Ze vinden haar een vieze oude hoer
en wensen haar van harte dood te vallen
wanneer ze weer op zoek is naar l’amour.
Maar kerels blijven hun rollator stallen
naast die van haar. De eeuwig mooie meid
heeft hun begeerte danig bij de ballen
en is dan ook de oorzaak van veel strijd:
wie geeft met haar de eenden samen brood
en wie geniet naast haar van het ontbijt ?
Hun wensdroom op het randje van de dood:
ontvangen worden in haar warme schoot.
Er woonde eens een boer in wat nu heet Klein-Zwitserland
En op zijn land was op een dag een ezeltje gestrand
Het beest dat droeg een rol met prima laken op zijn rug
De boer dacht hebberig ‘ Da’s mijn‘ en pakte het toen vlug
Er woonde in zijn boerenbuurt een eerste klas coupeur
Hij klopte met zijn laken bij die kerel op de deur
Hij toonde hem zijn lap waarbij hij ongedwongen sprak
‘Maak jij voor mij een strak gesneden stadse mannen pak’
Hij toonde trots zijn nieuwe pak aan vrouwlief op de stee
Zij schudde smartelijk haar hoofd en zei ’Dat valt niet mee
Jij in dat slecht gesneden pak , je bent een parvenu’
De boer riep boos ‘ik ga terug, en zal hem, sodeju’
De boer die met een dikke stok naar de coupeur vertrok
Zag tot zijn schrik dat de coupeur niet echt van stokken schrok
En bovendien bleek deze man ook nog ontzettend sterk
En stootte met een dikke naald in ’t boeren achterwerk
Een dikke naald, een dikke stok , het werd een nare strijd
En met zijn tweeën op een geit recht naar de eeuwigheid