Hans Kuckuck was een slimme knaap, geboren in Tirol.
Hij leerde klokkenmaken op de klokkenmakersschool
Hij reisde door Europa heen als wandelend gezel ( * )
En kwam in Nederland terecht en dat beviel hem wel
Hij opende een klokkenmakerszaak in Purmerend
Zo werden Kuckuks klokken in heel Nederland bekend
Hij maakte kennis met Marie, dat was een mooie meid
Want op het vlak van vrouwen was Hans Kuckuck bij de tijd
Marie die hem met liefde tot een haastig huwlijk dwong
Het was een ‘moetje’ maar ‘men’ dacht toen aan een koekoeksjong
Het werd een dochter, later trouwde zij een goeie vent
En Kuckuck, die nu Koekoek heet, zocht juist een assistent
En Marcus Tik, zo was zijn naam, was ouderwets bekwaam
Zo boekten Hans en Marcus samen veel succes en faam
De stamboom van de Koekoeks kreeg een uiterst fraaie loot
Maar ondanks veel geploeter werd de Koekoektak niet groot
Voor Koekoek bleef het bij één kind, maar kijk naar Tik zijn tak
De namen van zijn nageslacht dat vult een boedelbak
En onder aan die tak van Tik daar hangt uw dienaar; ik
Ik schreef u de geschiedenis van Koekoek en van Tik
De dames Groen gaan eens per jaar een avond potverteren.
De beurs wordt omgekeerd; het stenen varken wordt geslacht;
Ze kleden zich in degelijke avond-uitgaanskleren
En stappen heel gezellig door de maan beschenen nacht.
Ze komen na een korte poos in buurtcafé ‘de Linde’
- U kent het? Aan het einde van de lange Lindelaan -
Alwaar ze juist nog net een achteraffe tafel vinden
Zodat ze niet de hele avond aan de bar hoeven te staan.
Al bij het eerste wijntje komen blossen op de wangen.
Ze kwebb’len aan één stuk en hebben reuzegrote schik.
Het ene na het andere verhaal wordt opgehangen;
Na glaasje nummer drie wordt ook de spraak een beetje dik.
Wat glaasjes later komt het schaap Veronica ter sprake.
“Die meid kan drinken, zeg, me dunkt, ze is een lege ton”
“Ja nou, u hebt gelijk, dat kleine wijffie kan ‘m raken
Een gootsteen is er niets bij met zo’n grote spoelsifon”.
U snapt het al, op dàt moment.. wie komt daar vrolijk binnen:
Het schaap Veronica en daarna nog een schaap of vier.
Ze knikken naar de dames en dan kan het feest beginnen,
Een uurtje later roept de barman: “Help, we zitten zonder bier!”.
De dag daarna: de dames zien - hun hoofd doet wel wat pijn -
Een visioen van schapenbout, gestoofd in rode wijn.
Vandaag is het 13 jaar geleden dat Willem 'Duys afscheid nam als presentator bij de AVRO.
Zijn befaamde programma 'Voor de vuist weg' was al in 1964 onderhevig aan kritiek, zoals blijkt uit De Friese Koerier van 24 januari 1964. Dat hij zich de kritiek aantrok blijkt wel uit de keuze van zijn gast voor deze avond
1443 – 1477, Hertog van Bourgondië, Brabant, Limburg en Luxemburg
Zijn honger, als potente edelman
Was al op jonge leeftijd niet te stillen
Hij was wat je wel noemt een Don Juan
En regelmatig nam hij het ervan
Gewoon, wat alle mannen stiekem willen;
Hij stelde jongedames vaak de vraag:
Zou u voor mij uw rok op willen tillen,
En mag ik even voelen aan uw billen ?
Zo’n dame zei de hertog dan vaak: ‘Graag’
Je kon zijn wensen immers niet negeren
En deed dan wulps haar onderbroek omlaag
Maar soms vatte zijn vrouw hem in de kraag
Die tot hem riep: ‘Kom hier, ik zal je leren!’
De hertog kon hem dan maar beter smeren…
EEMNES - Onder grote belangstelling is zaterdagavond in Eemnes een bijzondere picknicktafel onthuld door tekstschrijver Hans Dorrestijn. De tafel staat bij het pontje naar Eemdijk waar Drs P in 1974 het lied Heen En Weer opnam.
Op de picknicktafel staat het refrein van het lied en om de feestelijke onthulling op te luisteren waren aan beide zijden van de Eem zangers en dichters actief.
