Door Godsgeloof en onderdanigheid
Was Kniertje tot het allerergst bereid
Wie geeft haar laatste kind nou aan de zee
Zelf had ze geen benul van klassenstrijd
Ze douwde hem nog zilver in z’n oren
Maar Barend wilde van geen zeereis horen
Hij wou niet met de Hoop van Zegen mee
De bangerd had zijn leven al verloren
De storm sloeg half de haven naar de donder
Het dorp bad stil en hoopte op een wonder
Een lijk spoelt aan: de vis wordt duur betaald
De Hoop van Zegen werd tot wrakke vlonder
De reder die zijn centen zat te tellen
Werd mens door met de waterschout te bellen
De vissersvloot ging naar de ratsmodee
Daar had het dorp nog heel wat mee te stellen
Wie geeft haar laatste kind nou aan de zee
Hij wou niet met de Hoop van Zegen mee
Een lijk spoelt aan: de vis wordt duur betaald
De vissersvloot ging naar de ratsmodee
Op hoop van zegen (Perzischkwatrijnkransje)
- Gegevens
- Geschreven door Ben Hoogland
Uit het archief
Tree too
Hij laat zijn blad in duizend tongen spreken
Hoewel een conversatie met de wind
In ’t najaar vaak een pijnlijk einde vindt
Door bot geweld waarbij zelfs takken breken
Waarna hij diep gekwetst tot in zijn twijgen
De hele winter woedend staat te zwijgen