Het vrije vers

 

Zijn eerste lief, plots was ze daar.

Bij haar een eerste date.

Hij wilde snel naar boven, maar

Werd om de tuin geleid.

 

Hij slaakte echt een diepe zucht.

Hij kreeg niet eens wat zoentjes.

Zo stond hij weer in open lucht

Zoals zovele groentjes.

 

 

 

 

Vanochtend las ik in de NRC

dat Jaap van Dissel met zijn werk wil kappen,

dat iemand anders het maar op moet knappen,

die supervisie van de GGD.

 

Ik informeerde bij het OMT,

als journalist kan ik geen tel verslappen,

ik check de facts en ik wil alles snappen.

Ook vroeg ik uitleg bij het ANP.

 

De man gaat managen bij AZG,

als medicus kan hij zo overstappen.

Een kamerlid wou mij wel vast verklappen:

er komen vragen van de PVV.

 

U ziet het: louter deugdelijke bronnen.

Maar dit verhaal, dat heb ik zelf verzonnen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Meldt de directie van Rijkswaterstaat:

er zijn miljoenen kilo’s zout gestrooid

het lag te wachten in de zoutvoorraad

dit hebben we nu volgens plan vergooid

 

er zijn miljoenen kilo’s zout gestrooid

ons strooibeleid wordt 's zomers al bedacht

wij zien voorruit in tijden dat het dooit

als code rood nog lang niet wordt verwacht

 

ons strooibeleid wordt zomers al bedacht

het zout wordt dan bij winkels ingekocht

als code rood nog lang niet wordt verwacht

wordt al op buienradar ingelogd

 

het zout wordt dan bij winkels ingekocht

door iemand die het internet goed kent

wordt al op buienradar ingelogd

met iemand van ons pekelmanagement

 

door iemand die het internet goed kent

met iemand van ons pekelmanagement

zijn weer miljoenen kilo’s zout gestrooid

meldt de directie van Rijkswaterstaat

 

 

Met dertien ging ik naar de zagerij
Drie boterhammen en een veldfles thee
Gaf moeder me om vijf uur ’s morgens mee
Om zes uur ’s avonds was ik pas weer vrij

 

Lawaai en stof, de tijd ging niet voorbij
Het hout was zwaar, ik sloofde voor wel twee
Maar werd gekat, mijn werk was nooit oké
De baas, een zuiplap, had de pest aan mij

 

Die kwade middag kwam hij naast me staan
Gaf me een zet, het zaagblad greep mijn trui:
Veel bloed, mijn onderarm totaal ontveld

 

Zijn eigen schuld, werd moeder thuis verteld
Want hij is roekeloos, hardleers en lui,
Pas na de oorlog vond ik weer een baan

 

 

 

De schrale resten verf op het vermolmde raamkozijn
bedekken nors het moeie hout, er zit niks anders op.
De klingelbel klinkt blij verrast omdat een vingertop
de deurklink talmend heeft beroerd: dit moet een dichter zijn!

 

Een handgeschreven scheefgezakte plaat van bordkarton
vermeldt in gulle krullen inkt de aard van het bedrijf.
De letters “wij zijn open als u dicht” staan schuin, maar stijf
van vroegere voornaamheid, nog van vóór Napoleon.

 

De startende poëet vindt hier een ware woordenschat
waarbij een letterwaaier, schoon beduimeld, uitkomst biedt
wanneer wel een idee maar geen gedicht het hart ontschiet
en zelfgebouwde metaforen platter zijn dan plat.

 

Een aanbieding van krachtige clichés springt in het oog.
De populairste beeldspraak koop je in een envelop
met “blauwgetraand” en “vlindervrij” als absolute top.
De dure dubbelzinnigheid ligt achter glas. En hoog.

 

Een onopvallend kistje staat al jarenlang op slot
daarin rust in het rozenhout de Waarheid en zij lijdt
tot op een dag een dichter haar met poëzie bevrijdt
want met een sleutel gaat het niet. Die is allang kapot.

 

De wind giert in het laatje voor het landschap en het weer.
Een handbeschilderd schoteltje staat quasi nonchalant
met zoete fluisterwoordjes als presentje voor de klant
die tevergeefs naar rijm zoekt. Rijmen doet toch niemand meer.

 

 

De weg weer opwaarts lijkt nog mijlenver
In onze vaccinatieprogrammering
Ik geef daarom als blijk van mijn waardering
De coronaminister (2x)

 

 

Wij nemen proactief
obesitas voor lief.
Zo groeien wij als paar
steeds dichter naar elkaar.

 

Ons land verwoed op virusjacht
Lijkt steeds meer op de stad Florence
Ten tijde van de renaissance:
De Medici zijn aan de macht

 

 

 

De laatste dag vandaag, het is voorbij
Straks pak ik de champagne en vier feest
Dry January is weer zwaar geweest
’t Is jaar na jaar een uitdaging voor mij

 

Ik zat hier elke avond in mijn stoel

Te drinken met een hevig schuldgevoel

 

 

 

 

 

 

 

De pure balbeheersing van de kat

en dagelijks de aandrang om te trainen

zijn evolutionair al vroeg verdwenen

omdat er voor de soort geen winst in zat

 

Geen kat die ooit een voetbalveld betrad

voor anderhalf uur zwoegen op twee benen,

het zit gewoon niet in de voorraad genen

die evenmin veel groepsgevoel bevat

 

Je zag ook nooit een stadion vol katten

uit vreugde of verdriet zichzelf bezatten

afhankelijk van wie er had gescoord

 

Dat recht is er voor mannen en voor vrouwen

die zich met name na de winst beschouwen

als erfelijk de meest geslaagde soort

 

 

 

 

Afgelopen woensdag zou de 5^e landelijke LichteGedichtenDag in de schouwburg van Middelburg hebben plaatsgevonden. Die dag is echter verplaatst naar 2022.

Frank van Pamelen berichtte ons dat dit niet betekent dat dit jaar geheel wordt overgeslagen.

 

“Als het niet live mag, moet het maar online”:

 

Na vandaag de ‘gewone’ Gedichtendag, gaan morgen, vrijdag 29-1, de lichte verzen los.

Van 0.00 uur tot 0.00 uur op Twitter, Facebook, Instagram of waar dan ook.

Houd bovengenoemde media dus extra goed in de gaten en: plaats, deel, like, verzin, becommentarieer, recycle, whatever en dat alles met #LichteGedichtenDag.

 

Overigens blijft het hier op Het vrije vers natuurlijk iedere dag feest en lichtegedichtendag.