640px Elementary Particle Interactions
 Wikimedia Commons
 
Hij staart al uren in het bellenvat
Maar af en toe werpt hij een blik opzij
Dan is hij afgeleid en dagdroomt dat
Zij ook naar hem zou kijken en dat hij...
 
Haar ogen volgen nog de bellenrij
Ze voelt zijn blik, die brengt haar buiten zinnen
Verlegen blozend schuift ze dichterbij
En laat zich dan heel zacht door hem beminnen
 
De deur gaat open en de prof treedt binnen
Een groepje eerstejaars hangt aan zijn jas
Heel even weet hij niet wat te beginnen
Maar bromt dan met zijn donkerbruine bas:
 
'Dan zullen deze twee nu, mijne heren,
De werking van het gluon demonstreren'
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Bij de dood van Gerrie Mühren



Hij hield met groot gemak een aantal uren
Een bal omhoog op straat of op het gras.
Dan leek het of het reuze simpel was
En desnoods wel een eeuwigheid kon duren.

Geen speler had techniek als Gerrie Mühren
Of was er met een bal zo in zijn sas.
Geen tegenstander kwam er aan te pas:
Hij legde hem gewoonweg in de luren.

Degenen die destijds zijn spel aanschouwden
Die rilden van verrukking en genot
Waarna ze jaren later om hem rouwden.

Want Gerrie werd te ziek en bleek tot slot
De bal niet eeuwig hoog te kunnen houden.
Of houdt hij hem nu ginds omhoog bij god?