Ik wou dat ik Klimt's Kus geschilderd had
Kandinsky's Rijdend Paar, of minstens toch De tuinen van Montmartre van Van Gogh
Of anders wel Seurat's La Grande Jatte
Och, was De Schreeuw van Munch gemaakt door mij Het Meisje met de parels van Vermeer
Had ik van Appel's Oerbeest toch de eer Het laatste avondmaal van Willem Key
Had ik maar Kat en Vogel van Paul Klee
Geschilderd of Van Dongen's Vrouw met hoed
En ook was Cremer's Hollands meisje goed
Of Rembrandt's Nachtwacht, desnoods Danaë
De reden van mijn ongehoord verlangen
Ik wil graag in het Rijksmuseum hangen
Het kroningslied houdt de gemoederen al een tijdje bezig.
Althans die gemoederen die sudderen in de inborst van de werkelijk allerdomsten van ons volk, die niet weten dat Nederland geen kroning kent, maar alleen een inhuldiging. Het gepeupel dus waar Oranje al eeuwen zijn trouwe aanhang vindt.
Het resultaat is er dan ook naar: de heffe des volks heeft bijdragen geleverd, die vertolkt zullen worden door uit het grauw opgeklommen volkszangers.
Het is prettig dat het gemeen die dag bezig gehouden wordt met een liedje, dat gezongen zal worden zoals dat gaat op partijtjes van het plebs: op een bekende wijs. Want de melodie blijkt ook al gejat.
Terwijl het janhagel zo zijn platte vermaak vindt kan de elite zich met verfijnder genot bezighouden.
En daar hebben wij van Het Vrije Vers een mooie taak.
En een nobele plicht.
Niet voor niets zijn alle dichters hier verenigd, Dichter des Vaderlands, dus wat wij verwachten op deze Historische Dag is een Royale bijdrage, een Franse ballade op zijn minst, van allemaal.
Genoeg om een week te vullen, want de redactie wil ook wel eens een weekje potverteren.
Zelf doen wij niet mee, want de redactie is in het bezit van een kaartje met recht op bezichtiging van de Gouden Koets op door ons vast te stellen dag, uren en voorwaarden, en wij weten wel wanneer wij daar gebruik van gaan maken. Het zal krap zitten worden voor het Koninklijk paar, maar we zitten dus weer bovenop het nieuws. We zullen naar jullie zwaaien.
Aan de slag; je hebt nog een paar weken en zet die bijdrage op het forum op 29 april.
Onze moederator maakt wel een plekje.
Ze mag ook mee en je zult haar wel zien zitten naast Maxima, keuvelend over iets vrouwelijks.
Dichters des Vaderlands: doe Uw plicht! Leve de Willemien!
Henri van der Steen, journalist van het Brabants Dagblad, die onlangs nog de primeur bracht van het overlijden van de stadsdichter van het Leudal, Frits Criens, is naar het schijnt overleden aan de gevolgen van dit bericht.
Volgens geruchten werden de burelen van de courant waar hij werkzaam was, na dit nieuws door duizenden rouwenden omringd en is hij door de door verdriet overmande massa platgedrukt toen hij zich ertussen waagde.
Dit om diepte-interviews af te nemen bij de zich de kleren verscheurende en zich met as overgietende menigte.
Volgens door roddel en achterklap verkregen informatie, laat hij een vrouw en veertien kinderen na, benevens een minnares die hij wekelijks bezocht in een door zijn riant salaris bekostigd appartement.
Ook was hij, naar niet bevestigde berichten bevestigen, een vermaard hoerenloper.
In zijn laatste interview vertelde hij dat hij zijn berichtgeving over de dood van Frits Criens gebaseerd had op geruchten die hij opgevangen had en dat ook zo had opgeschreven. Hij was daarna benaderd door de zoon van de dichter, maar verklaarde fier niet van plan te zijn hier op terug te komen.
