Het vrije vers

 

‘Je hebt een zoon, jij tuimelaar!’

klinkt door de dorpskroeg van Ter Aar

De barman slaat meteen alarm

en trekt ‘de vader’ aan zijn arm

‘Naar Kruidvat jongen, ’t is al laat

en bel haar voor zijn luiermaat!’

 

 

Een zebravink is laatst in Meeden

Al overstekend aangereden

En er werd menig traan gelaten

Toen eerste hulp niet meer mocht baten

De priester sprak na het gebed:

'Er is een vinkje bijgezet'

 

 

Te Kleverskerke klom een kelderspin

Nieuwsgierig de computerruimte in

‘Helaas’ sprak hij, ‘ik kan hier weinig leren

Je kan op ’t WWW je kont niet keren

Want in zo’n netwerk zit je meermaals knel

Geef mij het web maar thuis, da’s kinderspel’

 

 

Een dwarse zwaan in Langereis

stelt voor haar broedsel deze eis:

geen schoonmaak met speciale gel,

maar enkel sop van Ariel,

waarmee haar hulp, een grauwe gans,

zich suf poetst voor wat eierglans.

 

 

Een eendagsvlieg sprak net te Chaam:

'Ik droom vandaag van grote faam,

zodat mijn overlijden morgen

voor headlines in de krant zal zorgen;

dat smeek ik tot mijn Heer en Schepper.'

Het werd helaas de vliegenmepper.

 

 

La Dominante en haar gondeliers
Vervoeren momenteel geen passagiers
Als niemand zich met opwarming meer moeit
Zijn straks de gondeliers ook uitgeroeid

 

Ja, carnaval is een geweldig feest

Maar ik voorzie problemen deze keer
Een bierprijs van drie euro of zelfs meer
Geeft mij een kater voor ik ben geweest

 

Ik hoop en bid dus maar dat Rutte IV
Snel ingrijpt met een prijsplafond voor bier

Freesvg.org

Een jonge zeug uit Metslawier

had moeite met een formulier,

ze aarzelde bij elke vraag.

Geen nood, haar moeder hielp haar graag:

‘Bij e-mail schrijf je n.v.t.

en bij geslacht natuurlijk nee.’

 

 

Een doktersvis uit Vissersweert

Die plastisch kundig opereert

Heeft laatst een krachttoer uitgehaald

Die dagenlang het nieuws bepaalt

‘Een vis’, zo staat er in de krant,

‘Maakt van een mug een olifant’

 

 

Ten dage dat ik oud zal zijn, hoop ik in vrede dood te gaan

Zonder daarna verplicht te worden

In een vreemde buitenaardse orde

Als een ontheemde ziel te moeten voortbestaan

 

Want sterven ook de bloemen niet en gaan ook niet de vogels dood?

Hoe zal het mij dan zijn gegeven

Eindeloos maar voort te blijven leven,

Totaal van alle ruimte en van tijd ontbloot?

 

Wat is dat voor een hoogmoedswaan waarmee de mens zichzelf verheft

Boven de sterren en planeten

Boven wat hij na vermag te meten

Terwijl hij nog niet eens zijn eigen plaats beseft

 

Ten dage dat ik dood zal zijn leg mij dan in de koele grond

Liefst zonder kist en zonder kleren

Zodat ik in vrede weer kan keren

Eén zijnde met het Al waaruit ik eens ontstond

 

 

 

 

Die nieuwe zaak in fijne etenswaar

beveel ik iedereen van harte aan.

Ik rijd er graag voor naar het dorp Ter Aar.

De huisgemaakte crème brûlée van Saar:

een heerlijkheid die ik niet kan weerstaan.

 

 

Ik stuur elk jaar een kaart met Valentijn

 

Zie mij met zwier de ganzeveer hanteren

Met inkt van hemelsblauw ultramarijn

Ik schrijf de tekst op flinterdun velijn

De enveloppe - bloedrood marokijn-

Zal ik met een vergeet-mij-niet brocheren

Ik ga me niet met iets goedkoops blameren

Nee, ik gebruik het fijnste filigrein

 

Ik stuur elk jaar een kaart met Valentijn

 

Ik schrijf hoe ik in ijle hoge sferen

Hier in mijn eentje stilletjes verkwijn

Dan hoef ik nog alleen te adresseren

Wat zal het morgen weer een feestdag zijn!

Alleen nog mijn adres calligraferen

 

Ik stuur elk jaar een kaart met Valentijn

 

 

Jammerend grachtenvolk

Overlast drugsgebruik

Mokum beperkt de

Toeristische flow

 

Heren, u kunt in het

Rode-tl-gebied

Altijd terecht voor een

Lekkere blow