Vandaag in Meander in de rubriek Het commentaar van een tekst van mijn hand over light verse. De redactie vroeg me om een persoonlijk artikel.
Enerzijds is te lezen ik hoe ik van vrije poëzie terecht kwam bij het gebonden, lichtvoetige genre, anderzijds ga ik in op het belang van humor en de vaste vorm.
Wij zaten zestig jaar geleden samen in de leeshoek en zomaar uit het niets word jij nu voorgesteld op Facebook. Hoe jij er ook weer uitzag was ik min of meer vergeten, maar nu zie ik: die ouwe kop heeft er al in gezeten.
Daar staat-ie dan: jouw naam in kapitalen. Je zei het steeds: ooit kom ik in de krant. Ooit sta ik op die pagina’s te stralen, een lichtpunt tussen oorlog, moord en brand.
Je droomde van een plek in de annalen, van rijkdom en bekendheid in het land. Daar staat-ie dan: jouw naam in kapitalen. Je zei het steeds: ooit kom ik in de krant.
Maar ook vandaag trek jij geen volle zalen. Ik denk met cake en koffie in de hand: je had een ander plan dan zwart omrand. Was dít de beste plek die jij kon halen? Je zei het steeds: ooit kom ik in de krant…
Een rockende bedwants uit Rhee gaat vaak met zijn band op tournee zoals dat dan gaat in die scene versiert hij een Alie of Mien Johanna, Louise of Jansie al zingend 'I wants you to wants me'
Lourdes-ganger verdwaalt in Lourde LOURDE - Een paar keer per week verdwaalt een auto met pelgrims die naar het bedevaartsoord Lourdes in het Franse departement Hautes-Pyrénées willen, in het dorp Lourde in het departement Haute-Garonne. Lourde en Lourdes worden op dezelfde manier uitgesproken. Sinds de uitvinding van satellietnavigatiesystemen, die 'Lourde' als plaats suggereren zodra de eerste zes letters zijn ingetikt, is er een veelvoud aan verdwaalde pelgrims en toeristen.
De weg kwijt
Wie wil dat niet: een keer op bedevaart om heil voor ziel en lichaam af te smeken, een glimp te vangen van een wonderteken of simpelweg een beeldje en een kaart.
We hadden vast wat offergeld gespaard, de voorbereiding duurde een paar weken. Toch zijn we in Zuid-Frankrijk blijven steken: de navigatie was beklagenswaard.
Hij Die De Weg Wijst wees ons van het pad ofschoon ik dacht: Het is goed ingevoerd, dat stadje als een Point Of Interest.
Als pelgrim raak je dan toch mooi gestrest als blijkt: je bent in het verkeerde Lourde. Marialief, hoe regelen we dat?