mee bereiken wilt
Het leidt tot afwaardering van de taal:
Inflatie dreigt voor topper, kanjer, held
Goud!
- Gegevens
- Geschreven door Niek Kalberg
Fotomontage: IB
‘We’ zouden er zo’n achtenveertig halen
Want in dit land zijn we ontzettend goed
In ongelimiteerde overmoed
Maar kijk daar zijn de eerste zegepralen
Een wielren misverstand om te beginnen
Us Epke kreeg als troost slechts een bedankje
En van der Poel dacht: ‘Shit waar lag dat plankje?’
Maar nu blijkt dat we toch wat kunnen winnen
Nog even en dan start een estafette
Het onderdeel ‘Vast Rijm’; het Sonnetetten
Daar in de eerste baan Bart Adjudant
Komt na het schot heel soepel van zijn blokje
Twee regels verder, Inge krijgt het stokje
En daar is het kwatrijn, het gaat briljant
Dan Wim, kent als gewoonlijk geen pardon
De finishlijn, het winnend distichon!
(Voor limerick, Pleiade en OB
Gaan ook nog alle gouden plakken mee)
Op een spin
- Gegevens
- Geschreven door Wim Meyles
publicdomainpictures.net
De liefde van een spin uit Zwaag
gaat onmiskenbaar door zijn maag:
‘Zie ik een portie zoetigheid,
dan raak ik mijn beheersing kwijt.
Voor mij geen vrouw of hartsvriendin,
ik wil een roze suikerspin.’
Tokyo 2021
- Gegevens
- Geschreven door Judith Nieken
Selfie Judith Nieken
God, wat leven ze olympisch
En wat gaan ze ver en snel
Ikke niet; ik heb twee gympies
Maar dat is het dan ook wel
Vierdaagse
- Gegevens
- Geschreven door Inge Boulonois
WikiMediaCommons
Recent bedacht een wandelende tak:
“Helaas gaat die Vierdaagse weer niet door.
Toch zet ik zelf mijn beste beentje voor –
aan annuleren heb ik takkelak!”
Het dier kreeg echter wél een wandelkruis:
het werd bij Lent verslonden door een muis.
Pseudoniem
- Gegevens
- Geschreven door Bart Adjudant
Foto Bart Adjudant
Ik maakte op mijn werk vaak een gedicht
Vermaakte daar dan mijn collega’s mee
Als onderwerp het daagse wel en wee
Waardoor de sleur een beetje werd verlicht
Gedichten ter vermaak, was het idee
Het groeide bijna tot een tweede plicht
De blikken waren steeds op mij gericht
Het werd gewoon mijn taak, van lieverlee
Er werd daar ook een naam voor mij bedacht:
Een eervol pseudoniem: adjudant B
Toch doe ik deze naam nu van de hand
Hij voelt afstandelijk, is vaak de klacht
Dus zeg ik het meteen maar recht door zee
Ik noem mij vanaf nu Bart Adjudant
Verwarring
- Gegevens
- Geschreven door Arjan Keene
Bijzonder leuk, dat handboogschieten!
Mijn schot raakte dat ding best goed
De houder was niet te genieten
Ik denk dat het toch anders moet
Mijn schot raakte dat ding best goed
De houder was niet te genieten
Ik denk dat het toch anders moet
Bad hair day
- Gegevens
- Geschreven door Ben Hoogland
Mom en daddy Johnson
Waren niet zo blij
Toen god de kapsels plakte
Keek Boris nét opzij
Drinkebroer
- Gegevens
- Geschreven door Wim Meyles
Maxpixel.net
Mijn broer ziet zichzelf als een nuchtere knul.
Hij zegt: ‘Ik drink Radler en Grolsch 0.0.’
Zelfs na een diner of verjaardagpartij
neemt hij nog een ochtendje alcoholvrij.
De held van Labbertong XI
- Gegevens
- Geschreven door Remko Koplamp
Wikimedia.commons
Ik kwam hem weer eens tegen bij een demonstratie
Uit duizenden herkende ik ineens zijn stem
Verrek, dacht ik, die gozer daar, dat is toch ‘Rem’
De eens gevierde voetbalheld van onze natie
Hij speelde dam, compleet met damklok en notatie
Jawel! Gewoon een potje dammen op de Dam
Terwijl hij net een zetje naar veld negen nam
Zijn commentaar klonk als een stevige oratie:
‘Ik snap bij God niet dat je op die damklok ramt
Zo gaat dat ding wel heel gauw naar de ratsmodee
En bovendien 2-7 was natuurlijk stom!’
‘Of je nu voetbalt, sjoelbakt, klaverjast of damt
O lezer, lezeres, ik geef het u slechts mee
De grootste klasse schuilt in het artiestendom’
Uit: De held van Labbertong en andere letterkundige verzen
(Brave New Books 2020)
Rorschachtest
- Gegevens
- Geschreven door monnhauser
"Is dit een grap of zo?"
Heerschap bij rorschachtest
Zag geen lugubere
Krab, draak of spin
"Sorry mevrouw," zei de
Psychiatriepatiënt
"Hier zie ik enkel
Een inktpatroon in."