Of dit laatste een gerucht was zullen we helaas nooit weten, want door zijn schijnbaar overlijden is hem die kans definitief ontnomen. Met de dood van deze jounalist is de lichte poëzie een van de laatste scribenten ontvallen die positief over deze stroming berichtte en wij treuren dan ook mee met zijn uitgebreide famile die, naar verluidt, uit voormalige circusacrobaten bestaat, ontslagen wegens het stelen van het voer van de gedresseerde zeeleeuwen en het lekprikken van hun bal.
Een troost is dat de redactie van het Brabants Dagblad, in overleg met de familie Criens, besloten heeft dat beiden in een gezamenlijk praalgraf komen te liggen, een mausoleum, uitgebeiteld door hare majesteit koningin Beatrix die vaker met dat bijltje gehakt heeft. Op de groots opgezette teraardebestelling van Henri en Frits zullen alle Dichter des Vaderlands van Het Vrije Vers een limerick voordragen voor Henri en een sonnettenkrans voor Frits.
Met het heengaan van deze journalist is ons een integer mens ontvallen die, naar het schijnt, nooit te beroerd was een fout toe te geven.
Op zaterdag 7 september zal in Lelystad voor de 9ekeer in successie de Nationale Stadsdichtersdag worden gehouden. Officieel door B&W benoemde Stadsdichters uit Nederland en de Vlaamse Gewesten in België komen dan naar de Flevolandse provinciehoofdstad. Ter gelegenheid van dit poëtisch hoogtepunt heeft de Stichting Poëtikos, organisator van het evenement, deStadsgedichtenwedstrijd 2013uitgeschreven. De vorig jaar gehouden Stadsgedichtenwedstrijd 2012 bleek een groot succes met bijna 300 inzendingen. Met een 1eprijs van €500, een 2eprijs van €250 en een derde prijs van €100 voor velen beslist een uitdaging. Nadere informatie, zoals het wedstrijdreglement, is te vinden op de sitewww.denationalestadsdichtersdag.nl
Al spoot ze liters haarlak in haar haren
En dacht men zelfs dat zij van ijzer was,
Al wist ze met haar mond in een grimas
Als eerste vrouw haar eigen koers te varen
Al was ze nogal machtig vele jaren
En sloeg ze vakbondsleiders met haar tas,
Al hief ze met vriend Reagan graag het glas
En wou ze communisme dood verklaren
Ze wist dat ijzer eens gaat oxideren,
Ze wist dat haar toch op den duur vergrijst
En dat dit met geen haarlak valt te keren
Ze wist dat roem zijn tol een keertje eist
En niemand op vervlogen roem kan teren,
Ze wist dat niemand uit zijn as herrijst.
Volgens dit enthousiaste verslag is Frits Criens waarschijnlijk dood (en een broer van Ivo de Wijs) .
De hemel waar we allen stil van dromen
Is mij te zeer voorspelbaar en perfect
Er is geen wekker die je gillend wekt
Gewoon omdat je niet te laat kunt komen
Je wordt er door geen weergod beetgenomen
Er is geen kwaal of ziekte die je nekt
De tafels zijn te rijkelijk gedekt
Terwijl de drank er onbeperkt blijft stromen
En grenzeloze seks... dat boeit maar even
Want al dat wippen is snel afgezaagd
Zelfs als je partners zich volledig geven
Dus na een week heb ik bij god geklaagd
Dat ik terug wou naar het aardse leven
Zo werd ik door de maagden daar belaagd
Shawn Wayne Hughes, 32, of Kingsport, Tenn., allegedly agreed to sell his 6-year-old daughter to his grandmother in order to get bail money for his girlfriend./Kingsport Police Dept.
