Wat een beëdiging
Ziedende Beatrix
Door de reclame
Moest alles keer twee
Echt weer zo’n Nederlands
Improvisatiestuk
Leve ons
Koninklijk Variété
De beëdiging van de ministers van het tweede kabinet-Rutte heeft twee keer plaatsgevonden.
Omdat de Rijksvoorlichtingsdienst te vroeg met de beëdiging begon, kwamen de beelden van de eerste keer bij de NOS binnen toen nog reclame werd uitgezonden.
Hierdoor kon de beëdiging daar niet rechtstreeks op tv komen. Daarop is besloten de formele handeling nog eens over te doen.
Volgens RTL Nieuws was koningin Beatrix hier niet tevreden over. "Gaan we het opnieuw doen? Echt. Niet toch? Dan wordt het een toneelstukje", zei ze.
Het ollekebolleke is, sinds zijn introductie in de jaren zeventig van de vorige eeuw door Drs. P, een blijvertje gebleken.
Dat zal te maken hebben met het karaktervormende aspect van deze versvorm; niets is zo ego-strelend als de vondst van een niet erder gebruikt 6-lettergrepig woord (hoewel de zekerheid hierover met de jaren afneemt) en wat een zelfoverwinning wordt er behaald als na slapeloze nachten je tóch inziet dat de kritiek van anderen juist was en je na veel tegenstribbelen je prachtvondst wenend schrapt.
Velen komen niet zo ver en er zijn dan ook al jaren websites (die we niet noemen zullen), gewijd aan deze versvorm, waar correct de regels uitgelegd worden waarna een rij gruwelijke misbaksels, die spotten met alle regels van metrum en klemtoon, wordt getoond.
Een uitzondering was gedichten.nl dat jaren lang ook de regels verkeerd uitlegde.
Het doet dan ook deugd dat daar een frisse wind waait, mede door de bemoeizuchtige aard van onze eigen moederator Katja en dat daar een nieuwe categorie geopend is op veler verzoek: Ollekebollekes.
Dus op naar http://www.gedichten.nl/nederindex/netgedichten/ollekebolleke.html
De hoop bestaat dat bij voldoende kwalitatief goede inzendingen een tabblad gemaakt kan worden met een dagelijks min of meer actueel ollekebolleke, analoog aan de dagelijkse snelsonnetten.
Onder de vele prominente inzenders daar bevindt zich ook Hans Mooi, die, zoals jullie ongetwijfeld weten de winnaar was van de ollekebollekewedstrijd ter ere van de 90ste verjaardag van Drs. P. met het volgende gedicht:
TANDARTSASSISTENTE
Lieflijke lentelach:
Jannie van Spoeltumaar
als ik haar zie
zingt in mij een chanson
Maar dat gevoel gaat door
mondhygiënische
actie verdwijnen
als sneeuw voor de zon.
Zijn prijs was het boek Zeslettergrepigheid, met daarin een handgeschreven gedicht van Drs.P:
Prachtige inzending
Ernstige denkarbeid
Immers, ik moest hier-
Dat bleek me weldra-
Tussen de vele, meest
Ontandheelkundige
Teksten, goed kiezen
(Een woordspeling, ja)
Steun dus met je inspirerende inzendingen dit sympathieke initiatief, ook al heb je niet de ambitie mee te werken aan het tabblad.
Wie palmt de vrouwtjes in?
Abraham Moszkovicz
Wandelend glijmiddel
Fleurig verpakt
Ook zeer geliefd bij het
Coprografiegilde
Want hij is ook nog eens
Uiterst bekakt
Alleen in mijn gedichten kan ik wonen
Nooit vond ik ergens anders onderdak
Behalve dan in Oost-Sierra Leone
Daar zat ik zeven weken in de bak
Afgelopen vrijdag werd in Utrecht de nieuwe bundel van Maarten Beemster Retour Verlangen ten doop gehouden.
Dit gebeurde in Café van Wegen, dat die avond drukbeklant was.
Uitgever Chrétien Breukers van de Contrabas kwam zakken tekort om te vullen met de opbrengst van de verkoop en de aanwezigen luisterden niet alleen naar de schrijver van de bundel, maar ook naar Ingmar Heytze en Patty Scholten die eveneens uit eigen werk voordroegen.
De bundel ligt vanaf vandaag in de winkel en is ook te bestellen bij www.uitgeverijdecontrabas.nl
Hier een voorproefje dat je vast naar de buidel doet grijpen:
SONNET OP WOENSDAGMIDDAG
De uren tussen school en jazzballet
laat ik haar op de fiets alvast wat eten.
