Uit het archief
Verlorenoord
Er is een plaats gemaakt van bordkarton,
er is een deur die niet meer opengaat,
er staat een muur omheen van goudbrokaat,
er hangt een klok waar ooit de tijd begon.
er is een deur die niet meer opengaat,
er staat een muur omheen van goudbrokaat,
er hangt een klok waar ooit de tijd begon.
Daar lag mijn hart te kloppen in een steeg,
daar kende ik de naam op elke zerk,
daar kuste ik een meisje bij de kerk,
daar leerde ik van klappen die ik kreeg.
daar kende ik de naam op elke zerk,
daar kuste ik een meisje bij de kerk,
daar leerde ik van klappen die ik kreeg.
Ik was er laatst weer, voor het eerst in jaren.
De muur was weg, de deur had zich verhangen,
het meisje was verliefd, verloofd, verlangen,
de klok had scheuren waar de wijzers waren.
De muur was weg, de deur had zich verhangen,
het meisje was verliefd, verloofd, verlangen,
de klok had scheuren waar de wijzers waren.