Uit het archief
Bij de dood van The Iron Lady
 Al spoot ze liters haarlak in haar haren En dacht men zelfs dat zij van ijzer was, Al wist ze met haar mond in een grimas Als eerste vrouw haar eigen koers te varen Al was ze nogal machtig vele jaren En sloeg ze vakbondsleiders met haar tas, Al hief ze met vriend Reagan graag het glas En wou ze communisme dood verklaren Ze wist dat ijzer eens gaat oxideren, Ze wist dat haar toch op den duur vergrijst En dat dit met geen haarlak valt te keren Ze wist dat roem zijn tol een keertje eist En niemand op vervlogen roem kan teren, Ze wist dat niemand uit zijn as herrijst. |
|
|