I.

Zie nu dat landschap eens!
Varens en naaldwouden!
Zuivere lucht ook, wat
Is dit voor tijd?

'k Hoor het gebrul van twee
Ankylosaurussen
Nu gaat het dagen: dit
Is het Laat-Krijt

II.

Varens en naaldwouden!
Hier dreigt het doodsgevaar!
Eén van die monsters haalt
uit met z'n poot

Maar net op tijd komt de
Meteorietinslag
Heel plichtsbewust gaan de
Dino's nu dood

III.

Hier dreigt het doodsgevaar!
Overal stofwolken!
't Is een klimaatramp en
Alles sterft af

't Uitsterven grenst aan het
Apocalyptische
Ik neem mijn schop en
Begin aan een graf

IV.

Overal stofwolken!
Spitten en graven maar!
Grafdelven, wat een klus,
Ik krijg het zwaar

Maar ik denk al aan het
Diagenetische
Eindresultaat binnen
Tien miljoen jaar

V.

Spitten en graven maar!
Steenkool en aardolie!
Elke fabriek brandt er
Tonnen van op

Da's het effect van mijn
Hoogenergetische
Koolstofverbindingen
Ik vind het top!

VI.

Steenkool en aardolie!
Dit brandt bijzonder goed!
Iedereen wil het en
Koopt het van mij

Dankzij mijn uitgekiend
Brandstoffenbusinessplan
Zit ik er letterlijk
Zeer warmpjes bij

VII.

Dit brandt bijzonder goed!
Help, het is veel te heet!
Staakt toch dat stoken, zo
Roept men in koor

Maar dat strookt niet met mijn
Langetermijnplanning:
Alles moet sterven, ik
Stook rustig door

VIII.

Help, het is veel te heet!
Zie nu dat landschap eens!
't Leven op aarde is
Sterk in gevaar

Dit is de volgende
Exterminatiegolf
Ik neem mijn schop en ik
Hou me al klaar

IX.

Zie nu dat landschap eens!
Hier dreigt het doodsgevaar!
’t Is een klimaatramp en
Ik krijg het zwaar

Da's het effect van mijn
Brandstoffenbusinessplan
Alles moet sterven, ik
Hou me al klaar

==========
Dit is een poging om het concept van de ollekebollekeskrans te verbeteren. Bij ollekebollekes hebben de eerste en laatste regel niet dezelfde vormvereisten, waardoor het aan mekaar haken van de opeenvolgende ollekebollekes geen voordehandliggende oplossing heeft. Ik heb van elke tweede regel de eerste regel van het volgende ollekebolleke gemaakt. Voor het sluitstuk gebruik ik de eerste regel van het eerste ollekebolleke, de tweede regel van het tweede, enz.

Los van de technische verbeteringen die ongetwijfeld mogelijk zijn in meerdere ollekebollekes in deze krans, ben ik dus ook benieuwd naar jullie ideeën over deze aanpak van de ollekebollekeskrans.

Dag Gijs,
Hartelijk welkom op het forum. Debuteren met een OB-krans, dat doen er niet veel. Je hebt vast al vaker een OB geschreven.
Er zijn er meer die een OB-krans hebben geplaatst hier, waaronder ik. Ik ben ook erg benieuwd naar hun mening, maar ik zal je de mijne geven.
Het is zeker een leuke vorm, maar ik zou hem geen krans noemen. De twee hoofdkenmerken van een krans in het algemeen (sonnet, sonnettette, OB), zijn: 1) de eindregel van een vers is tevens de beginregel van het volgende vers; en 2) al de eindregels (of: beginregels) vormen een nieuw vers van hetzelfde type. En jouw versie slaat de eerste regel in de wind. Je zou het wat mij betreft een OB-kring, een OB-ketting of iets dergelijks kunnen noemen en die zou op zich best bestaansrecht kunnen hebben.
Of het een verbetering is ten opzichte van de krans, betwijfel ik. Het lijkt me op het eerste gezicht iets eenvoudiger dan een klassieke krans. Ik heb bij die van mij vooral gepuzzeld op die schakelregels. Maar dat is dan ook juist weer een uitdaging.
Ik ben zelf niet zo'n fan van elisies, moet ik zeggen, maar verder complimenten voor je vers.
Ik ben benieuwd wat je nog meer in petto hebt.

Hartelijke groet,

Jaap

Dag Gijsbrecht,
Welkom hier. Een respectabele binnenkomer! Ik kijk uit naar volgende bijdragen.
Veel groeten,
Bart

Bedankt voor de verwelkoming en de vriendelijke feedback!

Misschien was het wat pretentieus om het een betere versie van de ob-krans te noemen, al was het maar omdat vanaf een bepaald moment het hele concept 'beter' een bijzonder subjectieve aangelegenheid wordt. Ik zal het houden op een alternatieve vorm en als ik die op technische gronden beter 'snoer' of 'collier' zou noemen, dan 'krans', dan zit ik daar niet mee ('ob-collier' klinkt niet slecht).

Mijn kritiek op de originele kransstructuur betreft niet de schakels tussen regel 8 en 1: die zijn inderdaad technisch zeer uitdagend, maar de moeilijkheidsgraad is wat mij betreft geen argument pro of contra een dichtvorm. Het probleem zit voor mij in het slot-ob, dat gevormd wordt door zes keer een regel 6 te hergebruiken (op regels 1-2-3 en 5-6-7), regel 4 die je nog volledig mag verzinnen, en regel 8 die regel 1 van ob-1 moet aankondigen.

