Schoenpoetser

Hij leest wat woorden, maar hij kan niet schrijven.
Naar school gaat hij al lange tijd niet meer.
Hij knielt gedienstig voor zijn klanten neer
om toch een beetje op de been te blijven.

Hij droomt van ooit te kunnen functioneren
en adaptief te lezen in een adequaat
didactisch pedagogisch werkklimaat 
dat stimuleert tot optimaal presteren.

Hij droomt van slimme leerlingvolgsystemen.
Van ouders die, na bijna heel de week
hard werken voor een hoge hypotheek,
ook af en toe voor hem tijd willen nemen.

Hij droomt van eindeloze Cito-toetsen,
staart in de helderblauwe tropenlucht.
Dan zakt zijn blik weer. Na een zachte zucht
gaat hij maar verder met het schoenenpoetsen.