In Goes sprak een geitantilope ‘Mijn oren staan immer wijd open Edoch… op mijn horens gelet Ontbreekt er die passende pet En mis ik voorwaar het talent Voor ’t ambt van politieagent’
Een rijke kwartel kreeg in Well zopas zijn nieuwe hoortoestel. Dat werkte echt in één woord top. Hij kreeg er zelfs nog korting op. Dat was iets wat hij – rijk of niet – zich toch geen twee keer zeggen liet.
Het Lam Gods van Hubert en Jan Van Eyck (Wikimedia Commons)
Het lokt al jaren veel publiek:
een stralend pronkstuk van techniek.
Van Eycks talent, zo wordt erkend,
bereikte hier zijn grootste piek.
Het kennersoog wordt gul verwend
met compositie en pigment.
Dit polyptiek is magnifiek,
u kan het zelf gaan zien in Gent.
Een schurk betrad de kathedraal
en stal daaruit een vette buit,
stoutmoedig, vals en illegaal.
Waar vindt u dat die roof op duidt?
Zoekt u moraal in dit verhaal?
Het Recht is zoek, is mijn besluit.
In de nacht van 10 op 11 april 1934, bijna 90 jaar geleden, werd het paneel van de Rechtvaardige Rechters van het Lam Gods gestolen uit de Sint-Baafskathedraal van Gent.
Een hommel die in Tiengemeten Nu eens een keertje wilde weten Hoe of 'HET' praktisch werd gedaan Is laatst op onderzoek gegaan Hij vond een knappe lerares En had een week lang hommelles
Op 29 maart was het een eeuw geleden dat de bekende en geliefde liedschrijver, componist, pianist en zanger Jules de Corte werd geboren. Door het hele land treedt zijn zoon Ernst nu op met de groep De Corte en Consorten om de prachtige, tijdloze liedjes weer ten gehore te brengen.
Vandaag eert Het vrije vers de ‘blinde ziener’ met een heerlijk strijdbaar lied, geïnspireerd door een samenwerkingsverband dat hij zelf als het dieptepunt in zijn carrière ervaarde. Het betrof het radioprogramma "Muze à go-go" uit de zeventiger jaren waarbij hij door het publiek opgegeven woorden in een lied moest verwerken.
Terecht natuurlijk dat protest! Dichters van Het vrije vers staan ook niet te trappelen om aan iets mee te doen waarbij weinig dichterlijke, voorgekauwde taal verplicht is...
Protestgedicht
Zoals de vrouw haar strijkbout aanzet om te strijken
Zoals het kind zijn jasje aantrekt voor de kou
Zoals de man zijn rits hanteert als-ie moet zeiken
Zo schud ik elke week een liedje uit mijn mouw
En God-weet-wat-voor duffe, suffe stomme wijven
Uit Boerensloot of wie-zal-zeggen waarvandaan
Die zelf maar net hun naam met moeite kunnen schrijven
Vertellen mij waar “het chanson” over zal gaan
De resultaten die zijn ieder om het even
t Gaat immers veel meer om de stunt dan om het lied
Ach ja, je moet weten te nemen en te geven
En je bent liedjeszanger of je bent het niet
Na even piekeren begin ik dan en tover
In pakweg drie kwartier mijn rijmeltje gereed
Willy Alfredo deed er heel wat korter over
Maar ja, die is dan ook een echte snelpoëet
Al wat ik ooit aan lief en leed heb opgeschreven
Al waar ik ooit naar heb gereikt of aan geraakt
Is door de plee gespoeld en het riool gedreven
Er is geen rat die daar problemen over maakt
Dit is het lied dat ik hardop zou willen zingen
Maar ja, dan zeggen ze: “De Corte wordt brutaal”
Derhalve doe ik beter het maar te verdringen
Maar: God vergelde het jullie honderdduizend maal
Hierna ga ik weer keurig over tot het stunten
En tot de orde van de Muze à go-go
Ik schrijf mijn woorden en mijn komma’s en mijn punten
Als: Jules de Corte, dorpsgek van de KRO
Met dank aan Ernst voor de toestemming dit lied hier te mogen plaatsen.
Op deze pagina is een uitstekende bio van Jules de Corte, geschreven door Cees van der Pluijm, te lezen.
Waar De Corte en Consorten allemaal optreden is te vinden op ernstdecorte.nl