Het had ze altijd al wel iets geleken, een Bed & Breakfast in het buitenland. Ze vonden een kasteeltje in de krant, in een van Frankrijks allermooiste streken.
Natuurlijk was het klaar in zeven weken; ze boorden vast wat gaten in de wand en stortten in de keuken bergen zand. Toen hadden ze de vloer nog niet bekeken.
Het is de kelder die zo blijkt te stinken, ze bellen tevergeefs de makelaar en richten al hun hoop op volgend jaar
terwijl ik thuis een biertje zit te drinken en luister naar het fijne commentaar dat tot het einde opgewekt blijft klinken.