Het probleem daarmee is tweeërlei: ten eerste wordt het slot-ob opgenomen in de krans van schakels, wat me ongebruikelijk lijkt. Dit is natuurlijk eenvoudig te verhelpen door regel 1 van ob-1 op regel 8 van ob-6 te laten aansluiten. Maar dan mag je voor het slot-ob regels 4 en 8 vrij bedenken, wat ik ook niet zo gepast vind voor een krans. Het tweede probleem is nog lastiger: regel 6 steeds recupereren voor het slot-ob verstoort het metrum van dat ob. Want het slot-ob heeft nu niet minder dan 6 van de 8 regels waarbij de hoofdklemtoon op de 4de lettergreep ligt. Dat wringt bij mij.

De kern van het probleem is dat niet alle regels in een ob netjes dezelfde vormvereisten hebben. Dat heb ik proberen oplossen door elke regel voor het slot-ob over te nemen uit het ob met het corresponderende nummer: dan loopt het slot-ob in elk geval lekker, en het bestaat ook volledig uit eerder geschreven regels. Dat primeerde voor mij op de manier van de aparte ob's aan mekaar te verbinden. (Ik gun iedereen echter zijn eigen hiërarchie van kranscriteria.)

Een hybride vorm van krans en collier, die probeert het beste van die twee modellen te combineren, is ook mogelijk: dat zijn acht ob's, waarvan regel 8 telkens regel 1 van het volgende ob inleidt (en regel 8 van ob-8 leidt regel 1 vab ob-1 weer in: een heel klassieke krans) Tegelijk gebruik je uit elk ob één regel om het slot-ob te vormen. Het lastige daarbij is dan wel, dat regel 8 van dat slot-ob meteen ook regel 1 het slot-ob inleidt. Of misschien is dat niet lastig, maar net leuk.

Van harte welkom, Gijsbrecht, met deze veelbelovende bijdrage!

Dag Gijsbrecht,

Ik kan je redenering goed volgen. OB-collier is overigens een hele mooie naam voor de vorm. Ik ben niet de bedenker van de OB-krans, dus ik laat me niet uit over definitiekwesties. Maar de hybridevorm die jij schetst, lijkt me wel "eigenlijker" als vorm, als je het over een krans hebt. Daar is best wat voor te zeggen.
Wellicht heeft Remko hier ook een mening over.

Groet,

Jaap

Jaap Bakker schreef :
Goedendag Gijsbrecht, welkom op dit forum.
Leuk dat je je over de ob-krans hebt gebogen. Die oorspronkelijke ob-krans is ooit bedacht door Rob Boudestein en ik ben van mening dat je die vwb de daar gestelde vereisten maar gewoon moet laten zoals die nu is.

Iets anders bedenken is natuurlijk helemaal prima!

Je snijdt met name vwb die 6 achtereenvolgende 6-lgwoorden in die huidige krans inderdaad een gevoelig punt aan. Niet alleen vanwege het metrum met telkens de hoofdklemtoon op de vierde lettergreep maar m.i. ook omdat in de huidige vorm met die zes achtereenvolgende woorden je erg beperkt bent om er (vaker dan een of 2 keer) een lekker lopend verhaaltje van te maken. Ook ben ik met je eens dat in het huidige slot-ob regel vier als losstaande schakel in zo’n krans niet echt logisch is.

Wat de aangekaarte hybridevorm (en de nu gepresenteerde vorm) betreft: Ik wil daar wel eens op mijn gemak naar kijken. Met name ben ik dan benieuwd of zo’n vorm in de praktijk goed toepasbaar is en ook uitnodigt tot (meer) navolging.

Tot slot: Net name het slot-ob in zo’n krans of in zon collier of in zo’n ketting moet naar mijn smaak het doel zijn waar naar toe gewerkt wordt en de uiteindelijke kers op de taart vormen. (dat mis ik nu nog een beetje in het nu door jou geschreven collier)

Bedankt, Remko. Ik ben het met je eens dat het slotgedicht het orgelpunt van een krans (of welke term we ook willen hanteren) moet zijn. Ik ben het ook met je eens dat dat in mijn reeks van 8+1 ob's niet supergoed geslaagd is. Over de taart zelf ben ik wel tamelijk tevreden (al is het ene laagje al geslaagder dan het andere), maar die kers bovenop moet beter.

Ik wilde graag dat het slot-ob het omgekeerde vertelde van wat de 8 eerste ob's vertellen. In dit collier blijft de ik-persoon gespaard het uitsterven. Hij staat er buiten en slaat er zelfs winst uit. Maar in het slot-ob gaat de ik-persoon gewoon mee ten onder. Het bleek niet zo eenvoudig om met dezelfde regels het omgekeerde verhaal te vertellen en de vaststelling is helaas dat het geen geweldig succes is geworden.

Mogelijk ligt dat aan mijn manier van werken. Ik heb al wel eerder ob's geschreven maar nooit eerder een krans (van eender welke soort). Ik ben niet begonnen met het slot-ob, maar heb dat min of meer regel per regel mee geschreven terwijl ik de andere ob's maakte. Ik was dus voortdurend aan twee ob's tegelijk aan het schaven. Maar zo dwong ik mezelf om keuzes te maken en heb ik me wellicht te veel laten leiden door ob-1-8 en te weinig door het slot-ob. Misschien werkt het beter om eerst het slot-ob te schrijven en te perfectioneren, en dan met die regels de andere 8 ob's te maken.

De klassieke vorm van de krans nodigt inderdaad niet uit tot het maken van meerdere. De complexiteit is wellicht zijn charme.
Je moet bij een krans wel beginnen met de meester, kan ik je aanraden. Anders bulldozer je alleen maar de problemen voor je uit. Dat de meester dan nog voortdurend bijgeschaafd moet worden, is ook onontkoombaar.
Ik wil me ook wel eens wagen aan de hybride vorm, maar dat kan wel even duren, denk ik.