We schilderen zijn kist met felle kleuren:
wat vogels, grote bloemen en een vrouw.
Ik verf zijn stropdas als symbool van rouw;
zijn theemok geeft vertroosting bij het treuren.
Hij lachte zich kapot om ‘la commerce’.
Ik schets zijn ligplaats in Auvers-sur-Oise
en eer hem in mijn kunstenaarsoase:
een vrije schilder op Het Vrije Vers.
Uit het archief
Tjongejonge
Wat een sensatie zeg
Kijk eens; daar gaat er een!
Staat je mobiel
En de camera aan?
Is het niet heerlijk zo’n
Vallendesterrennacht?
Toch nog een lichtpuntje
In ons bestaan