Rust--rijm
- Gegevens
- Geschreven door Charivarius
Wikimedia Commons
Charivarius mag zich niet vermoeien. Toen hij dezer dagen ter verpoozing Gorter’s ‘Mei’, weer eens doorbladerde, viel zijn oog op de volgende regels:
‘…Van ijs in zee, een oud gebaard man, die
Stond op, bokaal ter hand, en uit verschie…’
Het hier toegepaste systeem vereenvoudigt den zwaren arbeid van het rijmen aanmerkelijk; men heeft niet angstvallig te zoeken naar een woord dat in zijn geheel rijmt; licht vindt men er een waarvan een enkele letter past; de overige laat men weg, en het rijm is klaar. Dit is het rijm-systeem voor rustbehoevenden. Naar deze methode vervaardigd, vloeide hem de volgende Ballade als ’t ware van zelf uit de vulpen:
De ridder van Granada
(Vrij naar Schiller)
Er leefd’ in overouden tijd
In ’t land van Granada,
Zijn vorst in trouwen dienst gewijd,
Een wakkre ridderkna.
De koning had den jonker lief,
En jacht, en sport, en spel
Werd bloot voor ’s gunstelings gerief
Ten Hove ingestel.
Zoo werd èn Hof èn landvolk vaak,
Door bode en klokgelui,
Genood tot ’t griezelig kijkvermaak
Rondom den leeuwenkui.
Eens op een dag zijn maagd en borst,
En ridders, rij aan rij,
Verzameld bij den ouden vorst,
In ’t lustpark van ’t palei;
Rondom den diepen leeuwenkuil,
Die dreigend gaapt benee:
Hier ’t jolig juichen – daar ’t gehuil
Van tijger en van lee.
Men oogt ’t gestoei van ’t woest gebroed
Met grage blikken na;
En d’ oude vorst schertst welgemoed:
‘’t Is beter hier, dan da!’
De jonge ridder zit naast háár –
De jonkvrouw, trotsch van zin,
Maar ’t schoonste van de maagdenschaar,
En fel van hem bemin.
Zij schenkt hem eerst niet veel gehoor;
Hij schijnt wat schuw, wat bleu;
Dan vat hij moed, en als-maar-door,
Ruischt zijn verliefd gekeu.
Daar lispt de jonkvrouw aan zijn zij:
‘Mint gij mij waarlijk zoo?
Welnu, mijn vriend, bewijs het mij!’
Dan roept z’ op luiden too:
‘Wie uwer mint mij sterk genoeg,
Dat hij uit louter min
Deez’ zijden handschoen, dien ik droeg,
Mij weerbrengt van daargin?’
Mèt werpt zij fluks den handschoen af;
Men mompelt: ‘Wee!’ – ‘Wat nu?’ –
– ‘Wie waagt zich in dit levend graf?…’
Het denkbeeld is afschu.
Zij ziet haar feilen minnaar aan
Met hoonend killen lach:
Kies – d’ arme heeft den blik verstaan –
Mijn liefd’ – of mijn verach!
Daar ziet de schare, stom van schrik,
Vervuld van ’t naadrend wee,
Hoe hij met somber-strakken blik
Zich naar den kuil begee.
Snel daalt hij in de diepte neer……
Loopt op de beesten toe……
En – brengt den handschoen veilig weer,
Met gruwbre heldenmoe.
Nu groet den Ridder Onversaagd
Een donderend hoera!
Maar hij – hij werpt der snoode maagd
Den handschoen… in ’t gela!
‘Aanvaard,’ zoo spreekt hij, ‘slechte vrouw,
Mijn declaratie zóó!
Ik was verliefd op je, maar nou –
Wat mij betreft – val doo!’
Vandaag light-verse van dik een eeuw terug en wel van de hand van de taalcriticus die op deze dag 151 jaar geleden het levenslicht zag : Charivarius -
(Gerard Nolst Trenité, 20 juli 1870 - 9 oktober 1946)
Watermanagement
- Gegevens
- Geschreven door Bart Adjudant
Wikimedia Commons
Heel Limburg is getroffen door het water
Elk beekje werd een kolkende rivier
En stroomt in Valkenburg normaal het bier
Nu zit men daar met een enorme kater
De koning moest dus maar eens aan de bak
Want watermanagement was toch zijn vak?
Uit het archief
Herschepping
Flickr.com
Voor versie 2.0 schiep Hij vier poten,
een wollige bedekking van het vel,
frivole oren, snorren die zowel
bij hem als haar gevoeligheid vergroten
ook nagels, slechts bij bomen te ontbloten
maar meer nog het besef van dit model
dat ernst het dode broertje is van spel
en er beslist te weinig wordt genoten
En zie, de schepping was geheel naar wens
temeer daar Hij dit keer maar niet besloot
Zijn evenbeeld een rol te laten spelen
waarna de pas geschapen nieuwe mens
de weg vond naar Zijn hooggelegen schoot
om zich daar goddelijk te laten strelen