Gegevens




Eindelijk ben ik het
Dichter des Vaderlands
Logisch, het dichterschap zit in mijn
Bloed

Nu nog de Stip Prijs en
Poelifinario
En
Ik kan vredig mijn dood tegemoet


(Dit is het eerste gedicht van Frank Fabian van Keeren als nieuwe Dichter des Vaderlands, die door een commissie van 7 leden gekozen is en hiermee Ramsey Nasr opvolgt, die vanaf 2009 deze functie vervulde)

Gegevens



Dichters, we lezen ze met droge ogen:
Een Pfeiffer, Nolens, Benders, Oosterhoff.
Waar zijn de tijden van het hartebloed?
De zielepijn, de traan en dat soort werk.
Waar de gezangen van het mededogen?
Verweij, Van Deyssel, Gorter, Kloos of Perk.
De litanieën, waar? Voorbij. Voorgoed.
Een zakdoek vangt vandaag nog enkel stof.

Het bloed werd gruis. De tranen werden glas.
Verlies en stukgaan voelt nu tweedehands.
Het leed werd leed van bordkarton. Te koop.
Deels nog als dagboeksmart. Van droefenis
Kwam grimas , gil en wrede pijn. (En masse,
Verdoezelt men nu weemoed en gemis.
Per stuk, zoals je wil. Azijn werd stroop.
En Vegter: Dichteres des Vaderlands

De dichter, heden, is een zonderling
Die weeklaagt in een martelend gekrijs.
Hij hangt de paljas uit voor zijn publiek
En speelt voor praktiserend psychiater.
Wat blijft: bezetenheid om één, één ding
Terwijl hij lamenteert in het theater.
De wonden die hij likt. En de muziek
Die klinkt bij het aanvaarden van een prijs

Met dank aan Gerrit Komrij

(Remko Koplamp is  Dichter des Vaderlands. Als zodanig is hij de opvolger van Ramsey Nasr die de functie vanaf 2009 vervulde. Ook Gerrit Komrij was eerder Dichter des Vaderlands)

 

Gegevens



De kamerplant voor ’t raam bloeit zeer verblijd,
ernaast gedijt een naaldrijke cactee,
een kuische schoone zit haar sprei te haken.
Een kat ligt popelend zijn vacht te likken,
eendvogels kwaken uit hun eenzaamheid,
de basstem van de hond bromt zachtkeels mee
en op de boerderij antwoordt de jongste meid,
haar stem klinkt even lieflijk als gedwee.
Ik rek mijn armen, dat mijn ribben kraken
en au! Die rotplant kan venijnig prikken –

Met dank aan A.J.D. van Oosten

(Inge Boulonois is Dichteres des Vaderlands en volgt hiermee Ramsey Nasr op, die die functie vanaf 2009 vervulde)



 

Gegevens




'k Ben Brahman. Maar we zitten zonder meid.
Die meid die zo fantastisch poetst en vrijt.
Ik doe in huis het een'ge dat ik kan:
en dat is best behelpen voor een man.
'k Gooi mijn vuilwater weg en vul de kan,
smijt af en toe een eitje in de koekepan,
maar 'k heb geen droogdoek; en ik mors altijd,
een feit waar ik behoorlijk onder lijd.

Zij zegt, dat dat geen werk is voor een man.
Maar lieve schat, waarom verdwijn je dan?
En 'k voel me hulp'loos en vol zelfverwijt,
en denk terug met smart en met veel spijt
als zij mijn lang verwende onpraktischheid
met benen fluks en ferm uiteen gespreid
verwent met wat ze toverde in de pan
en bed! Mijn God, die meid kan er wat van!

En steeds vereerde ik Hem, die zich ontvouwt
maar door een kleine procedurefout
tot feeërie van wereld, kunst en weten
mij lullig dwingt tot nu maar weer gaan daten.

