-
De Nederlandse poëzie
stelt niet veel voor. Al jarenlang
zijn onze dichters o zo bang...
met metrum en typografie
en stijlfiguren aan de gang
te gaan. Of klink ik nu te wrang?
Maar ik ken nu een goede schrijver:
ja, leve dikke Ilja Pfeijffer.
Het tij lijkt nu wel wat te keren,
voorbij zijn reeds de donk’re dagen,
want Pfeijffer schrijft zich vele slagen
de rondte in om te proberen
met lusten, listen en met lagen
de dichters op de kast te jagen.
Hij schrijft zo naarstig en zo nijver:
ja, leve dikke Ilja Pfeijffer.
En nu is daar zijn dikste boek.
Hij gooide dichters in een pan,
want koken dat die Pfeijffer kan!
Diverse dichters zijn er zoek,
als Elsschot, Reve, Eggink, Jan-
sen… deed hij zo maar in de ban!
Wij roepen dus met alle ijver:
ja, leve dikke Ilja Pfeijffer.
De Prins der dichters wil hij worden;
De Wijs en Schippers, aan de kant!
De beste dichter van het land,
de prior aller dichtersorden,
is Pfeijffer, en met straffe hand
heeft hij die dichters afgebrand.
En zelf is hij een echte blijver,
ja, leve dikke Ilja Pfeijffer! -
Leve dikke Ilja Pfeijffer
- Gegevens
- Geschreven door Bas Jongenelen
14:05
Uit het archief
Bij de dood van Atje
Ze had een scherpe stem en spitse kin
En ook haar neus die stak een eind naar voren.
Ze was Friezin want werd in Grouw geboren
Alwaar ze moeder werd en ook boerin.
Maar op het schaatsen zette zij haar zin
En ook al kon haar stijl niet echt bekoren
Ze ging ontzettend hard vooruit op Noren
En werd bij vrouwenschaatsen koningin.
Ze won veel prijzen, werd zo 'onze Atje'
En kon de mensen zo bewijzen dat je
Met wilskracht in het leven heel ver komt.
Maar zelfs haar wilskracht bleek gewoon te falen
Toen gisteren de dood haar plots kwam halen
En heel haar leven snel werd uitgegomd.