verloren
 
 
Er is een plaats gemaakt van bordkarton,
er is een deur die niet meer opengaat,
er staat een muur omheen van goudbrokaat,
er hangt een klok waar ooit de tijd begon.
 
Daar lag mijn hart te kloppen in een steeg,
daar kende ik de naam op elke zerk,
daar kuste ik een meisje bij de kerk,
daar leerde ik van klappen die ik kreeg.
 
Ik was er laatst weer, voor het eerst in jaren.
De muur was weg, de deur had zich verhangen,
het meisje was verliefd, verloofd, verlangen,
de klok had scheuren waar de wijzers waren.

 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Lieve dames, beste heren



aan wensen doe ik dus allang niet meer
verwensen wel, dat gaat soms stevig, hoor
al heeft een enkeling een streepje voor
een lieve dame of een beste heer

maar verder zeg ik: ga toch lekker door
naar waar, dat kan mij echt geen stuiver schelen
ik kan al dat gezever niet meer velen
men roept of brult maar wat in dronken koor

gezondheid? daarvoor is het nu te laat
en niemand heeft bij al dat wensen baat
door hulp en zorg wordt men pas echt geraakt

maar lieve dames, beste heren, kom
al klinkt het in dit licht een beetje krom
ik wens u wat het leven lichter maakt