Baby’s vrolijke gekraai zet
hij zorgvuldig op zijn aaiped.
Uren zuigelinggeleuter
vind je op zijn schootkompeuter.
Als het kindje op de pot plast
stuurt hij heel de buurt een podkast.

‘Boze tovenaar met elfje’
is het bijschrift van zijn zelfje.
‘Kindje bovenin olijfboom’
heet zijn allerlaatste lijfstroom.
‘Kijk eens Pap, hoe ik voorbijsuis
op mijn fietsje’ staat op jijbuis.

Zelfs de kleinste kinderfeiten
legt hij vast in terabijten.
Hij is niet meer af te remmen;
heel de wereld wil hij spemmen.
En hoewel ik altijd nee zeg,
krijg je elke dag een jeepeg.

Nu heeft hij wat hij verdient;
zelfs het kind heeft hem ontvriend.


monnhauser schreef : Monnhauser, is dit het gedicht dat je bedoelt? Ik heb het 8½ jaar geleden op Facebook gezet omdat deze site down was vanwege een hack.