Als zij me geeft mijn bordje havermout
en naar me kijkt verleidelijk en stout
en 'k zie, haar vingertoppen zijn gespleten,
en ‘k hoor haar zwoele, opgewonden kreten,

dan voel ik éénzelfde adoratie branden
die giert en trilt door kruis en ingewanden
voor Zon, Bach, Kant, en haar vereelte handen
die vaak zo fijn mijn pik omspanden.

(naar J.A. dèr Mouw)

 

(Hans Mooi is Dichter des Vaderlands en volgt als zodanig Ramsey Nasr op, die deze functie vanaf 2009 vervulde)

Gegevens




De sneeuw valt en de mensen staan op glijers
betreed het schilderij als Anton Pieck
de romantiek van bont gemutste vrijers
de gracht kraakt onder zwier- en schuiftechniek.

Men laaft zich bij een kraam onder de kade
aan walsmuziek met warme chocolade.

 

 

(De dichter gebruikt een alias om te voorkomen dat hij verkozen wordt tot Dichter des Vaderlands, een functie die hij niet ambieert)

Gegevens

 

 

Wij hoopten op een vormvast dichter die

Het metrum respecteert. We krijgen echter

Een dichteres bekend als woordenvlechter

Als uithangbord van onze poëzie.

 

Toen ik het hoorde, dacht ik potverdrie,

Ze zadelen ons op met Anne Vegter.

Dat lijkt verdomd na Ramsey Nasr slechter

En leidt tot Driek van Wissen-nostalgie.

 

Maar och, het heeft geen zin, ons tandgekners,

We moeten Anne wel wat kansen geven

En zien wat zij laat rollen van haar pers.

 

Wellicht wendt zij als dichter wel haar steven

En schrijft zij voor het vaderland een vers

Dat na haar afscheid eeuwen voort zal leven.




 

Hans Manders is zelf ook Dichter des Vaderlands. Hij volgt hiermee Ramsey Nasr op, die de functie sinds 2009 vervulde.

Gegevens


Ze bestaan nog, de literaire tijdschriften op papier. Ook in het noorden van Nederland. Een van die tijdschriften is Roet (Drents voor onkruid) met een abonneebestand van tussen de drie- en vierhonderd lezers. In dit tijdschrift wordt proza en poëzie gepubliceerd in het Drents, Nederlands en Nedersaksische dialecten. Het bijzondere van Roet is dat er ook aandacht wordt geschonken aan het lichte vers en dat is redelijk uniek in Nederland.
De uitgever van dit tijdschrift, Het Drentse Boek heeft de vier dichters van het light verse collectief gevraagd een bundel met lichte verzen samen te stellen rond het thema Drenthe. Deze bundel zal medio november op feestelijke wijze worden gepresenteerd.
En dan  nu hun verzoek. Schrijf een licht vormvast vers over het onderwerp Drenthe. Misschien ben je er op vakantie geweest, hebt je ooit aan de TT deelgenomen of hebt je er een aantal weken in een trein doorgebracht. Elk fraaie, vormvaste vers is van harte welkom. De uitgever is bereid iedere deelnemende dichter te belonen met een aantal bundels. Bovendien word je als dichter uitgenodigd voor de feestelijke presentatie: een uniek light verse feest in het noorden.
Wat is jouw visie op Drenthe? Welke herinnering wil je met ons delen?
Als je een gedicht wilt inzenden, neem dan contact op met Ben Hoogland: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
De inschrijving sluit op 1 mei 2013.

 

Gegevens


Pas op. Kijk uit! Je leest nu een gedicht,
dat zou wel eens gevaarlijk kunnen zijn.
Zo’n dichter is scabreus, aftands, vilein,
en doorgaans is zijn wereldbeeld ontwricht.

En dan die teksten van zo’n pseudonicht,
een brij van taal hangt in een rookgordijn,
echt veel te moeilijk voor het kleine brein,
Winnie de Poeh was al een zwaargewicht.

Probeer het eens! Je ziet wat je niet ziet:
een uitzicht op het hemelse gewelf,
of soms een ander stukje van jezelf.

