Tijd om even stil te staan bij al het vaderleed in de wereld

Vaderleed

ze is in hoogmoed niet te evenaren
hij is voor haar slechts donor van wat zaad
terwijl de stakker, zonder eigenbaat
aan haar de schone vreugd gunt van het baren

de filantroop, onmisbaar bij het paren
weet na zijn offer reeds: het is te laat
voor hem de zondeval in het kwadraat
de plagen, weemoed, wanhoop en de blaren

en na het kranig knippen van de streng
-jawel mevrouw, hij is niet te benijden-
ontpopt zijn schat zich tot het ware kreng

haar borsten zijn voor ‘Rupsje Nooitgenoeg’
en hem, ach goede god heb medelijden
hem wachten koude flessen in de kroeg

Log in

Gebruikersnaam en wachtwoord:

Zoeken

Forum Recent

Uit het archief

Kerstdiner

kerstdiner

’t Is ieder jaar dezelfde vraag: wat mag niet in de schalen?
Jan eet geen kaas, Piet wil geen worst, Klaas houdt niet van garnalen.
Voor Joachim is elke vorm van rauwkost uitgesloten.
Bob lust wel alles, maar hij heeft een allergie voor noten.
 
Ook groente is een heel gedoe: Mien lust geen sperziebonen,
Maud wil geen groene bloemkool en Roberto geen gewone,
Niels geen gekookte worteltjes en Willemijn geen kroten.
Bob eet het allemaal, maar ja, die allergie voor noten.
 
De religieuze eisen blijven ieder jaar weer boeien:
Sharifa eet geen varkens en Parvati eet geen koeien.
En vegan Willem-Jort eet niets dat wandelt op vier poten.
Bob vindt het best, maar waarschuwt nog een keertje voor de noten.
 
Het resultaat is heerlijk en laat ieder in zijn waarde.
Dit gastronomisch kerstbestand brengt vrede op de aarde.
Een wanklank is er wel helaas; Bob voelt zich best wel klote,
want in het grand dessert zit toch een heel klein beetje noten.