de zerken staan er keurig in ’t gelid
soldaten op gemillimeterd gras
de exercitie komt nog goed van pas
ook als het lijf de ziel niet meer bezit
hier rusten wat men noemt de Nazi-zwijnen
zij werden bij hun moeder weggerukt
of haastig uit de schoolbanken geplukt
de kronkels van de dood in rechte lijnen
hun noodlot was het om gehaat te worden
te sneuvelen als rot kanonnenvlees
dat men de duivel opgelucht mocht schenken
die slachtoffers van geestelijk gestoorden
naar wie men met de vinger immer wees
zal men ze straks op 4 mei ook herdenken?
Heinz (1929-1945)
- Gegevens
- Geschreven door Daan de Ligt
Uit het archief
Lichtpuntje
pixabay
Het leven is zwaar: dichter dezes
is kreupel, hardhorend en kaal.
Ik tel vierentwintig protheses
en sukkel fysiek en mentaal.
Ik hoor bij de topsenescenten,
Drion wacht me op met zijn pil,
al krijg ik nog steeds complimenten
vanwege mijn jeugdige bril.