Eén waarschuwing: het zijn net opiaten,
kijk niet raar op als jij ervan geniet.
Dus proef vooral met aandacht en met mate.

(Arjan Keene is de nieuwe Dichter des Vaderlands. Hij volgt hiermee Ramsey Nasr op, die de titel vanaf 2009 voerde..)

Gegevens

 

De tuinman schrikt zich dood

Vanmorgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik
En met een poepvlek achter op zijn broek
Mijn woning in: ‘Heer, Heer, één ogenblik!
Aanhoor mijn uiterst dringende verzoek!

Ginds in de rooshof, snoeide ik loot na loot
Na ’t knippen van de toppen van de wiet
Toen keek ik achter mij. Daar stond ‘de Dood’
Nou u begrijpt, ik schrok me echt een biet!

Ik schrok en haastte mij naar de andere kant,
Daar waar de wiet normaal wordt dichtgeseald
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand
Die hij gehandschoend opgeheven hield

Meester, uw paard en laat mij spoorslags gaan
- De trein rijdt weer eens niet – en ik vertrek
Voor de avond nog bereik ik Ispahaan!
Er zijn vast weer problemen met de crack!’

Vanmiddag (lang reeds was hij heen gespoed)
Na ’t roken van een welverdiende stick
Heb ik in ’t Cederpark ‘de Dood’ ontmoet
(Een bijnaam, door die starre kille blik)

‘Waarom’, zo vraag ik, want hij wacht en zwijgt
En steekt zijn zakmes in een baaltje coke
‘Hebt gij van morgen vroeg mijn knecht bedreigd?’
Hij snuift, niet in het minste van de kook

Glimlachend antwoordt hij: ‘Geen dreiging was ‘t
Maar een gebaar, een ietwat onbeheerd
Waarvoor uw tuinman vlood. Ik was verrast
Want zag mijn hele handel knap versjteerd

Toen ik ’s morgens vroeg hier stil nog aan het werk zag staan
Die nog geen gram der drugs had ingepakt
Die ‘k ’s avonds halen moest in Ispahaan
Dus ik verbreek hierbij het koopcontract’

Bij een reis rond de wereld moet je weer uitkomen bij het begin bedacht ik te laat.
Dit is dus deel 3. Deel 3? Jawel, want het is een vervolg op de uncoupled couplets en je kunt bij 80 vormen moeilijk met nummer 81 aankomen. Dat er twee delen drie zijn is dus volkomen logisch. En dan ook maar deel 30, waar strikt genomen nog een gaatje zit vanwege die Keltische vormen.
Die uncoupled couplets vonden ze in de US of A heel wat, al lijkt het me niet de moeite waard er een Nederlandse naam aan te geven, ben ik met Frans Woortmeijer eens; het is meer een gimmick dan een vorm. Ook Drs. P, die er toch driftig mee bezig is geweest, heeft het onbenoemd gelaten.
Maar er zijn inmiddels variaties op ontstaan, waarvan een de moeite waard is.
Interlinieverzen kun je die noemen, tussenderegelverzen.
Er  is de Hyppalago, waarbij tusen de regels van een bestaand vers zinnen geplaatst worden, bestaand uit woorden uit die zin. Het moeten twee aparte gedichten zijn die zo een derde opleveren:

On a gross day, in a green month
On a green month, in a gross day
Etc. 

Dit meestal met moderne poëzie en met de brille van de Paradelle, dus laat maar.
Dan is er de Spaanse  Pregunta: een dichter schrijft een zin met een vraag en een andere dichter antwoord in de volgende regel en dit om en om. De Dubbele Pregunta is leuker en  lijkt op de uncoupled couplets: een dichter schrijft een serieus vers, bestaande uit vragen en tussen de regels antwoord een andere, eveneens met, maar dan humoristisch bedoelde,vragen:

What is it a woman lacks?
What is it that she attacks?
What is it a woman loves?
When is it she wears no gloves?
What is it for which she begs?
What is it that has no legs?
(…)
Why does she not have her say?
She must heed her DNA

Maar echt een aantrekkelijke uitdaging is het niet, dus bedacht ik de Dubbelganger, waarbij een bestaand gedicht tussen de regels aangevuld wordt met regels die het tot een totaal nieuw verhaal maken. Het voorbeeld lijkt me voorbeeldig genoeg. Het rijmschema en metrum zijn afhankelijk van het voorbeeld. Gaat uw gang.

