pixabay

Zalig nietsdoen

Ik woonde in de lieflijkste contreien,
in onderkomens, luxe en riant,
in glooiend Limburg, Gelderse valleien,
in bos en duin of aan de waterkant.

Ik vond geluk in Ermelo en Strijen,
in Castricum aan Zee en Loon op Zand.
Ook op de Wadden mocht ik me vermeien,
Schiermonnikoog, Terschelling, Ameland.

Wat kan een mens toch optimaal gedijen
beslommerloos gelegen op een strand.
Een picknickmand gevuld met lekkernijen,
tot altijd weer diezelfde dissonant.

Met deegrol, pepperspray of bajonet,
word ik straks door een vrouw uit huis gezet.