In het voetspoor



Ik ging naar Bommel om de brug te tarten

daartoe spande ik mij over de rivier

mijn hoogtevrees speelde me daarbij parten

maar streng sprak ik mijzelf toe: je blijft hier!



Toen ik daar hing en onder mij de boten

verbaasd opstoomden naar hun brave doel

beving mij onverhoeds een dof gevoel

dat wat ik deed door anderen was besloten.



Ben ik niet origineel? vroeg ik mij af,

had ik niet die locatie moeten kiezen?

Wilde ik soms eigenlijk de historie pleasen?

Het antwoord klonk als uit het dichtersgraf:

‘Wat jij aan ‘t doen bent noem ik kringlooprommel

‘t had overal gekund, maar niet in Bommel.’

Originele persiflage, Jaap!
En, evenals Nijhoff, passend gelardeerd met antimetrie
Hartelijke groet,
Inge

Dannkjewel, Inge!