Inauguratiemis?
Inauguratiemis?
Dat wordt een vloedgolf
Dus vlug, sluit de deur:
Duizenden versjes met
‘Inauguratiemis!’
Nou, laat maar komen
Ik heb de primeur
Weer Zweedse hanen op de Holterhei
die Sallands laatste hennen moeten paaien.
Zolang de hanen geen victorie kraaien
kraait moord en brand de arme burgerij.
Wanneer komt er aan dit gebed een end?
Geen kip nog met een Støppelhǽn-accent.
(In april worden op de Sallandse heuvelrug opnieuw Zweedse korhanen (stoppelhanen) uitgezet om de inheemse populatie voor uitsterven te behoeden. )
Het gaat de Argentijnen naar hun zin
Hun Messi is de grootste aller groten
En nu is aan het volk een Paus ontsproten
Ja, straks wordt Máxima hier koningin
The Falklands echter kunnen zij vergeten
En óók het WK-voetbal... zeker weten!
De aangekondigde en uitverkochte light-verseavond in Tilburg, waar een keur van hier te vinden dichters aanwezig was, waaronder de halve redactie, is een daverend succes gebleken. Niet alleen het publiek, maar ook de uitvoerende kunstenaars hadden eindelijk voor één avond een zinvol bestaan. Sommigen reageerden zelfs vandaag nog uitzinnig, zoals Frank van Pamelen die dit verslag uitbracht:op Facebook:
Nasuizen.
Na een lange, mooie avond in een stampvol, uitgelaten Dudok. Tilburg wereldhoofdstad van de lichte verzen? Gisteren had het er even veel van weg. Met good old Pieter Nieuwint, de heerlijke Katinka Polderman en de hilarische Andy Marcelissen. Met medetilbo Ko de Laat, theaterkompaan Jan J. Pieterse en onnavolgbare geestverwant Kees Torn - zijn absoluut eenmalige comeback in het theater. Met de geweldige Jonge Heren ook, inclusief herrezen Komrij. En last but not least: Ivo de Wijs. Virtuoos als vanouds, en nergens op de wereld zo ontroerend als in z'n geboortestad.
Het was een lange, mooie avond. En weet je wat? Volgend jaar doen we het gewoon weer. Maar dan in de Concertzaal. 13 maart 2014: TiLT Light - Avond van het Lichte Gedicht. Gisteravond is een traditie geboren...
Plassen als martelgang
Kwetsend gezichtsverlies
Weg, zijn je straal en
Je blaas als een ven
Toch lijd je minder door
Incontinentiestress
Dan door een leven lang
Tena for Men
Zondag de uitslag van de Willem Wilmink Dichtwedstrijd, maar hier de winnaar van de Virelai Post-moderne wedstrijd met een toepasselijk gedicht:De oude school
'Ach, zou die school er nog wel zijn,
kastanjebomen op het plein,
de zware deur,
platen van ridders met een kruis
en van Goejanverwellesluis
geheel in kleur.'
Willem Wilmink
De oude school - 2013
Zeg, zou die school er nog wel zijn?
Van Wilmink en van meester Haan,
de directeur.
De plaat met ridders aan de wand,
kastanjebomen op het plein
van meet af aan.
De specifieke eigen geur
van krijt en pis. Die dorre plant.
Het speelterrein.
Ja, zou die school er nog wel staan?
Het fietsenhok, de zware deur
Ach.. afgebrand!
Een goede vriend wordt heden zestig,
een Nederlander, uit Den Haag.
Hij schrijft gedichten, rijmt heel graag.
Sonnetten zijn voor hem het bestig.
Vandaar dat ik de aandacht vestig
op het correct gebruik vandaag
(zo niet vat ik u bij de kraag)
van metrum, chute en al de restig.
Oh, wee degene die durft vloeken
tegen deze regels en ze zonder pardon bij het vuilnis zet.
Zo'n warboel is toch geen gezicht?
Een flesje wijn, een taart of boeken?
Verjaardagswensen in sonnet
zijn hét cadeau voor Daan de Ligt!
(Het prentje is van Inge Boulonois)
Al blijkt dat elke renner pillen slikt
En velen zich ook vol hormonen spuiten.
Al wordt de sport beheerst door farmaceuten
En wordt er flink gesnoven en geprikt.
Al gaat men steeds zich aan bedrog te buiten
Waar het publiek nog nauwelijks van schrikt.
Al zijn ze meestal nep, die wielerkuiten
En heeft wie wint de ander vaak geflikt.
Toch blijf ik naar de wielersport graag kijken
En houdt mijn liefde voor het fietsen stand.
Zo'n wedstrijd valt met niets te vergelijken.
Met Boogerd heb ik levenslang een band.
Al moest zijn fraude op termijn ook blijken
Ik houd me doof en sta toch aan zijn kant.
NATUURLIJK
Natuur is voor bezetenen of legen
En dan, wat is natuur nog in dit land?
Natuur is voor een groot deel asfaltwegen
met hier en daar wat grasjes aan de kant
Daar fietsen de bezetenen in regen
en zelfs in storm in snuivend groepsverband
In parken blaffen honden hard of legen
hun volle darmen. Wat een wantoestand!
Waar kom je buiten nog wat stilte tegen?
En dan, wat is er over van ons strand?
Heeft men wat van de schepper is gekregen:
dat prachtig stuk natuur nog in de hand?
Ach nee, het ware beter dat we zwegen;
het gaat natuurlijk klote met dit land!
Eerste twee regels:
J.C. Bloem
De Dapperstraat
Het nieuwe nummer van het digitale light-versetijdschrift LightenUpOnline is uit, met een verzameling Amerikaans light verse.
Jongens, wat wordt Nederland toch verwend met Het Vrije Vers als je het vergelijkt met dit kwartaaltijdschrift.
Het is droevig dat een natie van zovele miljoenen, geleid door een regering voor het volk en door het volk niet meer tot stand brengt in drie maanden tijd. Maar vooruit, blader er eens door, er zitten een paar leuke bij.
En het geeft toch ook voldoening te beseffen dat, als we de kwaliteitseisen op hetzelfde niveau zouden brengen, we dagelijks een aflevering van het Vrije Vers zouden uitbrengen met evenveel bijdragen als een Amerikaans blad in drie maanden. Hier is de link: www.lightenup-online.org
SONNET Albert Verwey revisited
Ik ben gestemd om een sonnet te maken
Teêr-blauw als mij Japanse verzen lijken
Ik ben gestemd om je heel diep te raken
Kumiko, passie wil ik laten blijken
Kun jij, o seksbom, een sonnet wel smaken
Of geef je slechts om lichtere praktijken?
Sonnetten zijn niet in een wip te maken
Wat ben je mooi, je zwarte haren prijken
Op dat verleidelijke zijden laken
Teêr-blauw als mij jouw ogen nu bekijken
Je lippen lonken als een kersrood baken
Ik wil naar jouw Japanse verte wijken
En moet mijn dichtersgeest alweer verzaken:
Sonnetten zouden kittelverzen lijken
*) Eerste twee regels uit: Sonnet, aan Frederik van Eeden; Albert Verwey