Ode aan Jeanine Longo
op mijn eenenvijftigste verjaardag
De dag waarop ik eenenvijftig word
-Het jaar is niet bepaald voorbij gekropen-
Sla ik als steeds de krant des morgens open
En lees een stukje over wielersport.
Al ben ik dan reeds min of meer verdord,
Dit bericht zet in mijn hoofd de luiken open
En doet mij -tegen beter weten?- hopen.
Een traan van klein geluk valt op mijn bord.
Française Jeanine Longo heeft bewezen
Dat leeftijd er niet steeds toe hoeft te doen
En dat het om de wilskracht gaat in wezen.
Ook eenenvijftig werd zij dit seizoen,
Zo heb ik in dat krantenbericht gelezen,
Opnieuw de Franse tijdritkampioen.