Televisie

de oude televisie ging op zwart
op elke zender zal het zeker sneeuwen
programma’s lieten ons veelvuldig geeuwen
en wereldleed dat maakt een mens verward

het kastje bleef in huis het zwarte hart
al waren wij voortaan frequenter buiten
en nachtenlang op pad als twee kornuiten
soms zagen we bij anderen een flard

de rampspoed komt bij ons niet meer in huis
wij lopen langs de zeven wereldzeeën
toch zijn we nog het allerliefste thuis

na zware monstertochten met zijn tweeën
genieten wij van beelden op de buis
de langeafstandswandelaarstrofeeën




Oude versie:

de oude televisie ging op zwart
op elke zender zal het zeker sneeuwen
programma’s lieten ons veelvuldig geeuwen
en wereldleed dat maakt een mens verward

het kastje bleef in huis het zwarte hart
toch waren wij voortaan frequenter buiten
en nachtenlang op pad als twee kornuiten
soms zagen we bij anderen een flard

natuurlijk valt het leven vaak niet mee
en moet je door enorme barensweeën
gelukkig denken wij van lieverlee

aan overwonnen pijnen van ons tweeën
genieten wij van beelden op tv
de langeafstandswandelaarstrofeeën

Leuk gedicht,
Ik kan het zelf goed hebben, maar waarschijnljk gaat er iemand mopperen over een enjambement op de strofegrens.
Beetje snelwandelen, zeg maar.
Groeten,
Jaap

Dankjewel Jaap!

Je wijst me op iets waar ik nog niet echt kaas van heb gegeten. Er valt blijkbaar weer iets te leren.

Je bedoelt tussen regel elf en twaalf?

Ik zal nog eens in de theorie duiken.

Grote groet,

Ja, ik bedoel tussen regel 11 en 12. Een zin die doorloopt van de ene strofe in de volgende is niet heel mooi.

Groeten,
Jaap

Hi Jaap,

Voordat ik ga herschrijven, misschien een gekke vraag:

En als ik van deze laatste twee strofen één strofe maak? Een blok van zes regels?

Zou dat een optie kunnen zijn?

Ha René,
Ten eerste: ik vind het een heel leuk gedicht. Ten tweede: van mij moet je niks. Maar als je je wilt conformeren aan het hier gangbare schoonheidsideaal, zou je dat enjambement weg moeten werken. De strofes aan elkaar plakken is zoiets als een boorgat in de muur opvullen met tandpasta. Met je gedicht over de wielrenner is het ook helemaal goed gekomen, dus dat gaat je vast ook hier wel lukken. Je moet alleen iets meer durven strippen en opbouwen dan je eigenlijk zou willen. En dat is juist zo leerzaam.
Succes,
Jaap

Toen ik laatst voor mijn flatscreen zat
Dacht ik: wat wordt t.v. toch plat

Mooi!

Sorry, René, ik snap je gedicht niet. Ben ik erg bleu?

Mooi woordspel, René!

Hartelijke groet,
Wim

Hi Hendrikje,

Bleu? Dat weet ik niet. Nogmaals lezen?

Ik wil graag dat de clou bij alle lezers valt. Herschrijven of niet herschrijven? : )

Grote groet,

Ik heb het wel vijf keer gelezen. Ik begrijp dat een koppels oude tv kapot is gegaan (eerste twee strofen), maar daarna is het me een raadsel, vooral de woorden "enorme barensweeen", "pijnen" en het slotwoord in dit verband. Kun je me op weg helpen?

Ha Hendrikje, klik het plaatje aan, dan snap je het.

Sorry, nog niet!

O pardon reeds, dan snapte ik niet wat jij niet snapt en gaat het je blijkbaar om de pijnen en barensweeën? (Bij nader inzien zijn die voor mij ook niet heel goed te duiden)

@Hendrikje

Het slotwoord en beelden zijn synoniemen.

@Judy

Wellicht roept mijn woordkeuze (te) grote beelden op. Naar mijn beleving kloppen ze echter wel.

In het leven moet je (soms) door heftige processen en zo'n trofee krijg je ook niet zomaar : )
(maar misschien is dit te veel 'inside information' )

Buiten het enjambement zal ik erover nadenken of het vers duidelijker 'zou moeten' )

Grote groet,

Hoi René,
Je hoeft er niet per se iets aan te doen. Er zijn mensen die wel snappen wat je bedoelt. En over dat enjambement: ik lees op dit moment in de sonnettenbundel van Rikkert Zuiderveld en in dat boek komen deze constructies vaak voor. Ik zei het meer om je erop attent te maken. Alleen het aan elkaar plakken van de strofes vond ik wat te makkelijk.
Groet
Jaap

Oke, nu begrijp ik het gedicht! Dank je. Mag ik een paar gedachten delen die bij me spelen als ik je sonnet lees?

De eerste strofe vertelt dat de tv kapot ging en dat dat misschien maar goed is ook.

de oude televisie ging op zwart
op elke zender zal het zeker sneeuwen
programma’s lieten ons veelvuldig geeuwen
en wereldleed dat maakt een mens verward

De tweede strofe vertelt wat de consequentie daarvan is: meer buiten, op pad.
Hoezo "toch"? Is een "zwart hart" dan iets om voor thuis te blijven?
Hoezo "als" twee kornuiten; of bedoel je: andere geliefden zijn 's nachts liever in bed?

het kastje bleef in huis het zwarte hart
toch waren wij voortaan frequenter buiten
en nachtenlang op pad als twee kornuiten
soms zagen we bij anderen een flard

Derde strofe:
Waarom "natuurlijk"?
"valt vaak niet mee" en "enorme barensweeen" zijn toch niet allebei van dezelfde orde. Is er een reden waarom er van "barensweeen" wordt gesproken? Is er ergens een "baby" (echt of overdrachtelijk) in het gedicht die ik over het hoofd heb gezien?
"van lieverlee": betekent gaandeweg, langzamerhand; past voor mijn gevoel niet bij het beeld dat barensweeen oproept.

natuurlijk valt het leven vaak niet mee
en moet je door enorme barensweeën
gelukkig denken wij van lieverlee


Jaap heeft het enjambement al aangekaart van de derde naar de vierde strofe.
Welke pijnen van ons tweeen? Kan dat uberhaupt, of verwijst dit naar het kind (echt of overdrachtelijk)? Of bedoel je blaren en spierpijn van het wandelen?
"beelden op tv": om te zien dat het om echte beelden gaat, zou er eigenlijk "op de tv" moeten staan.

aan overwonnen pijnen van ons tweeën
genieten wij van beelden op tv
de langeafstandswandelaarstrofeeën

Ik vind het laatste woord wel heel leuk!

Blarensweeën! Die kunnen vreselijk zijn

@Hendrikje,

Bedankt voor al je gedachten. Daar ga ik later nog eens rustig naar kijken.
De 'barensweeën' zijn figuurlijk bedoeld.
Op 'de tv' kreeg ik jambisch niet voor elkaar.

@Judy

Grappig!