Het vrije vers

 

“Zeg Kamerlid, waar heb je deze hele kerst gezeten?”
Noch Kurt noch Cor had hem gezien. “Waar ben je toch geweest?
We dachten even dat je door het virus was gebeten.
Dan was je kerst-oud-nieuwgevoel niet echt bepaald een feest.”

 

“O kamerlid,” zei Babcia toen, “mag ik je even spreken?
Je kan hier naast mij zitten want ik heb immoeniteit.
Waarom ontvingen wij van jou geen enkel levensteken?
Je was niet bij het kerstdiner, was dat bewust beleid?”

 

“Ik ben een beetje depressief. Het spijt me van het zwijgen.
Retraites zijn nu eenmaal stil; dat is met opzet zo.
Ik kon nog voor de week van kerst een bonusplaatsje krijgen.
Geen internet of telefoon, daar in dat Drents chateau.”

 

“Wij vinden een retraite een garantie voor verveling.
Alsof je zelf bewust in quarantaine bent gegaan.”
“Nee hoor, dat niet” zei ‘t kamerlid. “Ik was op zoek naar heling.
De non-dualiteit zorgt voor een struggle-vrij bestaan.”

 

“Dat klinkt soebliem”, zei babcia. “Waarom kijk je dan verdrietig?”
“Omdat het, babcia, handelt om een egoloze staat.
De eenheid kan alleen ontstaan als ik mijn ‘ik’ vernietig,
dus als ik mijn gevoel van ‘zelf’ voor eenwording verlaat.”

 

Inmiddels ging dit Kurt en Cor hun petten ver te boven.
Maar babcia zei: “Dat is goed plan. Wat is dan jouw probleem?”
“Ach babcia, ik zou zo graag in het eenheids-zijn geloven.
Het plan voor mijn memoires echter clasht met dat systeem.”

 

“Jouw ‘ik’”, zei babcia ferm, “heeft dat dilemma zelf gesmeed.
Neem nog een bordje zur*, voor je inwendige profeet.

 

* Zur [zjoer] is een traditionele Poolse soep op basis van gefermenteerd roggebrood, die veelal op kerstavond geserveerd wordt.

 

 

 

Zo in de laatste dagen van het jaar
Dan word ik filosofisch, ga ik malen
En dwaal wat rond in boeken en annalen
Ja, 2020 was behoorlijk zwaar

 

Dus naast een prachtig boek van Kierkegaard
Heb ik voor deze week veel bier bewaard

 

 

Elk jaar is het weer weken zweten:
dat kerstmaal maakt me haast bezeten
ik shop in elke winkelketen
driehonderd euro weggesmeten
om ook vooral niet te vergeten
al die ellendige diëten
en dan nadien die jammerkreten:
“Ik heb weer veel te veel gevreten!”

 

Die kerstellende? Zeker weten:
het is alleen gericht op eten

 

 

Tweeduizend twintig werd met recht een kroonjaar

In China was iets ernstigs aan de hand

Al spoedig bleek ook in ons eigen land

Het groene monster explosief aantoonbaar

 

We gingen naar de anderhalve meter

Naar wel of niet een kapje voor je mik

Geen talkshow zonder Ernst of Diederik

En hoe dan ook, Ab wist het altijd beter

 

Kort na de eerste golf kwam nog een tweede

Het volk was het inmiddels meer dan zat

Toch moesten veel bedrijven nogmaals plat

De kerstwens luidt dit jaar ‘blijf thuis in vrede’

 

Wel gloren er nu schone visioenen

Van ‘21 na de Pfizer-spuit

Van eindelijk spontaan weer samen uit

En niet meer teruggaan naar dat driemaal zoenen

 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wat fijn we kunnen straks gaan vaccineren

Goed nieuws en ook nog eerder dan gedacht

‘Nou ja, het komt een beetje onverwacht

We moeten alles wel organiseren

 

Waarom de zaak nog niet is voorbereid?

We hadden, ach u weet wel hoe dat gaat

Er nog niet lang genoeg over gepraat

Eerst komt er nog een taskforce, moet altijd!

 

Dan gaan we in een werkgroep overleggen

Wie waar en hoe door wat wordt aangestuurd

Per regio, gemeente en per buurt

Heeft iedereen daar wat over te zeggen

 

Dus raak nou allemaal niet van de leg

We moeten democratisch kunnen prikken

Maar laat mij eerst mijn veters maar eens strikken

Het virus geeft wel gas, maar loopt niet weg’

 

 

De maan scheen op de lichtjes in de gracht
Het paardje stond al klaar en brieste zacht
En heeft toen in het stille van de nacht
De beste sint-vertolker thuisgebracht

 

Coenraedt: “Corona mag niet winnen!”
Pandemie of niet, de dichterlijke oudejaarsshow van Coenraedt van Meerenburgh gaat dóór. De 13de editie is op oudejaarsmiddag online beschikbaar via de website van boekhandel De Drvkkery. Streamt allen! Ondanks corona gaat de Vlissingse dichter Coenraedt van Meerenburgh stug door. Voor de 13de keer geeft hij een Dichterlijke Oudejaarsshow in boekhandel De Drvkkery in Middelburg. Deze keer kan het publiek niet lijfelijk aanwezig zijn, maar de serie snelsonnetten over het afgelopen jaar is op donderdag 31 december vanaf 12:00 uur online te bekijken op de website van boekhandel De Drvkkery. De gezongen ‘Ode aan het snelsonnet’ aan het slot zal uiteraard niet ontbreken, evenals pianist Ferenc Hannewijk, die ook deze keer de piano bespeelt.

