Voor Patty
Het dierenrijk is haar natuurdomein.
Nu lijkt ze in een ander rijk te zakken,
de hyperglykemie kreeg haar te pakken.
Ze lacht te zoet om werkelijk te zijn.
Al snel vervalt ze in een grijs vertakken
en dwaalt langs draden van het broze brein,
krijgt haar gedachten niet meer op een lijn.
Haar geest tast tussen duizend kaartenbakken.
Dan veert ze op bij spraak en beeldentaal,
herhaalt een woord uit één van haar gedichten,
een zuchtend 'ja' verhult een heel verhaal.
Ze kijkt me aan, de blik die ik wel ken,
maar nu verzonken in een vergezicht en
het is alsof ze zoekt welk dier ik ben.
Velen van jullie zullen op de hoogte zijn, Patty Klein (Patty Scholten) ligt in het ziekenhuis na in coma te zijn geweest ivm diabetes-complicaties. Afgelopen donderdag was ik op bezoek bij haar, en dit sonnet illustreert ongeveer haar huidige toestand. Achtergronden, heel veel lieve commentaren, beterschapswensen en bezoekverslagen zijn op haar facebook-pagina te vinden. Een kaartje sturen kan naar Radboud ziekenhuis , Geert Grooteplein Zuid 10, 6525 GA Nijmegen. Afd,poli Neuro kamer 032
PS De titel van bovenstaand sonnet is ontleend aan een opmerking van Jaap op Patty's fb-pagina.