Het is als het verslapen van de geest,
stel ik mij voor. Een ondertiteld dromen
van wat er was en wat wellicht zou komen,
een carnaval van beelden. Als een feest.
En wat voor één! Een optocht van fantomen
waarin je eindeloos de lippen leest
van iedereen die hier ooit is geweest,
waarvan nooit meer een teken is vernomen.
Maar dit is een parade zonder woorden
en nergens klinkt muziek of hoorngeschal.
Men danst met knekels op een dodenbal.
Je schreeuwt vergeefs, verstomd, je eigen naam.
Er is geen god of liefde die het hoorde.
Intens geleefd. En dan de poppenkraam.
Een film die in de stilte draait
- Gegevens
- Geschreven door Arjan Keene
Uit het archief
013 (Tilburgs sonnet)
dit is zo’n oude stad waar trash gedijt
waar kermisgangers zich door loopings vreten
waar tijd in bier en braadworst wordt gemeten
men voetbalt marginaal tot ieders spijt
hier klinkt Guus Meeuwis; VOF de Kunst
slechts hier en daar kun je gitaren horen
die luidkeels vonken door de volle zaal
013 incasseert een grote gunst
de mare klinkt al maanden van tevoren
één keer slechts maakt hier Megadeth kabaal
daarna is Dave Mustaine weer uitgegrunged
en kunnen dus de doppen uit mijn oren
hee Tilburg kappen joh, doe eens normaal
doe eens normaal dit is zo’n oude stad