 

Gegevens




Er is de ravissante Rania,
en Kate past nu al mooi in het profiel,
ook Mette-Marit (enigszins labiel),
en zometeen natuurlijk Máxima.

Misschien ligt het aan mijn verdorven geest,
maar Beatrix is ook een QILF geweest.

Gegevens



Onze bron binnen de commissie die de nieuwe Dichter des Vaderlands  moest benoemen blijkt gelogen te hebben en als dit niet bewijst wat een onbetrouwbaar clubje dat is, weten wij het ook niet meer. Wie hun profielschets bekijkt  van de DdV en hun keuze weet ook genoeg.
Anne Vegter is het geworden, weliswaar ook een vrouw, maar geen Patty Scholten, die wél aan de omschrijving voldoet. 
Dus gaan wij nu over tot de verkiezing van een DdV met meer steun uit het volk.
Makkelijk, want dat is bij tien stemmen al het geval.

Iedereen die aan kan tonen zoveel vrienden en familie achter zch te hebben  en een gedicht kan schrijven wordt door het Vrije Vers benoemd tot Dichter des Vaderlands.
Of wie dat beweert; we geloven je gewoon op je woord.
En besef dat dat van evenveel waarde is als die andere, nu deze titel  met deze werkwijze totaal hol is. De commissie Hoogendorp had meer steun toen ze Willem tot Vorst des Vaderlands uitriepen. En dat was ook een elitair zoodje.
De voorwaarden zijn gelijk: vier keer per jaar een gedicht schrijven bij een gebeurtenis van Nationaal Belang, dat gepubliceerd wordt op de voorpagina van Het Vrije Vers. Gewoon naar het forum sturen

Met een verschil: het gedicht wordt door de forumleden  en de redactie, net als alle andere, beoordeeld op taal- en stijlfouten. Rotzooi komt er bij ons niet door.
 

Gegevens

 

 

         Laat de woorden helder klinken

Resoneren als muziek,

Laat ze stralen, laat ze blinken

Door de juiste verstechniek

 

Geef de oren wat te drinken

Door te rijmen, door ritmiek,

Laat dat wat je zegt bezinken

In het hart van jouw publiek.

 

Wie gedachten kan verklanken

In een muzikaal gedicht

Zal men enthousiast bedanken

 

Want hij maakt het leven licht

Laat ons dansen op de planken,

Brengt een lach op ons gezicht.

 

Geschreven ter gelegenheid van de 14e gedichtendag,

 

Gegevens





Hoewel wij het volledig oneens blijven met de procedure en de benoeming uitsluitend is ingegeven door de angst dat het Vrije Vers met een populairder kandidate zou komen, feliciteren wij Patty Scholten van harte met haar benoeming tot Dichteres des Vaderlands.
Het is natuurlijk uiterst misselijk  van de commissie iemand te benoemen die onze goedkeuring wegdraagt, maar als ze dachten daarmee ons te stoppen een alternatieve dichter aan te wijzen, hebben ze het mis.
We gaan gewoon over tot het verkiezen van die alternatieve, maar denken wel dat er een vruchtbare samenwerking tot stand zal komen, met name in het plannen van vakantieroosters (Patty is nogal uithuizig) en dat zal hun beider taken aanzienlijk verlichten.
Patty: van harte! 

Gegevens




De Nieuwe Kerk werd even angstig stil,
Omdat het de aanwezigen verraste,
Dat zij die ene feestdag niet verkaste,
Maar vasthield aan de dertigste april.

