 Het is iets uit mijn armelijk verleden Mijn woning moest een verfje tot mijn spijt Maar ‘t was nu eenmaal nodig in die tijd Dat ik mijn eigen tijd daaraan besteedde Ik moest een steiger voor mijn bezigheden Een neef verklaarde zich tot hulp bereid Maar door de drank en duisternis misleid Verviel zijn hulp al gauw in’t ongerede Hij zei dat we daar sterk en stevig stonden Had hij die stelling dan niet zelf gebouwd? Maar ja, in slechts een deel van een seconde Begaf de stelling het en ging het fout En zo gaat menig schilderwerk te gronde Wanneer je op een dronken neef vertrouwt! Dit is een bout-rimé op een gedicht van Jean Pierre Rawie dat je op het forum vindt onder 'Schilderwerk' |
|
|
Schilderwerk
- Gegevens
- Geschreven door Bas Boekelo
Uit het archief
I.M. Willem Duys
Kan dan niemand ons bevrijden?
Van Willem Duys en Van der Meyden. (Doe maar)
Dag Willem
Voor de vuist van de vent met die vis
Eens per week en wij telden de dagen
Wat een lol en wat ging het vaak mis
Kon die man zich nou nooit eens gedragen?
Ja, de vis in de vuist van die vent
Hoort het aan en zal zeker niet klagen
In zijn kom weet hij honderd procent
Deze stem klonk frivool én gedragen
Arme vent met de vis in de vuist
Je gaf antwoord op honderden vragen
Zelfs jouw nabeeld dat spettert en ruist
Wordt voorgoed uit de tijdlijn gedragen