Mijn tante is een ware drama queen
Het kleinste basakkoord doet haar al snikken
En zij hoeft maar een violist te zien
Dan staat ze al haar tranen weg te slikken
Dat grienen is nog niks bij haar geklaag
Nu hangt ze jammerend aan het loket:
In het concertprogramma van vandaag
Ontbreekt haar favoriete strijkkwartet
Haar man, mijn oom, staat kalmpjes aan haar zijde
Een bioloog, wat nuchterder van aard
Hier minder thuis dan in een bloemenweide
Klopt troostend op haar hand en zegt bedaard:
'Ach lief, precies zoals ik gister zei:
't Seizoen van de viooltjes is voorbij'
Herfstconcert
- Gegevens
- Geschreven door Christiaan Abbing
Uit het archief
Zand, zeep & soda
Zandweg met gaten, een veenpad vol brij
Overal glijd ik doorheen met mijn Skoda
Als een stuk zeep langs een vochtige dij,
Ga ik een keer tot mijn dak door de klei
Dan staat er thuis mooi een emmer met soda