Ten ijs

Het was een mooie winterdag,
het weer leek ideaal
en velen met een mooie slag
beschaatsten het kanaal.

De fanatiekste van het stel
was altijd al slechtziend,
maar werd daarom sinds tijden
door een instrument bediend.

Hij kocht die zogenaamde bril
op maat, niet eens zo duur,
al deed zich een probleem voor
bij verschil in temp'ratuur.

Bij kou was elke puf of zucht,
waarheen ook maar gericht
uiteindelijk een last, want die
ontnam hem dan het zicht.

Zo kwam hij steevast met zijn bril
beslagen weer ten ijs.
Men zei wel dat dat goed was,
maar waarom gaf niemand prijs.


Afbeelding via Copilot

Het loopt lekker en de woordspeling in het laatste vers is leuk. Die zou je naar de laatste regel moeten verhuizen, dan komt het nog beter uit.

Ik snap de slotregel niet, sorry! (Die loopt trouwens ook een beetje uit de maat, denk ik.) Komt misschien omdat ik ook de toespelingen "instrument" en "zogenaamde" (vers 2 en 3) niet begrijp. "Beschaatsen" komt een beetje raar over op mij.

Hoi Hendrikje,

Bedankt voor de kanttekeningen.

De slotregel duidt op het feit dat vaak gezegd wordt "GOED beslagen ten ijs komen". De hoofdpersoon komt hier (met zijn bril) beslagen ten ijs, maar begrijpt niet wat daar GOED aan zou zijn. Wat mij betreft een clou op zichzelf, maar als dat niet zo is overgekomen begrijp ik dat de conclusie wat vreemd oogt.

De termen "instrument" en "zogenaamde" zijn wellicht onnodig vaag voor wat ik er mee wil zeggen. Bij nader inzien fungeren ze (direct of indirect) als vulwoorden, want ik wilde niet veel meer zeggen dan dat de betreffende persoon een bril droeg (een instrument dat een bril genaamd/genoemd wordt). Die omslachtigheid is voor mij vaker een struikelblok zodra verzen (voor mijn doen) wat langer dan gemiddeld zijn/worden.

"Beschaatsen" moet in mijn optiek prima kunnen. Als een weg bereden wordt, kan een kanaal bevaren of beschaatst worden, lijkt me.

Maar ik zal er nog eens wat over blijven prakkeseren de komende dagen. Wellicht volgt binnenkort een beknoptere variant rondom deze clou...

Nu snap ik de slotregel, ik las hem als een vraag "Waarom gaf niemand prijs?" Maar als ik een komma denk na waarom, dan begrijp ik hem wel. En nu heb ik ook het juiste metrum te pakken. Pff! Ik lees het eigenlijk als zevenvoeters in versjes van twee regels. Of "maar" moet naar de vorige regel verhuizen. Succes verder, met deze eventueel en zeker met volgende gedichten!

Dag Luuk,

Hoewel ik het een aardig gedicht vind, ben ik het met de opmerkingen van Hendrikje eens. ‘Beschaatsen’ klinkt mij ook wat vreemd in de oren. Maar op het internet vond ik het één keer, en eigenlijk klinkt het dan best goed.
www.natuurijswijzer.nl/plekken-met-schaatsijs/
Als het ijs op de slootjes nog te dun is, zijn de ondergelopen landjes vaak al geschikt om te beschaatsen.

Voor 'instrument' en 'zogenaamde' heb ik wel suggesties. Maar die mag ik alleen geven met jouw toestemming.

Groeten van,
prutsdichter Riet

prutsdichter? Ga weg, dat meen je niet, Riet!