Ik vind, hoewel het nog wel bij zal trekken,
Die ‘Koningsdag’ veel minder lekker bekken.

Gegevens






Het is op het nippertje, het woord 'valreep' komt onvermijdelijk in ons op, maar de Dichter des Vaderlands is er, vlak voor zijn abdicatie, tóch in geslaagd het onbereikbare te bereiken: een geslaagd nonsensvers te schrijven.
Wij heten hem hartelijk welkom in onze kringen en zeggen hem daarmee ook hartelijk vaarwel.
Zijn door hemzelf gevoelvol voorgedragen vers kun je hier beluisteren.

 

 





 

Gegevens




al jaren trekken Wij van Willem Drees
op vorstelijke vleugels vloog de tijd
dan komt de dag, ook voor de majesteit
dat zij kan zeggen: basta ... klaar is Kees

mijn jongen, heb geen last van hoogtevrees
je pad heb ik met liefde geplaveid
na 45 jaar geborgenheid
mag jij beginnen aan je eigen race

vertrek nu uit het dorpse Wassenaar
en laat de Spelen en het water glippen
het wordt nu tijd voor hogere begrippen
verhuis naar Huis ten Bosch, word Hagenaar

er wacht een zware taak, ziehier de schaar
om koninklijk de linten door te knippen

Gegevens




 

Het dooit, de ergste koude is geleden,
de weerman schuift de vorstgrens wat opzij.
Mijn voeten komen langzaamaan weer bij
en willen nu de grasmat weer betreden.

Er worden nu geen schaatsen meer gereden.
Met zachte warme regen keert het tij;
weg is de trek in ijs- of sneeuwbalvrij
of in een tocht langs meren of elf steden.

De sneeuw verdwijnt, ik ploeter door de plassen,
mijn hond schudt dikke druppels uit haar vacht
en kijkt me aan terwijl haar snorren druipen.

Ik dacht haar op een uitje te verrassen
doch twijfel nu; ik weet niet wat ik dacht…
Het wordt weer tijd terug in bed te kruipen.

Gegevens



een berg en winter, kou en wind, verdwaald
de avond valt en nergens brandt een licht
geen huis, geen boerenstulp is binnen zicht
je moet toch wat, dus heb ik blad gehaald

van blad en tak heb ik een bed gespreid
een nacht zo koud, dat overleef ik niet
het zal een vos zijn die mijn lichaam ziet
maar niemand hoort mij zeggen dat ik lijd

hier stralen sterren groot als wagenwielen
die pracht maakt zelfs dit koude sterven goed
en straks begroet ik lang gemiste zielen

helaas, want sterven komt er nog niet van
ik moet weer door met nieuwe levensmoed
de zon komt op bij Puerto de Mogan
 
 

Gegevens





TJIBBE

Hij is gegarandeerd de Frieste aller Friezen.
Hij heeft een hoog ontwikkeld heitelandsgevoel,
met de Elfstedentocht als enig levensdoel
en als die komt, wil hij die zeker niet verliezen.
Dus traint hij dagelijks en schaatst zijn vele baantjes,
vermijdt met zorg wat slecht en overbodig is
en eet en drinkt nauwkeurig dat wat nodig is:
het roggebrood van mem en melk en veel banaantjes.

Haast elke nacht droomt hij van Sneek en IJlst en Sloten
en van het laatste rechte stuk na Bartlehiem,
met zijn publiek als kloppend hart onder de riem
en in zijn droom wint hij als grootste aller groten.

En hoort hij rond hem droge hoest en natte niezen,
dan kijkt hij stil doch opgefokt naar het journaal
in grote spanning wachtend op het weerverhaal;
gaat het nu eindelijk een keer voldoende vriezen?
Want onze Tjibbe kent maar één zaak in het leven:
(misschien een klein gevolg van een familiekwaal),
hij wacht in sterk verlangen op maar één signaal
dat eindelijk weerklinkt in Friesland: it sil heve!

