De sneeuw valt en de mensen staan op glijers
betreed het schilderij als Anton Pieck
de romantiek van bont gemutste vrijers
de gracht kraakt onder zwier- en schuiftechniek.
Men laaft zich bij een kraam onder de kade
aan walsmuziek met warme chocolade.
(De dichter gebruikt een alias om te voorkomen dat hij verkozen wordt tot Dichter des Vaderlands, een functie die hij niet ambieert)
Die bluf van ’t oosten en het noorden,
verbeelding van de ergste soort
die ieder randstadsmens zo stoort,
het is beslist te gek voor woorden!
Het westen, prachtig glooiend oord,
vrij van die plattelandsgestoorden
en onontwikkelde ontspoorden,
dát is de plaats waar ’t WK hoort!
De rest van ’t land kan zo beklemmen;
’t is dor daar, dom en ondermaats
kan enkel maar heel somber stemmen.
Voor Loppersum dus tot aan Emmen
is dit advies wel op zijn plaats:
geen gas meer geven, maar flink remmen!