De sonnettine is een uitvinding van Jan Boerstoel, al bedacht Drs. P de naam. Het bestaat uit twee vierregelige strofen en sluit af met een distichon. De sonnettine heeft bij voorkeur een theatraal slot.
Deze versvorm is ontstaan toen Jan Boerstoel voor een reclamebureau een minipoëzieboekje moest schrijven. Het boekje, Poésie d'Amour, bevat een rondeel én de zeven ‘oersonnettines'. Boerstoel schreef de gedichten voor de Franse promotie-organisatie Sopexa. Het boekje moest aan de hals van een fles Bergeracwijn bevestigd worden. Aanvankelijk koos Boerstoel voor (shakespeare)sonnetten, maar daar bleek te weinig ruimte voor te zijn. Dus besloot hij een kwatrijn weg te laten.
Inmiddels schreef hij honderden sonnettines en werd de versvorm opgepikt door andere dichters.
Rijmschema
abba cddc ee ook abba abba cc komt voor.
Overige informatie
In het begin was uitvinder Jan Boerstoel zeer streng met zijn nieuwe vorm. Laten werd hij losser in de leer. Werd het gedicht in het begin altijd met een distichon afgesloten, later kwam de clou ook wel eens pas met de laatste regel. Verder is ook het geslacht van rijmen minder vast geworden. Het maakte steeds minder uit of een versregel mannelijk, vrouwelijk of glijdend rijmend eindigde. Geleidelijk aan is hij ook meer gaan enjamberen. Wat gebleven is (en blijft) is het omarmend rijm en het bij voorkeur ‘theatrale' slot. Zeer de moeite waard voor vrijwel alle onderwerpen.
Meer informatie
Zie Poésie d'Amour, Jan Boerstoel, 1983 Zie ook 'Veel werk', Jan Boerstoel, Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam 2000
Dessert
Hier weten ze de eetlust op te wekken! Maar wij zijn voor vanavond uitgesmuld. De kip was ongeloofelijk gevuld om maar te zwijgen van de ganzennekken.
Moeten wij nu nog pêches des vignes eten, temidden van de wijngaard opgegroeid? De wijn heeft al zo rijkelijk gevloeid, dat ik nu van geen perzik meer wil weten.
En dan, hoe goed het nagerecht ook zij, het beste komt hierna en dat ben jij.
Hieronder zie je het beroemde spelling checker poem, ontelbare malen in ontelbare versies te vinden op internet, meestal onder de naam 'Anonymous'.
Dit is de oorspronkelijke versie van Jerry Zarr uit 1992. Dit moet toch ook in het Nederlands kunnen. Benieuwd wie hier zijn tanden op stuk wil bijten.
CANDIDATE FOR A PULLET SURPRISE
I have a spelling checker. It came with my PC. It plane lee marks four my revue Miss steaks aye can knot sea.
Eye ran this poem threw it, Your sure reel glad two no. Its vary polished inn it's weigh. My checker tolled me sew.
A checker is a bless sing, It freeze yew lodes of thyme. It helps me right awl stiles two reed, And aides me when aye rime.
Each frays come posed up on my screen Eye trussed too bee a joule. The checker pours o'er every word To cheque sum spelling rule.
Bee fore a veiling checkers Hour spelling mite decline, And if we're lacks oar have a laps, We wood bee maid too wine.
Butt now bee cause my spelling Is checked with such grate flare, Their are know faults with in my cite, Of nun eye am a wear.
Now spelling does knot phase me, It does knot bring a tier. My pay purrs awl due glad den With wrapped words fare as hear.
To rite with care is quite a feet Of witch won should bee proud, And wee mussed dew the best wee can, Sew flaws are knot aloud.
Sow ewe can sea why aye dew prays Such soft wear four pea seas, And why eye brake in two averse Buy righting want too pleas.