Ook op het pontje zelf werd gezongen: tijdens de overtocht klonk het lied Heen en Weer.
(Overgenomen van RTV Utrecht)
Onze medewerkers blijven maar prijzen incasseren of het niets is.
Nu weer Inge Boulonois, die in het Vlaamse Ertvelde de eerste prijs won in de Poemtatapoëziewedstrijd 2012.
Van harte gefeliciteerd, ook al betreft het hier geen lichte poëzie.maar een serieus vrij vers.
Het spijt me, maar het is niet onbewust
Dat kunt u informeren bij mijn ex
Ik ben van seksualiteit bezeten
Ik denk alleen aan seks en seks en seks
En wou als kind al van niets anders weten
Ik penetreerde al mijn teddybeer
Zo heb ik ook mijn hobbelpaard versleten
Nu ga ik op uw divan op en neer
Dat is geen dwanggedrag maar louter lust
U vraagt maar raak – ik zal het toch niet laten
Ik mag er ook graag uren over praten
Uitvinder van de psycho-analyse. Ervaringen in de jeugd, vooral seksuele, worden weggedrukt naar het onbewuste, waarna ze op latere leeftijd zenuw- en andere ziekten veroorzaken. Behandeling bestaat uit gesprekken om onderdrukte herinneringen aan het licht te brengen en die door de dokter te laten interpreteren en bewust te maken waardoor ze verdwijnen. We hebben een ‘Ich’, het dagelijks bewustzijn, een ‘Es’ dat als pakhuis dient van onze onbewuste verlangens en lusten en een ‘Über-Ich’ dat als onbewust geweten en censor van het ‘Es’ fungeert en ons lastigvalt met de moraal uit onze jeugd. Al deze zaken zijn nooit aangetoond.
Uit: Dat peinst en piekert maar! Rijmcanon van de westerse wijsbegeerte,
Nu de plaatjes weer werken, hier een mooie afbeelding van Dat peinst en piekert maar, Rijmcanon van de westerse wijsbegeerte van Jaap van den Born, te bestellen bij www.mijnbestseller.nl
Rens Tienstra (l.) en Kees Putman (r.) op bezoek bij Heinz Polzer, beter bekend als Drs. P.
NOORDWIJK - Wegens eerder succes brengt het Noordwijkse duo 'Put & Tien' op zondag 24 juni andermaal haar programma 'De Liefde' met liederen van Drs. P.
Noordwijkers Kees Putman en Rens Tienstra zijn onlangs op bezoek geweest bij Drs. P., minder bekend als Heinz Polzer. In de binnentuin van hotel Pulitzer in Amsterdam hadden zij een zeer genoeglijke middag met de nu 92-jarige grootmeester van het lichte lied, die weliswaar hoogbejaard, maar nog steeds goed bij de pinken is. "Onder het roken van kleine sigaartjes vertelde hij over zijn leven en werken", memoreert Putman. "Waarbij opviel dat in het dagelijks leven zijn taalgebruik even verrassend, grillig en humoristisch is als in zijn liederen. Ieder woord wordt weloverwogen, bijna plechtig uitgesproken en zinnen worden uiterst correct afgemaakt."
De meegebrachte geluidsopname van het eerdere optreden viel volgens Putman zeer in de smaak bij de grootmeester. "Hoewel de gezongen teksten uiteraard het meest opvallen, luisterde hij als pianist ook goed naar de pianobegeleiding van Rens, die hij complimenteerde met zijn spel."
Op 24 juni kan men dat zelf gaan beluisteren in Het Cultuurcafé aan het Vuurtorenplein in Noordwijk. Aanvang 16.00 uur, toegang € 7,50 (met aperitief). Reserveren wordt aangeraden: 071-3613073. Ook tijdens het komende Nachtdichtfestival op 29 en 30 juni in Noordwijk Binnen zullen Put & Tien optredens verzorgen. Zowel op vrijdag als zaterdag zijn ze van 19.00 tot 22.00 uur te beluisteren in de bollenschuur van Van Eeden aan de Voorstraat 116.
(Overgenomen uit Nieuws van hier Noordwijk)
De Laarder courant De Bel heeft altijd wel wat lezenswaardigs:
EEMNES - Tijdens het festival Heen en Weer bij de veerpont Eemnes-Eemdijk wordt zaterdag 23 juni tussen 18.30 en 21.30 uur Drs. P. geëerd.