Het is een truc, je moet het even weten,
je wint een uur en daarmee een sextet.
Dan snel het meisje voor de buis gezet,
nadat ik haar opnieuw heb toegebeten
dat papa strikte rust wil, godvergeten:
hij schrijft voor jou vanmiddag een sonnet.
Als ik er klaar voor zit, neem ik mijn pen
om netjes de kwatrijnen in te delen
waarin ik mij ook na mijn dood herken.
Maar dat kan haar waarschijnlijk niet veel schelen;
ze stoort me met de vraag of ik wil spelen
en komt zo nooit te weten wie ik ben.
Maarten Beemster Retour Verlangen
Uitgeverij De Contrabas
ISBN 978-90-79432-67-7
52 pagina's
Prijs: 15 euro
Ik hunker slechts naar dit:
Een bintje, aan een spit gespiesd
Met uien afgebiesd
‘Wie’, vraagt u honend, ‘kiest hiervoor?’
Zelfs bij dit kruisverhoor
Wordt stevig door mij doorgepit
Je bent er zo met het vliegtuig, Vietnam. En we kunnen de Reis niet afmaken zonder het Oosten, anders is de naam ‘rond de wereld’ niet waargemaakt, dus daar zijn we dan.
Dit wordt een makkie, dacht ik, want volgens John Hollander in zijn Rhyme’s Reason, a guide to English verse kennen ze hier een versvorm, de Luc-bát, met een schakelrijm, afwisselend in 6 en 8 lettergrepen (Luc-bát betekent simpel ‘zes-acht’) dat net zo lang mag worden als je wilt.
Hij geeft een voorbeeld dat wel wat wantrouwig stemt door de onlogica en inderdaad; even navragen (is die taalcursus toch niet voor niets geweest) bij een Vietnamees met een bril op leert dat hij een belangrijk voorschrift vergeten is: elk rijm moet drie maal voorkomen, wat inhoudt dat de slotregel rijmt op een rijm dat in de eerste twee regels optreedt.
Dat komt omdat de regel luidt dat het eerste rijm optreedt aan het eind van de eerste achtlettergrepige zin, dan aan het eind van de daaropvolgende zeslettergrepige zin en daarna in de zesde lettergreep van de daaropvolgende achtlettergrepige zin. En als ik lettergrepen zeg bedoel ik dus jamben of iets dergelijks. Mannelijk waarschijnlijk. Hier kun je mee doorgaan zolang je wilt en de slotregel krijgt dan het eerste rijm dat gevolgd wordt door de rijmen van de eerste twee regels (Weglopen heeft geen zin, de deuren zijn dicht).
Het is dus niet zo simpel als Hollander dacht en dat blijkt ook wel uit mijn voorbeeld, dat stukken beter kan. Doe je best. Hier nog een mooi schema:
_ _ _ _ _ c
_ _ _ _ _ c _ a
_ _ _ _ _ a
_ _ _ _ _ a _ b
_ _ _ _ _ b
_ _ _ _ _ b _ c
Een goed idee, zo’n drankkast op je steen!
Een sleuteltje kreeg ieder van mijn vrinden.
’t Zijn Zeeuwen, zuinig, dus is iedereen
voor gratis schnaps hier nog een tijd te vinden.
Dacht ik. Maar nee, ’t zijn happers, een voor een:
wel zelden zag men drank zo snel verzwinden!
Al na een dag lag ik weer, doodalleen
in rust en stilte vredig te ontbinden.
Doodstil en doodalleen? O neen.
Vertroostend ruisen boven me de linden
en aanspraak heb ik hier van menigeen
die, net als mij, geen zon meer zal verblinden.
In geur van heiligheid stierf deez’ en geen.
En ik ging, ach, in geur van jajem heen.
De aardschok in L'Aquila die 360 doden kostte
Gelovigen die weten alles zeker
Een aardschok? Dat is vast een straf van God!
We overtraden weer eens Zijn gebod
Dus speelt Hij weer eens met Zijn cocktailshaker
Maar vroom omzeilen zij die barse wreker
Door Wetenschap, want die voorspelt ons lot
Zodat er met Zijn almacht wordt gespot
En Hij verwordt tot holle zedepreker
Dat wetenschap nou juist met twijfel werkt
Wordt niet gesnapt door wie des zondags kerkt
Met hersens die door preken zijn verkrampt
Nooit twijfelen, zo is er ingestampt
Dat wetenschap geen zekerheden biedt
Geloven de gelovigen dus niet