Jerry Zar, 29 June 1992
Jerrold H. Zar Graduate School Northern Illinois University DeKalb, IL 60115
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Op de contrabas wordt al een aantal dagen druk gediscussieerd over de kweekvijverfunctie van literaire tijdschriften. De discussie vindt plaats naar aanleiding van een scriptie van Bart Temme over dit onderwerp. Hier vind je flink wat informatie en hier lopen de gemoederen hoog op en kun je lekker mee babbelen.
Jaap van den Born is ook de kelder maar eens ingedoken en vond daar maar liefst twee balladen, verzonden aan Drs. P voor zijn verjaardag: één voor zijn achtenzestigste verjaardag en één met dezelfde rijmwoorden (jawel: dat heet een bout rimé, zie bij versvormen) voor zijn tachtigste. Als je dacht dat hij dat deed uit tijdsbesparing moet je het maar eens proberen. Hij heeft het Drs. P niet verteld en die heeft niets gemerkt en dat heet een binnenpretje.
Hier zijn ze:
1987
U hoort het goed, er is vandaag een feest Want P verjaart – was u dat soms ontschoten? – Wiens poëzie zelfs kreupelen geneest Als dichter Koning, Grootste van de Groten Een stroom van hechtberijmde anecdoten - En alles zonder plakselpot of schaar – Is aan zijn immer werkzaam brein ontsproten En dat nu al weer achtenzestig jaar
Hoewel we het normaal helemaal niet hebben op 'vrije dichters', maken we voor Simon Vinkenoog graag een uitzondering. Zoals je ongetwijfeld weet, is zijn rechterbeen onlangs geamputeerd. Op het hoofdkantoor lezen we dagelijks het laatste nieuws op zijn site. Het is voor zwaarmoedige light-versedichters bijzonder vreemd om te zien hoe ongeloofelijk positief hij met de amputatie omgaat.
Vanochtend haalden we op het hoofdkantoor met een flinke zak Skunk en een mooie blok rode Libanon herinneringen aan Vinkenoog op. Zo herrinnerde een van onze redacteuren zich zijn gulheid toen er iets voor het goede doel georganiseerd werd. Een ander vertelde glimlachend dat hij door Vinkenoog ooit bij een wedstrijd de grootste dichter van de avond was genoemd. De overige redactieleden knikten instemmend, ook zij hadden dit weleens meegemaakt. 'En toen bij die Red de Paddo demonstratie, toen ging hij ook helemaal los,' juicht een aspirant-redactielid opgewonden. En wat te denken van die ene keer, toen... Inderdaad, het bleef nog lang een ongeloofelijk mooie dag.
Fourth of July, how sweet it sounds, As every year it rolls around. It brings active joy to boy and man, This glorious day throughout our land.
We hail this day with joy and pride, And speak of our forefathers who died; Who fought for liberty in days of yore, And drove the British from our shore.
We, as descendants of that race, Should not now our land disgrace. Arise, freeman, arise once more, Be earnest as in the days of yore.
Je weet het vast nog wel, een tijdje terug organiseerden we de veertiendaagse ollekebollekeweek, naar aanleiding van de ollekebollekewedstrijd die boekhandel Ongerijmd organiseerde, naar aanleiding van de verschijning van het boek Zeslettergrepigheid, het boek dat Cees van der Pluijm samenstelde uit de ollekebollekes van Drs. P. Nu zijn onze collega's van De gevulde pastinaak (Uw levendige internetplek voor scherpzinnige en technisch hoogstaande light-verse poëzie, geschreven door auteurs met hilarische namen.) ook met een ollekebollekeweek begonnen. Laten we er het beste maar van hopen. Dat er in elk geval geen vijflettergrepige woorden met de klemtoon op de tweede lettergreep in regel zes staan...
Nur Naseweisheit ist es, Freuds Gedanken Quacksalberei! Es ist ein Jammer für die Geisteskranken Quacksalberei! Das er doch einen Lehrstuhl kriegt! Die Therapie die wirkt ja nicht Man muß mit so 'nem Typ wohl zanken Quacksalberei!
