640px Elementary Particle Interactions
 Wikimedia Commons
 
Hij staart al uren in het bellenvat
Maar af en toe werpt hij een blik opzij
Dan is hij afgeleid en dagdroomt dat
Zij ook naar hem zou kijken en dat hij...
 
Haar ogen volgen nog de bellenrij
Ze voelt zijn blik, die brengt haar buiten zinnen
Verlegen blozend schuift ze dichterbij
En laat zich dan heel zacht door hem beminnen
 
De deur gaat open en de prof treedt binnen
Een groepje eerstejaars hangt aan zijn jas
Heel even weet hij niet wat te beginnen
Maar bromt dan met zijn donkerbruine bas:
 
'Dan zullen deze twee nu, mijne heren,
De werking van het gluon demonstreren'
 

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Nog een nieuwe bundel

Er komen maar allemaal nieuwe dichtbundels uit, dus ik ben ook maar aan de slag gegaan en binnenkort verschijnt 't Is toch niet waar! een bundel over bedrog.
Hier een voorproefje uit het hoofdstuk over literair bedrog:




Image
 
Thy wit is quick and capable thy rhyme
Conversant with my heart art thou and sly
Thou giveth words where I have never spoken
  
I swear against the truth so foul a lie
For pride and reputation hath thou token
My beauty's pattern idly sold to men
 
My Spirit, qui'tly dreaming, now awoken
Cries: “Draw no lines there with thy antique pen
Sir, I forbid thee this most heinous crime!
 
Though people see thee fair and thought thee bright
Thy art is black as hell, as dark as night!”
 
                                       William Shakespeare

De 18-jarige William-Henry Ireland vervalste in 1794 een aantal Shakespeare-parafernalia om zijn vader, een fanatiek bewonderaar, voor de gek te houden.
Toen ook kenners erin bleken te trappen was er geen houden meer aan: een onafzienbare stroom notariële akten, theaterrecettes, brieven tussen koningin Elizabeth en de schrijver, liefdesbrieven (met haarlok), sonnetten en het manuscript van King Lear overspoelde Engeland.
Toen hij ook nog op de proppen kwam met een onbekend (geheel door hemzelf geschreven) toneelstuk, Vortigern and Rowena, stortten argwanende geleerden zich op hem en Shakespearekenner Edward Malone kwam met een 424 pagina's tellend boek (met 200 voetnoten) Onderzoek naar de authenticiteit van bepaalde gemengde brieven en notariële akten, waarin hij geen spaan heel liet van Williams noeste arbeid.
Hoewel diep gevallen, werd hij hierdoor toch beroemd en velen wilden graag in het bezit komen van zo'n befaamde vervalsing. Hierop begon hij een nieuwe carrière met het vervalsen van zijn vervalsingen en kwamen vele identieke, originele, valse Shakespearedocumenten in omloop