Ach moederdag, wat zal ik er van zeggen.
Hij hoort nu eenmaal in het pretpakket
van dagen die wat extra aandacht vragen.
Zo’n dierendag met een ontbijt op bed.
Ach moederdag, wat valt er van te melden.
Een dag in mei, maar dan met vorstverlet.
Zij mag niets doen, die ongeschreven wet
wordt haar te pas en onpas aangedragen.
Ach moederdag, wat valt er op te merken.
Haar doodvermoeide ogen wel misschien
aan ’t einde van de avond, rondom tien.
De hoofdpijn bouwt zich op met felle vlagen.
En als ze haar gebit in 't water zet,
dan denkt ze: ~'k Heb het toch maar weer gered.~
(Voor de originele versie: klik hier)
Moederdag (Vrij naar Annie M. G. Schmidt)
- Gegevens
Uit het archief
April
De witte Sneeuwklok aan het eind van haar Latijn
Is zichtbaar drachtig van met zaad gevulde koppen
De Blauweregen zwaar van honderdduizend knoppen
Ontluikt haar ogen in een waas van blauw satijn
De Rododendron staat op barsten van het paars
En de Hortensia bebladert teer haar stokken
De Schoenlapplant ontdoet zich van haar wintersokken
En steekt haar voeten in een purp’ren voorjaarslaars
Dan krimpt de wind en ieder grijpt weer naar zijn wanten
De kou slaat toe en nachtvorst rijpt op plant en struik
De thermometer maakt een diepe steile duik
En hagelstenen springen op naar alle kanten
Maar wees gerust, zo’n koustuip is van korte duur:
De zon haar noorder declinatie groeit per uur