Ich kann mir manche Beute hier gewinnen Im Schwarzen Wald Ich spüre einen starken Drang von innen Im Schwarzen Wald Der Pilger und sein Pilgerstab Der Kaufmann der sich übergab: Man hört das Opferblut nicht rinnen Im Schwarzen Wald
Ich bin der Gast, ich bin dazu gezwungen Erbarme mich! Und reden soll ich! Das ist nicht gelungen Erbarme mich! Schon roh gefoltert blieb ich still Wo ich doch gerne reden will Warum ziehen die erst die Zungen! Erbarme mich! Die Henker foltern ohne Ziel Erbarme mich!
Ich weiß ja schon; ich bin zu weit gegangen Es tut mir leid Die Sehnsucht war zu stark und das Verlangen Es tut mir leid Jetzt seufze ich im dunklen Knast Ach! Hätt' ich besser aufgepaßt! Ich bin allein mit meinen Bangen Es tut mir leid
Mein Leben nimmt jetzt eine neue Wende Im Hospital Da draußen wartet mir der Krieg Mit Tatendrang und Sturm und Sieg Es gibt kein ehrenvolles Ende Im Hospital
Come all you friends and critics, And listen to my song, A word I will say to you, It will not take me long, The people talks about me, They've nothing else to do But to criticise their neighbors, And they have me now in view.
Perhaps they talk for meanness, And perhaps it is in jest, If they leave out their freeness It would suit me now the best, To keep the good old maxim I find it hard to do, That is to do to others As you wish them do to you.
Perhaps you've read the papers Containing my interview; I hope you kind good people Will not believe it true. Some Editors of the papers They thought it would be wise To write a column about me, So they filled it up with lies.
The papers have ridiculed me A year and a half or more. Such slander as the interview I never read before. Some reporters and editors Are versed in telling lies. Others it seems are willing To let industry rise.
The people of good judgment Will read the papers through, And not rely on its truth Without a candid view. My first attempt at literature Is the "Sweet Singer" by name, I wrote that book without a thought Of the future, or of fame.
Dear Friends, I write for money, With a kind heart and hand, I wish to make no Enemies Throughout my native land. Kind friends, now I close my rhyme, And lay my pen aside, Between me and my critics I leave you to decide.
Praise the spells and bless the charms, I found April in my arms. April golden, April cloudy, Gracious, cruel, tender, rowdy; April soft in flowered languor, April cold with sudden anger, Ever changing, ever true -- I love April, I love you.
When I first put this uniform on, I said, as I looked in the glass, "It's one to a million That any civilian My figure and form will surpass. Gold lace has a charm for the fair, And I've plenty of that, and to spare, While a lover's professions, When uttered in Hessians, Are eloquent everywhere!" A fact that I counted upon, When I first put this uniform on!
I said, when I first put it on, "It is plain to the veriest dunce That every beauty Will feel it her duty To yield to its glamour at once. They will see that I'm freely gold-laced In a uniform handsome and chaste" - But the peripatetics Of long-haired aesthetics, Are very much more to their taste - Which I never counted upon When I first put this uniform on!
Een populaire, humoristische dichtvorm van Engelse oorsprong, behorend tot het genre van light verse.
De limerick werd in 1911 in Nederland geintroduceerd door Ko Doncker. De ontstaansgeschiedenis is uitvoerig beschreven in Versvormen. Leesbaar handboek van Drs. P .
In de eerste regel wordt vaak een persoon of dier geïntroduceerd met een plaatsnaam (Limerick is de naam van zowel een plaats als een graafschap) die meestal gekozen wordt vanwege het rijm. De plaatsnaam is niet verplicht. Voorts heeft een limerick een komische of dubbelzinnige inhoud. De laatste regel vormt de clou.
De limerick heeft meestal als rijmschema a a b b a, telt vijf regels met een vrij strak metrum: twee regels met drie amfibrachen, twee regels met een amfibrachys en een jambe, en afgesloten door weer een regel met drie amfibrachen. Ook de limerick in anapest komt voor.