Een violist uit Amersfoort
Zoiets had men nog nooit gehoord
Die zuiverheid in elk akkoord
Hij werd bejubeld en geëerd
Trok volle zalen was begeerd
Zijn vrouw bleek niet geïmponeerd:
'Zeg luister jij eens halve zool
Daar buiten ben je 'n idool
Maar thuis speel ík eerste viool'
Vanmorgen sloeg een bericht mij uit het lood Waarop mijn oog toevallig was gevallen. Het kwam keihard mijn hersens binnenknallen En bracht me korte tijd in ademnood.
Je weet het: elke dag gaan mensen dood, Ze vallen door zijn zeis bij duizendtallen. Maar toch, als jonge mensen ons ontvallen Dan voelt dat als volslagen idioot.
De zoon van schrijver Adri van der Heijden -Zo stond het in de ochtendkrant gedrukt- Is plotseling uit ’t leven weggerukt.
Zijn ouders zijn gedoemd voortaan te lijden, Het ‘leven in de breedte’ lukt niet meer Want zo’n verlies doet alle dagen zeer.