Zijn relaas bij de officier van justitie:
Nou kijk hè, mijn vriendin had zich misdragen
Dus schreef de rechter borgtocht in zijn boek
En ik dacht dus: aan wie moet ik dat vragen
Ik kwam dus bij justitie op bezoek
En zei daar kan ik echt niet aan beginnen
Je veegt die meid maar lekker in een hoek
Maar ja, je weet, er brandt iets diep van binnen
Hoe krijg ik nu dat vrouwtje mee naar huis
Daar moest ik dus een list op gaan verzinnen
Eerst pizza en een avond bij de buis
O ja. Ik was mijn dochter haast vergeten
Dat domme wicht was bij haar oma thuis
Dat ouwe wijf is sluw en zeer gespleten
Van haar heb ik nog bakken geld tegoed
Zij had ook heel wat kunstjes uitgevreten
Dus rook ik kansen en de geur van bloed
Die borgtocht moest zij zelf maar gaan betalen
Ik nam een pil en belde haar met spoed
Hee Oma, ik kom straks mijn dochter halen
Maar hier is wel een voorstel in de maak
Een gouden kans, dit geintje kan niet falen
Jij krijgt mijn dochter; uitgemaakte zaak
Maar daarvoor moet je duizend dollar dokken
Toen dacht zij vast: “dit is niet in de haak
Die gozer zit zijn kind weer op te fokken
Voor losgeld van zijn bedslet, da’s beroerd;
Ik bel de juut nog voor hij is vertrokken.”
Drie vrouwen hebben mij nu afgevoerd
Dus u begrijpt: ik ben voorgoed gevloerd
Mijn hart sprong op. Wat was ik opgetogen
Toen ik het op een nieuwssite had gezien:
De nieuwe anchorvrouw wordt Annechien
Als Sacha straks in mei is uitgevlogen.
Haar korte zwarte haar, haar mooie ogen,
Haar sensuele mondje bovendien,
Zij stond bij mij al hoog in de top tien.
Sinds ik haar zag, heb ik haar steeds gemogen.
Al zal ze heus de feiten niet verdraaien
Als zij het nieuws om acht uur presenteert
De wind zal vast wat aangenamer waaien.
Wanneer zij nieuwsberichten uitserveert
Dan zal de wereld zeker wat verfraaien
En raak ik, kijker, niet gedeprimeerd.
Bloot met een crucifix!
Schaamteloos kruisoffer!
Dit vindt de clerus
dus zéker geen stijl!
Echter, Hij zelf zegt: “Die
blasfeministische
escortgebeurtenis
maakt Me best geil!”
De predikanten van een kerk in het Britse Goodnestone zijn verbijsterd en geschokt door foto's die escortdame Gemma zonder toestemming maakte op het terrein van de kerk. Daarop is zij te zien, gedrapeerd om een altaar met een crucifix in haar hand en op een grafsteen, eveneens met crucifix.
Oh, kon ik Super Mario maar wezen
Een bierbuik - en dan toch een superheld !
Ook vindt hij steeds gewoon op straat zijn geld ... En zie: hij hoeft de dood niet eens te vrezen
Hij stierf al meer dan honderdduizend keer
En toch ziet hij er beter uit, steeds weer
Al maanden vernamen we taal nog teken van Quirien van Haelen, de oprichter en hoofdredacteur in ruste van Het vrije vers, maar nu is er dan toch weer eens een werkje van hem gesignaleerd en wel op de pagina van Krakatau. Mooi is dat.
(Tekening Jos Colignon in de Volkskrant van vandaag)
Minister Dijsselbloem
heeft iets verkeerds gezegd,
iets wat is uitgelegd
als weg naar hel en doem.
En zo vergleed ’s mans roem,
misschien niet eens terecht.
De rode godenzoon
begreep niet goed de vraag.
Hij kende “template” vaag,
maar wist niets van sjabloon.
Nu treft hem enkel hoon;
hij krijgt de volle laag.
Heb je alles
voor het seideravondmaal?
Duizend Matzes,
liters niet te dure wijn.
Neem je ook mee
kruiden met een bittere smaak?
Bord, bestek en
denk erom op tijd te zijn.
Voor je weet is het te laat.
De kandidaten waren met z’n drieën,
En in het panel zaten Brusse, Mol,
De spelshow stond garant voor slappe lol,
Tot Emmink zei: ‘de bordjes op de knieën!’
Ik eer de presentator met m’n pen,
En neurie in gedachten ‘Caravan’.
----------
(Wie van de Drie-tune: de jazzstandard ‘Caravan’’)