m’n vrouw vertrok en een illusie lichter
moest ik dan toch geloven aan een baan
een dame keek mij wenkbrauwfronsend aan
en sprak met droeve klank: u bent dus dichter
vervolgens vroeg zij streng en veel gerichter
of ik wellicht ooit écht werk had gedaan
met onverbloemde trots zei ik spontaan:
ik was ook filosoof en vredestichter
ze zuchtte en ze zweeg een hele poos
maar pakte toen wat voorbedrukte bladen
gegaap liet mijn gedachten simpel raden:
het is al laat, straks wordt de barman boos
ze stopte de papieren in een lade
waarop in klare taal stond: HOPELOOS
Werkzoekende
- Gegevens
- Geschreven door Daan de Ligt
Uit het archief
Herschepping
Flickr.com
Voor versie 2.0 schiep Hij vier poten,
een wollige bedekking van het vel,
frivole oren, snorren die zowel
bij hem als haar gevoeligheid vergroten
ook nagels, slechts bij bomen te ontbloten
maar meer nog het besef van dit model
dat ernst het dode broertje is van spel
en er beslist te weinig wordt genoten
En zie, de schepping was geheel naar wens
temeer daar Hij dit keer maar niet besloot
Zijn evenbeeld een rol te laten spelen
waarna de pas geschapen nieuwe mens
de weg vond naar Zijn hooggelegen schoot
om zich daar goddelijk te laten strelen