de vader van mijn moeder was mijn liefdevolle held
zijn zelfgebouwde wandkast is mij altijd bijgebleven
zijn schamele bezit was in de schappen opgesteld

dat meubel was een toonbeeld van een ingetogen leven
een bloemenvaas, een wereldbol, een opgezette specht
een tekening die mama als cadeautje had gegeven

als kind was ik bijzonder aan het ladeblok gehecht
daar lagen alle spelletjes voor als ik kwam logeren
en ook het groene bridgekleed dat op tafel werd gelegd

we speelden vaak canasta dat ik vlotjes bleek te leren
mijn knuistje hield verkrampt de grote kaartenwaaier beet
en opa zat tevreden mijn plezier te observeren

wat typisch en charmant dat ik dat alles nu nog weet
met dank aan de passant zojuist, die rook zoals dat kleed


(Voor wie het mocht zijn ontgaan: Machiel Pomp is Nederlands kampioen lightversedichten en tevens Dichter des Vaderlands: zoals jullie weten verkrijgt iedereen die op Het vrije vers publiceert daarmee automatisch deze functie)

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Ster van Bethlehem





Weer het verhaal gehoord. Geboorte stal
en ster, dat destijds zeldzaam felle baken.

De Waardse sterrenwacht bezocht.
Beluisterd hoe de koepel met geknars
de hemel openschuift. Eeuwen ver geloerd
naar duizelende melkwegen
verlucht met luisterrijk lichtecht.

De Kleine Beer gezien. Zijn kleinste ster
is al tig malen groter dan wat in de kom
van handen, in het slimste hoofd past.

Naar de ster van kerst gezocht.
Niet gevonden. Was het een komeet,
een nova? Of had God toen twee planeten
naar een plaats van samenstand verwezen
boven de drie wijzen in het oosten?

Wel krijg ik weer loepzuiver in beeld
hoe onaanzienlijk wij zijn. Mij overspoelt
een raadselachtig groot gevoel
van
                      v
                      r
                      e
                      d
                      e –

(Uit: Heerhugowaardse gedichten)