De bekende kleinkunstenaar en tekstdichter Hans Dorrestijn onthult het lied De Veerpont op de plek die het verdient: bij de veerpont tussen Eemnes en Eemdijk.
Heen en Weer begint om 18.30 uur met een feestelijke fietstocht naar de veerpont, vanaf de kruising Volkertsweg/Meentweg in Eemnes. Een gezelschap toneelspelers van de toneelvereniging Deo et Arti gaat op zoek naar het lied. Zij gaan daar heen samen met dorpsdichter Gerard Beentjes en de muzikanten Jasper Bon en Gerda Bramer. Het Popkoor Dijksound begeleidt de bezoekers van het festival onderweg naar het potnje. Aan kant van Eemdijk, voor Eemnessers de overkant, zorgt het koor De Eemzangers voor een muzikale ontvangst van kunstenaars en toeschouwers.
De organisatie verzoekt de bezoekers aan het Festival Heen en Weer op de fiets te komen en fietsend aan te sluiten bij de optocht. Het treintje Cornelia rijdt voor wandelaars heen en weer vanaf het Evenemententerrein op de Wakkerendijk in Eemnes naar de pont. Vooraf aan de onthulling treden het Markus Blaaskwintet en de dichters Jos Schellart, Margriet van Lieshout (beiden uit Eemdijk) en Gerard Beentjes en Tseard Veenstra (Eemnes) op.
De Eemzangers en Popkoor Dijksound zullen de avond feestelijk gaan afronden.
Ook na zaterdag 23 juni kan bij de veerpont rustig genoten worden van het lied van Drs. P en van De Eem aan een splinternieuwe picknicktafel.
Ik heb dus ook vannacht weer niet geslapen
Die hele wedstrijd bonkte door mijn hoofd
We hadden toch een kans of vier geschapen
En eventjes had ik erin geloofd
Ik heb een poos de moed erin gehouden
(Er zijn wel twintig biertjes doorgegaan)
Maar nu is alles verder bij het oude
De fan kan gaan, hij heeft zijn plicht gedaan
Ik haal de vaantjes morgen uit de bomen
Nu hang ik futloos nog een dagje rond
Dan zal ik gaan zoals ik ben gekomen
Maar met een wrange nasmaak in mijn mond
Een bout rimé naar Kringloop van Jean Pierre Rawie
Vorige Zomernummers legden het accent op zomer en vakantiegang, maar in dit nummer is de rol daarvan meer incidenteel.
Er zijn elf vertaalde verhalen (uit acht talen) en acht Nederlandse, waarvan er één, van A.L. Snijders, uiteenvalt in zes zeer korte. Ook zijn er weer bijdragen van de beste Nederlandse plezierdichters, zoals immer en nog steeds onder aanvoering van Drs. P.
Jaap van den Born is aanwezig met een pastiche op The Raven dat bekend zal voorkomen, Frits Criens heeft een hartverscheurend vers over zorgvuldige planning, Koos Dijksterhuis is met twee gedichten aanwezig, nou eens niet in jamben, Judy Elfferich heeft weer een onnavolgbaar schaap Veronica, Quirien van Haelen betreurt zijn voorbije gloriejaren, Pedro van Hoek parodieert 'Denkend aan Holland', Paul van den Hout blijft het dichterlijke thema van drank en vrouwen trouw, Simon Knepper is (hoera!) weer aanwezig, Pieter Nieuwint goochelt als vanouds met woorden, Patty Scholten heeft nog een autobiografisch sonnet en de oude bard Drs. P beschrijft in 12 strofen het droevige avontuur van de geleerde Von Drüben.
Kortom, er is geen excuse dit nummer niet aan te schaffen.
Ruim veertig jaar geen dag aan haar gedacht
(Haar zelfs, zo leek het wel, gewoon vergeten)
Merk ik hoe zij steeds in mij heeft gezeten
En al die tijd geduldig heeft gewacht.
Ik las de krant terwijl ik zat te eten
En zag haar naam, werd van mijn stuk gebracht
Want uit het niets kwam ik zo iets te weten
Wat leidde tot een korte jammerklacht.
Als kind heb ik ooit veel van haar gehouden.
Ze deed er in mijn jonge jaren toe,
Nog meer zelfs dan de clown met wie ze trouwde.
Ik lachte als hun liedje kwam en hoe
Totdat mijn aandacht op den duur verflauwde
Maar door haar dood denk ik aan Mamaloe