Het lijkt wel op een stad met oude straten
En vaag bekende stegen, slecht verlicht,
Waar tegels met vergeten regels praten
In strofen uit een repeteergedicht.
Waar tegels met vergeten regels praten
Zie je in alles alzheimer en jicht.
In alle hoeken zie je nieuwe gaten
En hoor je klanken uit een gek gesticht.
In alle hoeken zie je nieuwe gaten
Plus het genot van soortelijk gewicht,
Waar tegels met vergeten regels praten
In strofen uit een repeteergedicht.
De stank en dat verdomde carillon!
Maar soms ontsnapt er lucht uit de ballon.
(laatste twee regels uit Komrij's 'Gedicht zonder Dom')
Domsonnet (Utrechts sonnet 8)
- Gegevens
- Geschreven door Arjan Keene
Uit het archief
Ansicht uit HappyLand
Flickr.com
Een sloppenwijk. Het vrolijk polychrome
bedriegt: wat hier op stelten balanceert,
heeft de tyfoon nog pas gedecimeerd.
Wat wind liet werd door water meegenomen.
Maar nauw voorbij de storm, de modderstromen
– de doden en vermisten koud geëerd –
zijn plastic, plank en plaat gehergroepeerd,
bijeengepuzzeld tot nieuw onderkomen.
Een plaatje waarop nooit een stip verandert.
De glimlach niet, de vruchteloze hoop,
de vliegen, ratten, rook, de gore lucht,
de vuilnisdiarree, die overbrugd
door catwalks, als een dodelijke stroop
veelkleurig naar Manila Bay meandert.
HappyLand is een sloppenwijk in Manilla, Filippijnen. De wijk werd in amper vijf weken tijd vol geraakt door drie opeenvolgende tropische stormen.