00
De eeuw begon zo goed. Millenniumbug
Bracht mijn gegevens dertig jaar terug
Liet data weer de seventies beleven
Gelukkig bleek die olifant een mug

01
De eerste bloei van Leefbaar Nederland
Gaf reuring op teevee en in de krant
Men had de pest aan paars en liet dit blijken
Met Pim en Fred en later Ratelband

02
Een laatste tientje hier, wat franken daar
Daar lag m’n oude geld op het trottoir
Er werden heel wat munten omgewisseld
Voor euro’s die ik simpelweg niet spaar

03
Wie Wilnis niet kan plaatsen is gezakt
De dorpsbewoners werden zwaar gepakt
Een oude veendijk was door grote droogte
Maar ook door kabelboeren zeer verzwakt

04
Shouf Shouf Habibi is de nieuwe trend
Toch lollig wel zo’n multicultiprent
Wie geen partij kiest kan slechts concluderen:
Een cynisch integratiedocument

05
De kilo’s vlogen gierend van mijn kont
Met eierkoekenkruimels langs mijn mond
Heb ik me waarlijk sufgesonjabakkerd
Tot mijn humeur weer op depressie stond

06
Ach Marcolief wat doe je idioot
Je hart maar ook je portmonnee is groot
Ik ben een kleine kleurenblinde jongen
In wit licht lijken schaduwen zelfs rood

07
Minister uit het kabinet gegooid
Een prachtidee: een wijk voor wie berooid
En arm als Job de onderkant bewoont
Misschien iets voor ’t failliete Land van Ooit

08
Een berg, een gletsjer, geiser en een fjord
Waar zelfs de stoerste mens verdrietig wordt
Mijn spaarbank die geen cent meer uitbetaalde
De financiële wereld ging aan gort

09
Het eerste tiental eindigt met een geeuw
Heel West-Europa onder meters sneeuw
Sinds jaren weer een echte witte kerst
Twee-graden-norm? We zien wel deze eeuw

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Dorsimbra





Moe, zat en beu

Ik ben niet dor of beurs. Ik ben gekooid
En schuil hier simpel binnen in een ei
Ik ben vaak saai en braaf, blijf onvoltooid
De wereld trekt hier moedeloos voorbij

Ik ben een dorpsgek
Een gewist simkaartje
Een uitgeblust brandje
Op een druilerige zaterdag

Ik dorst naar eeuwige vergetelheid
Van simulatie heb ik nooit gehoord
Soms ben ik brak, maar weet nog één, één ding
Ik ben niet dor of beurs. Ik ben gekooid


De oplettende lezer zal bij scherpzinnige analyse zien dat Remko Koplamp  niet voor niets tot tot Dichter des Vaderlands is gekozen