En Tjibbe rijdt gezwind van Sneek naar IJlst naar Sloten.
Men juicht hem luide toe met frisse Friese stem.
Hij eet zijn roggebroodjes, ingepakt door mem
en Tjibbe wint! Hij is de grootste aller groten.

De Bonkevaart, tv, de finish, al die mensen,
het hele Friese leven draait alleen om hem.
Hij krijgt een kus van Máxima en ook van mem,
nee, onze held weet niet wat hij zich meer kan wensen.
De burgemeester komt hem plechtig onderscheiden,
het volk gaat uit zijn dak en juicht hem luide toe
en Tjibbe neemt dan het besluit, al is hij moe,
om voor zijn volk een ereronde te gaan rijden.

Maar, Tjibbe rijdt na Sneek per ongeluk naar Roden.
Het duister en vermoeidheid slaan nu moordend toe.
Hij struikelt, valt en sterft heel eenzaam naast een koe
en zo wordt Tjibbe dan de doodste aller doden.

Gegevens




Siem de Haan is een van de minder bekende light-versedichters van Nederland, maar daar kan een einde aan komen als je hier een bezoekje brengt.
  1. Elstedentocht
  2. De leden van de schaatsersclub Het Wak
  3. Schepping
  4. Zonder winterbanden
  5. --/---/._./.../.
  6. Een reis rond de wereld in 80 versvormen. Deel 80: Wat is dit nu ?
  7. Marktwaarde
  8. Naambordje
  9. Haiku Syllable Counter
  10. Uitgeteld

Het vrije vers

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Menu

Forum Recent

Bijdragen

Uit het archief

Vooruitblik (Glose)



Een mooi palmarès zal niet zomaar ontstaan
Daarvan kunnen renners verhalen
Het kan tot de meet vele kanten opgaan
Waar falen voorafgaat aan stralen

‘t Was halfweg de tachtiger jaren
Toen Adri ‘Deuxième Poulidor’ van der Poel
‘n Tourrit kon winnen. Zó dicht bij z’n doel
Dat had Adri zelden ervaren
Ontsnapt met ‘n zekere Jean-Claude Bagot
Die lek reed, dus Adri reed van hem vandaan
En moest toen uitputtend soleren
De streep èn het peloton naderden zo
Maar nèt voor de eindstreep ging Adri d’r aan
Een mooi palmarès zal niet zomaar ontstaan

Rob Harmeling ging elke dag op z’n smoel
Zijn vleiendste bijnamen waren
‘De Valler’ en ‘Rooie Lantaren’
Het had zo’n half-warm, half-meewarig gevoel
Waar Hollanders losers mee eren
Hij vluchtte ook talloze malen
Steeds zonder succes, maar hij zou in Bordeaux
Verrassend ineens triomferen
Dat pech ‘n karakter kan stalen
Daarvan kunnen renners verhalen

Tot spijt van de Tourvolgersschare
Bleek dat Erik Dekker, too eager to rule
Bij echt grote koersen en echt strijdgewoel
Talent niet aan inzicht kon paren
Hij won wel eens wat, maar het hoogste plateau
Leek steeds verder buiten bereik langzaamaan
Toch zou Erik echt niet stagneren
Het stigma vannet nieten vanstatus quo
Dàt vormde de latere winnaar stilaan
Het kan tot de meet vele kanten opgaan

Een peloton renners is één gekrioel
Wie kan in zo’n grote klos garen
Een Erik of Adri ontwaren
Of anders ‘n Rob lichten uit heel die boel?
Maar soms zie je iemand proberen
Wat eigenlijk niet valt te halen
Zoals Albert Timmer die-bravissimo!-
Zichzelf tot het einde bleef weren
‘t Is vaak ‘n verloren finale
Waar falen voorafgaat aan stralen


(Voor nog 13 Giro-gedichten link naar de weblog van Ko onderaan de pagina)

Licht

Liederlijk

Interessant