 

Breuk
Het was al maanden spannend of er wel zoiets als een oudejaarsshow zou kunnen plaatsvinden. In overleg met directeur Jan de Vlieger van De Drvkkery is deze oplossing uit de bus gekomen. Coenraedt: “Ik ben er blij mee, want het zou jammer zijn als er een breuk ontstond in de traditie. Dan zou corona gewonnen hebben, en dat willen we niet.” Al sinds 2003 vindt de terugblik op het jaar in snelsonnetten plaats. Eerst door Aaike Jordans uit Goes, daarna als duovoorstelling door Ko de Laat en Coenraedt. Dit jaar is het voor de vijfde keer een solovoorstelling. Als geheugensteuntje voor de onderwerpen van de snelsonnetten zijn er afbeeldingen te zien op een projectiescherm.

 

Snelsonnet
Het snelsonnet is groot gemaakt door oud-Dichter des Vaderlands Driek van Wissen (1943-2010). Het bestaat uit een kwatrijn (vier regels) met rijmschema a-b-b-a, gevolgd door een distichon (twee regels), met een andere rijmklank.

 

Wat kan het publiek zoal verwachten?
Coenraedt: “Corona, corona en corona. Nee, er was natuurlijk nog veel méér te beleven dit jaar: de Amerikaanse presidentsverkiezingen, resomeren als alternatief, een kaars die ruikt naar een vagina, de val van Juan Carlos, een walvisstaart die een metro redt. Zo maar een selectie van de onderwerpen uit het afgelopen jaar.”Het wordt je vijfde show als solodichter, dit keer wel zonder publiek. Hoe anders wordt dat? Coenraedt: “Dat zal wel raar zijn. Het is altijd leuk om direct de reacties van het publiek op te vangen. Nu moet ik dat er een beetje zelf bij denken. Ik zal in ieder geval alle energie die ik in me heb inzetten, om de snelsonnetten in de huiskamers, of waar dan ook te laten ‘landen’. Het voordeel van deze opzet is dat nog veel méér mensen mee kunnen kijken, dus: streamt allen!”

 

Beknopte biografie
Coenraedt van Meerenburgh (Oost-Souburg 1967) begon in 2005 gedichten te schrijven. Hij kiest voor vaste versvormen als sonnet, snelsonnet, villanelle en ollekebolleke. Hij won de publieksprijs en twee maal de juryprijs van poëziewedstrijd De Raadselig Roos in Venray. Ook was hij twee keer laureaat van poëzieprijs Culturele Centrale Boontje in Sint Niklaas. Van Coenraedt verschenen tot nu toe vier bundels: de mini-glossy ‘Coenraedt’ (eigen beheer 2009), een vertaling van de complete sonnetten van Shakespeare (Dordrecht 2012), vijf jaar later gevolgd door een vertaling van dezelfde reeks in de versvorm Ollekebolleke (Vlissingen 2017). Zijn beste snelsonnetten publiceerde hij in de bundel ’10 jaar snelsonnetten’ (Vlissingen 2016). Verder zijn gedichten van Coenraedt terechtgekomen in diverse wedstrijdbundels, een schoolboek Nederlands voor het voortgezet onderwijs en in literair tijdschrift Ballustrada.

 

 

 

 

 

 

Frank Fabian van Keeren heeft twee nieuwe bundels het licht doen zien.

'De Middeleeuwen' is een humoristische sonnettenkrans (kleine bundel, zacht prijsje) en in 'Voor de volledigheid' zijn ollekebollekes verwerkt in schilderijen. Deze bundel is volledig in kleur.

 

Zie: https://donner.nl/de-middeleeuwen/frank-fabian-van-keeren/9789464180503 

 

En: https://donner.nl/voor-de-volledigheid/frank-fabian-van-keeren/9789464053234 

 

 

 

Er zaten eens drie eendjes

Tezamen op een tak

Hun oom is wel herkenbaar

Aan zijn matrozenpak

 

Ze zaten daar te vissen

De waterspiegel vlak

Totdat een vis ging bijten

De lijn van Kwak stond strak

 

Hij kwaakte van genoegen

Maar ach, de hengel brak

De vraag was welke vis toch

Ontketende die krak

 

Het bleek al snel een alver

Die hier een stokje stak

Voor al te groot vooruitzicht

Op borden vissenprak

 

Het beestje zwom verbeten

Maar werd al vrij snel zwak

Zo'n halve hengel slepen

Dat gaat niet met gemak

 

Dus Kwak sprong in het meertje

Zwom als een maniak

Zo pakte hij het visje

Dat blubde: "Waddefak"

 

Nadat de vis onthaakt was

Nam hij het woord en sprak

En gaf aldus de visser

Van onder uit de zak:

 

"Koop eerst goed spul, jij peteend

Of heb je daaraan lak?

Naast dokteren, is vissen

Geen hobby, maar een vak!"

 

Wat is, mijn beste kinders

Moraal van deze bak?

Laat u niet in met alvers

Vooral niet die van Kwak!